Unfinished 2

Chapter 32

                                                            Chapter 32

                                                                 Tom

            Mas matindi ang naramdaman naming kilabot ng makarating kami sa sementeryo. Kilabot na para bang may nagmamasid sa amin na hindi namin nakikita.

            “Ang laki ng sementeryo, paano natin mahahanap ang Blood Lock?”

            “Mas mabuti siguro kung maghiwa-hiwalay tayo……. Luther & Tom kayo ang bahala sa North Part…….. Trevor & Ma’am Bernadette kayo sa South Part………. Perez and Alex kayo naman sa East Part at kami ni Kim ang bahala sa West Part.” Instruction ni Officer Alejandre.

        “Copy that Partner! After an hour magkita-kita tayo dito….. Or kung may natagpuan kayo, i-contact nyo lang ang bawat isa………Let’s Move!” Paalala ni Perez

        Sa kalagitnaan ng paghahanap namin ni Luther sa North Part ng sementeryo, biglang lumitaw ang isang lalake sa aming dadaanan.

        “(Tinanggal ang Hood) Magaling, nandito kayo……. Mahusay ang paggamit nyo sa libro.” Sabi ni Mr. Loomis.

        “Mr.Loomis, totoo nga ang sinasabi ni Luther na ikaw ang nasa likod ng mga kababalaghan na ito.”

        “Nagkakamali ka Tom, parte lang ako ng kababalaghan na sinasabi mo…..” Tugon niya.

        “Anong kailangan mo sa amin?” Seryosong tanong ni Luther.

        “Gusto ko lang sabihin sa inyong dalawa, na wala sa parteng ito ang hinahanap niyo. At malamang sa oras na ito ay nakita na iyon ng iba nyong kasama!” Sagot ni Mr. Loomis.

        “Bakit naman kami maniniwala sayo? Kalaban ka namin!” Tanong ni Luther.

        “Oo! Magkalaban nga tayo! Pero kailangan nyo ako upang malutas ang misteryo ng susi….. Inihahanda ko, ang inyong dadaanan! (Evil laugh)”.

        Anong ibig sabihin ng matandang ito? Ginugulo nya lang kaya ang mga isip namin? Sa tono ng pananalita nya ay para na niyang sinasabi na nakikipagtulungan siya sa amin.

        “Tara na Tom, ginugulo nya lang ang isip natin….” Pagkasabi ay tumalikod na si Luther.

        “Teka lang Luther! Huwag ka munang umalis………. Gusto ko lang makita ulit ang iyong abilidad………”  Nakangising banggit ni Mr. Loomis.

        “A---anong ibig niyang sabihin Luther?” Naguguluhang tanong ko.

        Sa muling pagharap ni Luther kay Mr. Loomis, agad siyang sinugod ng matanda. Tinangay siya nito na parang maliit lang na hayop. Nagulat ako sa nangyari, basta nalang nawala si Luther sa harap ko at tanging mabilis na pagdaan lang ng hangin ang aking naramdaman.

        Nakita ko si Luther na nakahiga habang sinasakal siya ni Mr. Loomis.

        “Shit!!!”

        Hindi ako makapaniwala dahil sa isang iglap ay ang layo na kaagad nila sa akin. Nanlilisik ang mga mata ni Mr. Loomis at bakas sa kanya ang pagnanais na wakasan ang buhay ni Luther.