Chapter42

1.1K 20 1
                                    

Ayoko siyang kausapin. Hindi parin mawala yung mga napag usapan namin nong nakaraang gabi. Nandito kami ngayon sa private resort nila alien dito sa resthouse nila, hindi muna kami tumuloy dun baka daw bumalik dun pag ako na lang mag isa. Kagaagwan niya kung bakit pati ako pwedeng mapahamak, worse mamatay ako. Hindi ko siya kinikibo , pag kakain siya nauuna nahuhuli ako. Ayoko lang, ayoko sumabay kumain sa isang taong nabubuhay para pumatay. Bwiset.

Lumabas ako at tumambay sa dalampasigan sakto at palubog na ang araw.

Ang ganda

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Ang ganda.

Inhale. Exhale.

Nakakarelax.

"è buono come il tuo"

Ganda na sana. Huta biglang may alien na sumulpot sa tabi ko.

Inirapan ko siya, aalis na sana ako ng bigla nyang hawakan braso ko.

"Ano nanaman ba? Sinira mo na nga buhay ko sisirain mo pa pag mumuni-muni ko. Anong virus ka ba"

Tyaka ko hinigit ang braso ko.

"im sorry. Wala ka kasi sa kwarto mo akala ko umalis ka"

"At san naman ako pupunta? Sige nga, tell me. Pano ako aalis dito kung yung mga punyetang kaaway niyo alam na asawa mo ko. Malay ko ba na hinahanap din ako sakin gaganti kasi hindi makaganti sayo. Pag umalis ako dito baka kinabukasan mabalita na lang ako sa news na 'May isang babae natagpuang patay tadtad ng baril' . Nakakulong nako sayo, nakakulong na ko sa sitwasyon mo sa gulo mo sa gulo ng pamilya mo. Hindi nako malaya, hindi ko na ----"

Natigilan ako ng pag sasalita ng...

Hinalikan niya ko. Naknang.
Napakapit ako sa damit niya kasi nanghihina tuhod ko. Walanjo ka alien nong ginagawa mo.

Maya maya bigla na syang lumayo.

" I just keep your mouth shut"

Sumimangot ako hanggang sa mag dikit ang kilay ko. Bwiset talaga to.

"The food is ready. If you want to die then starve yourself"

Sabi nya sabay alis. Abat talagang. pagkatapos niya kong halikan mag gaganyan siya sakin takte yang ugaling yan. Dapat kahit papano umayos siya dahil hinalikan niya ko noh. Bwiset

***

Umupo ako sa hapag katapat ko siya dahil dalawa lang upuan dito. No choice naman.

"Pupunta magulang mo dito bukas. And they want to talk to you"

Napatingin ako sakanya.

"Ano nanaman ang pag uusapan namin?"

Tyaka ko sinubo yung steak. Hmm sarap din. Siya ba nag luto nito? May talent.

"I dont know"

Ewan sayo.

...

Ms.Gangster vs Mr.MafiaTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon