Pwede ba ganito na lang kami forever.
Ayaw ko na bitiwan ang mahal ko.
Ayaw kong umalis siya.
Gusto ko dito lang siya sa tabi ko. Forever and forever.
Kahit pagod hidi ko magawang sabayan ng tulog ang aking mahal. Ayokong sayangin ang oras na hindi siya pagmasdan habang may oras pa akong gawin iyon. Kung hindi ko napanalunan ang stuff toy na gusto niya malamang magkalayo na kami ngayon. Nakablik na siya sa Manila at naiwana akong mag-isa ngayon dito. Na malungkot.
Ang himbing ng tulog niya. Napagod siguro. Pero mukha namang enjoy, nakangiti kasi habang tulog. Ang sarap halikan ng mapupula niyang labi na alam ko na ako ang may kagagawanan . Nakasmile ksai. But i stop myself I don't want to wake her up.
"I love yuo so much Jill," bulong ko sa kanya habang hinahawi ang ilang hibla ng buhok na tumtakip sa kanyang mukha.
Kung gaano katagal kong pinagmadan siya ng tahimik ay hindi ko alam. Pakiramdam ko tumitigil ang takbo ng oras pagganitong magkasam kami.
"Hindi ka ba nagsasawang titigan ako," mahina niyang sabi ng hindi nagmumulat ng mata.
"Paano nalamang tinititigan kita?"
"Nararamdaman ko."
"Kanina ka pa ba gising?"
"Nung sinabi mong you love me so much," sagot nitong hindi pa rin nagmumulat ng mata. "You know, I love you much too."
"Can i keep you in my life forever Jill?"
"Hindi mo na ako kailangang tanungin," aniya na mamumungay pa ang mga matang sumalubong sa akin. "Im alreaady yours," bago nito inaangat ang mukha at inilapit sa akin at marahang ginawan ng halik ang aking labi.
At this moment ayoko ng bumitiw sa pagkakayakap sa kanya. I pull her close. I can feel the warmth of her body against mine under the blanket. Give her a passionate kiss on the lips. And before we knew it, onethings leads to another.
The passionate kiss became so intanse. A soft moan escape from the both of us. Her hands against my flesh double up the heat I feel.
Parts of our boby moves as if they have thier own mind. We both loose our control. Again.
(=_=) ako. Pero super happy. Parang nasa cloud nine pa rin. Ang gaan ng pakiramdam.
(-_-)zzz si Jill. Na nakaunan sa dibdib ko.
Salamat po at ipinakikila N'yo siya sa akin. Marami man pong tutol sa kung meron kami salamat po at hindi Ninyo kami pinabayaan. Salamat din po sa patuloy Ninyong paggabay sa amin na malampasan ang pagsubok na Inyong ibinibigay.
Hindi ako ang tipo ng taong madasalin pero sa mga oras na ito overwhelm ako sa mga nangyayari. Walang pagsidlan ang sayang nararamdaman ko sa pagdating ni Jill sa buhay ko. Malaki ang ipinagbago mula ng dumating siya. And i have to thank the One who brought her into my life.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
A short Points of View from Kim.
Hope you enjoy this chapter.
