Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ

-7-

Πάντα στις καλύτερες στιγμές βρίσκεις να έρχεσαι Δημήτρη.Μπράβο και πάλι!!!

"Τι κάνετε εδώ" μας ρώτησε ο Δημήτρης.Είμαι σίγουρη πως ήμουν ακόμα κόκκινη αλλά έπρεπε να το κρύψω και να μην γίνουμε αντιληπτοί.

"Τι εννοείς; Δεν βλέπεις ότι είμαστε δίπλα στα αποχωρητήρια; Τι πιστευείς ότι κάνουν στις τουαλέτες;" τον ρώτησα με ειρωνικό τόνο,υπονοόντας πως η ερώτηση που έκανε ήταν χαζή.

"Ναι,ναι τέλος πάντων.Έχει πάει 3.Θέλετε να κάτσετε κι άλλο;"

"Εσύ θα φύγεις;"είπε ο Νίκος.

"Ναι,κουράστηκα και νύσταξα"

"Κουράστηκε να φασώνεται με όλες μεσα στο κλάμπ ο καημένος"είπα ψιθυριστά.

"Πάμε τότε" μας είπε πριν φύγει πρώτος.

Κοίταξα τον Νίκο πριν βγω,ο οποίος είχε το σπαστικό,μόνιμο πονηρό χαμόγελο στο προσωπό του.

~~~~~~~~~~~~

Οι μέρες περνούσαν γρήγορα.Ο Στέφανος και εγώ περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί,αρκετό μπορώ να πω.Δεν του είχα πει τίποτα για τον Δημήτρη και με τι ασχολείται,όπως δεν νομίζω να του έχει πει και ο ίδιος κάτι.

Ο Νίκος με ενημέρωσε πως σε λίγες μέρες θα μπορούσα επιτέλους να επιστρέψω σπίτι αφού όμως λύσουν ένα θεματάκι,όπως είπε.Μιλώντας για τον Νίκο όμως,παρατήρησα πως ήταν νευρικός τελευταία,περισσότερο απ'ότι πριν.Ίσως να ήταν λόγο της "δουλειάς"τους.

Τελευταία μέρα πριν την επιστροφή μου στο σπίτι.Ο Δημήτρης μου εξήγησε πως σήμερα ήταν μέρα διανομής των ναρκωτικών και πως σίγουρα ο Αλέξης θα εμφανιζόταν.Μου ζήτησε,ή μάλλον με πρόσταξε να μείνω μαζί με τον Στέφανο σήμερα,ο οποίος παρεπιμπτόντως γνώριζε τα πάντα το οποίο με ξάφνιασε λιγάκι αλλά δεν στάθηκα εκεί.

Η ώρα ήταν ήδη 11:30 και τα δύο αγόρια ήταν έτοιμα να φύγουν.Το άγχος μου δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή του,αφού βλέποντας την συμπεριφορά του Αλέξη τον είχα ικανό για τα πάντα.

"Μαρία πρέπει να πηγαίνουμε.Στέφανε πρόσεχέ την και Μαρία χαλάρωσε μια χαρά θα'μαστε,δεν είναι και η πρώτη φορά έτσι κι αλλιώς"

Το χαμόγελο του Δημήτρη μετά απο αυτά που είπε μου πέρασε ένα αισθητό κύμα ανακούφισης αλλά τώρα που γνώριζα όλη την αλήθεια ήταν διαφορετικά.

"Τα λέμε μικρή" ήταν το μόνο που είπε ο Νίκος κλείνοντας μου ματάκι πριν φύγει.

Ένιωσα ένα κόμπο στο στομάχι και η καρδία μου χτυπούσε πιο δυνατά χωρίς να έκανε κάτι το τρομερό. Η επίδρασή του πάνω μου είναι επικίνδυνη.