Kucaklaşmaya ihtiyacım var bu yüzden kollarınızı açın lütfenn, geliyorum.
Bölüme gelecek olursam çok tatmin olmadım ama bir süre kaostan uzak durmak istiyorum, bu bölüm geçiş bölümü gibi oldu biraz. Zaman atlaması falan yapacağım çünkü ehe ;;)))
Neyyyse, bölüm yetersiz olsa da siz çokça yorum yapın lütfen, ben de okuyarak mutlu olayım :')
Keyifli okumalar ❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-
Genzini yakan tatla yüzünü buruştururken sırtını sıvazlayan el ile biraz olsun rahat hissediyordu. Midesi kasılsa da çıkaracak bir şeyi olmadığından yerinde kıvranıyor, elleri sıkıca lavabonun kenarlarını tutuyordu.
Mide bulantıları.
Hamile haberini alalı bir hafta olmuştu. Günler geçip gidiyor, her şey tıkırında ilerliyordu. Birkaç şey dışında.
Gözlerini silip doğrulduğunda Taehyung endişeli gözlerle kendisine bakıyordu. Sıkıca belini kavramış, iyi olup olmadığını soruyordu.
"İ-İyiyim." dedi Jeongguk rahatlamayla. Mide bulantısı haricinde pek de bir sıkıntısı yoktu. Bu nedenle eşine gülümseyerek yüzünü yıkamak için ondan ayrıldı. Taehyung'un yanındaki varlığını hissediyordu ve mutlu oluyordu.
Öte yandan Taehyung korkuyordu. Aldıkları bu güzel haberden sonra kötü bir şey yaşamaktan, Jeongguk'a ve bebeğe zarar gelmesinden deli gibi korkuyor, hep bir huzursuzlukla duruyordu.
"Endişelenme Taehyung, hekim bunun normal olacağını söyledi ya." diyerek ellerini uzattı eşinin endişesini farkederek. Taehyung onu anında kolları arasına alırken sıkıca sarılıp kokusunu içine çekti.
Ardından rahatladı.
Bedeni gevşedi ve gözlerini kapatıp biraz daha eğildi eşine. Sadece kokusuyla tüm bedeninin gevşemesi, rahatlaması yüzünde hoş bir tebessüm bırakıyordu.
Taehyung çok ciddi bir şekilde bardaktaki bitki çayını inceliyordu. Jungkook'un varlığını hissedip, "Doğru yapmış mıyım?" diye sordu. Ardından kafasını çevirip eşine baktı.
Kaşları yukarıya kalkarken yüzünde dişlerini gösterecek kadar büyük bir tebessüm oluşmuştu. Jeongguk'un öyle bir görünüşü vardı ki, eli ayağına dolaşıveriyordu. Yaptığı her şey ona yakışıyor, kalbini hızlandırıyordu. Öyle böyle bir güzellik değildi bu. Aklı almıyordu.
