Κεφάλαιο 22: 3 χρόνια μετά

111 5 3
                                    

Είχαν περάσει 3 χρόνια από τον θάνατο του Eric. Σαν σήμερα πριν 3 χρόνια έχασα τον έρωτα της ζωής μου.

Φόρεσα το φόρεμα που αυτός μου είχε κάνει δώρο πριν 4 χρόνια. Ανήμερα των Χριστουγέννων μαζί με έναν αρκούδο. Τον οποίο εγώ με την σειρά μου χάρισα στην κόρη μας. Στην Erica. Έβαλα τα παπούτσια μου και κατέβηκα κάτω που με περίμενε ο Four και όλοι οι φίλοι μου. Η Maggie, o Alex, o Jeffrey, o Matt, η Cristina, ακόμα και ο Peter ήταν εκεί για εμένα και τον Four.

Μου ήταν δύσκολο στην αρχή να αποδεχθώ ότι έφυγε, ότι ο Eric δεν ζει πια. Ακόμα μου είναι, αλλά πλέον έχω μάθει να ζω με τον πόνο. Άλλωστε, τώρα έχω και την Erica, που με γεμίζει χαρά και ευγνωμοσύνη. Κάθε μέρα που περνάει μοιάζει στον πατέρα της όλο και περισσότερο. Είναι σωστό ζιζάνιο, όπως ήταν και αυτός.

"Έτοιμη;" με ρωτάει ο Tobias και έρχεται κοντά μου.

"Το παιδί;" ρωτάω αμέσως.

"Θα μείνει εδώ με την μητέρα σου." απάντησε ο Jeffrey. "Δεν είναι σωστό να το ταλαιπωρούμε."

"Εντάξει." απάντησα σιγανά και μπήκα στο αυτοκίνητο.

..............

Στο θέαμα του τάφου, του Eric, ξεσπάω. Ξανά. Τα πόδια μου δεν με κρατάνε και πέφτω στα γόνατα. Χαϊδεύω το όνομα του στην μαρμάρινη πλάκα και αφήνω δίπλα τα λουλούδια. Κλαίω.. Κλαίω με αναφιλητά. Ο Four γονατίζει και με αγκαλιάζει.

"Γιατί;" ρωτάω. "Γιατί έπρεπε να μου τον πάρει ο Θεός; Δεν προλάβαμε να ζήσουμε τίποτα." ο Four με χαϊδεύει στην πλάτη. "Ήταν νέος!" φωνάζω. "Δεν του άξιζε να πεθάνει. Έπρεπε να ζήσει να μεγαλώσουμε μαζί την κόρη μας. Το αγγελούδι μας. Έπρεπε να ζήσει για να δει την Erica, να του μοιάζει, μέρα με την μερα, όλο και περισσότερο." ο Four συνεχίζει να με κρατάει στην αγκαλιά του.

Πίσω μας η Maggie έκλαιγε σιγανά στην αγκαλιά του Alex και η Cristina είχε γύρει στον ώμο του Jeffrey, ενώ ο Matt και ο Peter καθώνταν εκεί και με κοιτούσαν σιωπηλοί.

Λίγο αργότερα που είχα πλέον ηρεμήσει ο Four με βοήθησε να σηκωθώ. Με έβαλε να κάτσω στο αμάξι και περιποιήθηκε τις πληγές μου. Είχα χτυπήσει τα γόνατα μου όταν έπεσα στο έδαφος πριν, αλλά αυτό γινόταν κάθε τέτοια μέρα του χρόνου.

......

ΕΝΑΣ ΜΗΝΑΣ ΜΕΤΑ

Σήμερα παντρεύεται η Maggie με τον Alex. Φόρεσα την τουαλέτα που αγόρασα της προάλλες και έπιασα τα μαλλιά μου ψηλά.

"Erica έλα να ντυθείς." είπα καθώς μπήκα στο δωμάτιο που ήταν με την μητέρα μου. "Μητέρα πήγαινε να ξεκουραστείς. Αναλαμβάνω εγώ τώρα."

Μπαίνω στην κρεβατοκάμαρα μου με την Erica αγκαλιά. Της βγάζω τα πιτζαμάκια της και της φοράω ένα κόκκινο φορεματάκι, με κόκκινα πεδιλάκια και μια στέκα με ψεύτικα τριαντάφυλλα. Την βάζω να κάτσει λίγο στο καρότσι της.

Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και φοράω το κολιέ με το όνομα μου. Ακούγεται η κόρνα από αυτοκίνητο και μαζί με την Erica βγαίνουμε έξω.

Αφού φτάσουμε στην εκκλησία μπαίνω και κάθομαι δίπλα στον Peter. Μπορεί να έκανε ότι έκανε, αλλά εμένα μου έχει συμπεριφερθεί πολύ καλά.

Αφού τελείωσε η τελετή ήταν ώρα για την δεξίωση. Δεν λέω ήταν όλα πολύ ωραία, αλλά το ότι ήρθε η Erica μαζί μου δεν ήταν και πολύ σωστή επιλογή.  Έτρεχε συνέχεια από εδώ και από εκεί. Ευτυχώς κάποια στιγμή κουράστηκε και αποκοιμήθηκε στο καρότσι της.

Αργά το βράδυ αποφάσισα πως έπρεπε να γυρίσω σπίτι. Έβαλα την Erica στην κούνια της και ξάπλωσα και εγώ στο κρεβάτι μου.

Έκλεισε τα μάτια μου και τότε ήταν που τον είδα ξανά. Όπως κάθε βράδυ. Είδα τον Eric. Τον άγγιξα, τον φίλησα, τον αγκάλιασα και του μίλησα, αλλά δεν ήταν τίποτα παραπάνω από ένα όνειρο.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ο Θάνατος αφήνει ένα πόνο στην καρδιά πού κάνεις δεν μπορεί να γιατρέψει. Η αγάπη αφήνει μία ανάμνηση που κανείς δεν μπορεί να κλέψει.

Ευχαριστώ πραγματικά μέσα από την καρδιά μου για όλη την στήριξη που μου έχετε δείξει και ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το βιβλίο

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Ευχαριστώ πραγματικά μέσα από την καρδιά μου για όλη την στήριξη που μου έχετε δείξει και ελπίζω να σας άρεσε και αυτό το βιβλίο.

Προσπαθώ να βελτιώνομαι συνεχώς και ελπίζω να φαίνεται αυτό στα κεφάλαια και στα βιβλία μου. Πραγματικά ευχαριστω παρά πού και κυρίως ευχαριστω την ElmaProductions για το υπέροχο trailer που μου έφτιαξε πριν λίγο καιρό...

Πραγματικά σας ευχαριστώ όλους τόσο πολύ και ελπίζω να σας ξαναδώ σε κάποια από τα υπόλοιπα βιβλία μου σύντομα.

🎉 You've finished reading 𝓘 𝓛𝓸𝓿𝓮 𝓨𝓸𝓾 🎉
𝓘 𝓛𝓸𝓿𝓮 𝓨𝓸𝓾Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα