I DON'T WANT TO DIE <YoonKook>

Bölüm 6

"Sen?"

Kapının dar aralığından şaşkınlıkla bana bakan çocuğa minik bir gülümseme sunup hafifçe eğildim.

"Düzgün bir şekilde tanışamadık.Normal de olmadı tanışmamız bir bakıma aslında ama herneyse."

Yüzündeki şaşkınlık kaybolurken,istemeden de olsa bakışlarımı kaçırmıştım.

"O zaman ben Jeon Jungkook."

Sağ eli görüş açıma girdiğinde gözlerim bir süre elinde takılı kalmış,ardından yüzüne sabitlenmişti.

Elimi kaldırıp onunkini tuttuğumda,yüzünde beliren tebessüme aynı şekilde karşılık verip gülümsemiştim.

"Ben Min Yoongi."

Ellerimizi ayırıp bir süre hakim olan sessizliğin ardından Jungkook'un arkasında beliren minik kız ile ikimiz de ona odaklanmıştık.

"Felain bu Yoongi.Benim...Bir arkadaşım."

Jungkook'un tanıtımının ardından küçük kıza elimi uzattım ve gülümsedim.

"Tanıştığıma memnun oldum Felain."

"Ben de Yoongi."

Jungkook,küçük kızın bana Yoongi diye seslenmesinden hoşlanmamış olmalıydı ki başına hafifçe vurup imalı bir gülümseme sunmuştu.

"Jungkook arkadaşına Yoongi diyorsa,Felain de Yoongi diyebilir!"

Felain koşarak içeri geçtiğinde,Jungkook hafifçe kızaran yüzünü yere eğip kıkırdamıştı.

Pekala.Konuşma sırası şimdi bendeydi.

"Ben...Sana tam olarak teşekkür edemedim."

"Sorun değil."

"Gerçekten.Teşekkür ederim."

Tüm içtenliğimle sarf ettiğim bu kelimeler karşımdaki çocuk için nasıl bir anlam ifade ediyor tam anlamamıştım.Ama dolmaya başlayan gözleri afallamama sebep olmuştu.

"Yanlış bir şey mi söyledim?İyi misin?"

"Ben...İyi bir şey yaptım sanırım."

Söyledikleri biraz tuhaf gelse de başımla onaylayıp omuz silktim.

"O zaman,benim burda işim bitti.Ama senden son bir şey isteyecektim."

Dolu gözleri merakla beni izlerken cebimdeki telefonu çıkartıp ona uzattım.

"Lütfen?"

Pek de güven vermeyen bir yüz ifadesi ile elimdeki telefona uzanıp ağır ağır numarasını tuşlamıştı.

"Yaşadığımız her şeyi açıklayacağım.Mesaj atacağım,hoşçakal."

Bir kez daha eğilip merdivenlere yönelmiştim ama inmeden önce bir kez daha,kapının aralığından bana elini sallayan Jungkook'a bakma gereği duymuştum.

Gerçekten çok sevimli gözüküyordu.

Merdivenleri hızla inip dış kapıya ulaştığımda,telefonumu elime alıp,bir süre öylece ekrana baktım.

İsim bölmesini gülümseyerek doldurup telefonu tekrar cebime yerleştirdim.

Bugün tahmin ettiğim kadar kötü geçmiyordu.

Yeni Kişi Eklendi : Jeon 🐰