The Girl Who Stole The Heart Of An Idol

Chapter 16

(V POV)

Katatapos lang naming kumain...some of them ay nag night swimming...pero heto lang ako nag iisang nakatayo sa may balcony ng room namin...

I was starring at the night sky...ang ganda ng mga bituin...

Nagmumuni muni ako nang mahagip ng mata ko ang isang babae na nakatampisaw sa pool sa harap ng room namin...

"Ang ganda nya kahit sa malayuan"sambit ko...

"Yes,she is..."nagulat ako nang may nagsalita...

Paglingon ko ay nakita kong nakatayo si Lawrence sa kabilang balcony...actually mapapagitnaan ako ng dalawang balcony...

di ko sya napansin kanina.Akala ko tuloy may multo.

"Hi"

Tumango nalang sya sa pagbati ko...

"I was shock nang nalaman ko na nagbreak sila ng bf nya..sa pagkakaaalam ko kase pinaghirapan ni Dhanvi na papayagin si Dad na maging sila.Kung tama pagkakatanda ko sya lang ang nagmakaaawang pumayag si dad at walang ginawa si Lionel."

di nalang ako kumibo at nagpatuloy sya...

"Dhanvi really loves him....minsan ko lang makita ang kapatid kong sobrang saya o ngumiti ng di pilit sa ibang tao...they last for a years,2 years?In that two years di ko pa nakitang magbigay galang ang lalaking yan sa family namin...in that two years kahit nandito ako sa korea alam ko kung ilang beses nagloko ang lalaking yun sa kapatid ko...alam kong di alam lahat ng yun ni Dhan........kilalang kilala ko ang kapatid ko...sya ang unang lalaking nagustuhan at minahal nya...except kase sakin at kay dad walang ibang lalaki sa buhay nya..........Kaya di na ako magtataka kung sobrang nasaktan sya."

Di parin ako kumibo...bakit nya sinasabi sakin to...??

"I know her too well...di sya ganun kadaling makasundo o magtiwala sa ibang tao...lalo't hindi nya pa matagal nakakasama"

"Bakit mo sinasabi sakin to?"

"Di pa kayo ganun ka tagal magkakilala ni Dhan,pero magkasundong makasundo na kayo.Days palang kayo magkakilala,tama ba?"

"Oo"

"Alam mo bang di ko pa sya nakitang ngumiti ng totoo since dumating sila dito?Until kanina..Yung ngiting di pilit. Alam kong di ganun kadaling kalimutan ang taong minahal mo ng ilang taon.Alam kung sinasabi nya lang okay lang sya pero yung totoo is di pasyacompletely nakaka move on. "

nagtaka ako sa sinabi nya kaya lumingon ako sa kanya...

"Until kanina nang nginitian ka nya.It was the first time."

Di ako makapagsalita...

"I don't know kung bakit mo sya napapangiti ng nganun ganun lang...but thank you"

He's talking to me pero kay Dhanvi sya nakatingin...lumingon din ako at nakita ko syang nakayoko...

"I first saw her at the philippines"

Halatang nagulat sya sa sinabi ko...

"What?So you know her already?"

"Maybe yes,maybe no.That night I saw her crying,crying as if her heart was ripped into pieces"

" I ask her kung bakit sya umiiyak,but she did'nt tell me.That's all what happened because she walked out."pagpapatuloy kong saad...bahagya akong natawa dahil sa naalala ko.

"Do you like her?"

Nagulat ako bigla sa tanong nya!

Do I like her?

molla!!!!

"What?"

"I'm asking if you like her."

Di ko sya sinagot dahil di ako sigurado sa nararamdaman ko...

"I see"saad nya na lang...

Patuloy kaming nakatingin sa kalangitan pero nananatili ang katahimikan,until magsalita sya...

"If ever na gusto mo sya.If ever na sincere ka,If ever na maging kayo,please wag mo syang sasaktan...I don't like seing her cry,Taehyung alam mong may tiwala ako sayo..."

"I undertand,I'm not yet sure about my feelings for her because masyado pang maaga para magsalita...if ever,if ever na mahalin ko sya...I can't promise na di ko sya masasaktan...but I can promise that I will give her everything and I'll try my best not to hurt her."

Ngumiti nalang sya at pumasok na...

I will try my best not to make her cry...