Still here. Tapos na sana ang one week vacation namin ni Aunt Clarisse or should I say ko! Dahil si Aunt Clarisse ay nauna na naming naihatid sa terminal pabalik ng Manila. Pero ako? Naiwan pa. Mabuti na lang pinayagan ako ni Mama na mag extend ng another week.
As part ng request ni Kim nung makuha niya ang stuff toy na gusto ko. Yun pala ang gusto niya. Ang ma-extend ang vacatoin ko at makasa niya ng mas matagal. Pwede na ring pagtiyagaan ang ka-sweetan na meron siya :っ)
Nakakatuwa siyang panoorin habang nilalaban ang mga damit ko ヅ infairness marunong siyang maglaba. Ano gagawin ko kung niya akong patulungin? Kaya na raw niya iyon. Wala naman kasi akong dalang maraming damit tama lang for one week vacation kaso gusto niyang mag extend so wala na kong alinis na damit maisusuot kung hindi ako maglalaba. Oo marunong akong maglaba. Tinatamad lang.
"Tulungan na kita dyan para madali tayong matapos," alok ko ulit sa kanya hoping na magbago ang isip at patulungin ako sa magbanlaw lang. Mga damit ko naman yun.
"Kaya ko na to," doon ka na lang sa loob.
"Ano gagawin ko don? E, narito ka. Tulungan na kita para madali ka dyan," pangungulit ko pa. "Mga damit ko yang nilalaban mo nakakahiya naman sayo."
"Kaya ko na 'to."
"Ay naku! sa ayaw at sa gusto mo tutulong ako," wala ng nagawa si Kim ng maupo ako sa tabi niya at nakisawsaw sa kanyang ginagawa.
Dumaan naman sa washing machine ang mga damit ko kaso kinukusot pa rin niya. Para raw siguradong malinis. O sya sige! siya na ang labandera!
"Ay, doon ka na lang," turo niya sa kabilang batya. "magbanlaw ka na lang. baka magbalat pa yang kamay mo. Ayaw kong humawak sa magaspang na kamay," saway niya sa kin. "Sige na ikaw na lang magbanlaw kung talagang gusto mong tumulong."
"As if naman makinis ang kamay mo?"
"Kaya nga e, magaspang na nga tapos magaspang pang ang hahawakan ko. kumusta naman yun?!"
"Mabuti naman :Þ " sabay wisik sa kanya ng tubig.
'Ah, gusto mo ng gnayan ha?!" nakakalokong sabi nto. Huli na ng mabasa ko kung ano ang gagawin niya. Wala na! nagliliparan na ang bula mula sa batya nito. Lugi ako may sabon ang sa kanya sa akin pure na tubig lang.
Tumulong ako para mapadali ang paglalaba. Yun ang aim ko kaya gusto kong tumulong kaso iba ang nangyari. Imbis na mapadali ang ginagawa ay lalo pang nagtagal.
"Akala mo hindi kita gagantihan ha," hawak ko naman ang tabo. Oo tabo! na puno ng tubig galing sa baldeng nakasahod sa poso. "Akala mo ha," sabay saboy ko sa kanya ng laman tabong hawak. Magaling umiwas. Nakailag sa tubig na inihagis ko.
"Yun lang?!" pang aasar na tanong pa niya. "Yun lang kaya mo?! naman!" sabay wisik niya sa akin ng bula.
Papayag ba akong hindi makaganti?! Syempre hindi! Ako pa.
Hagisan ng tubig. Liparan ng bula.Talsikan ng putik.
Harutang walang wakas ang drama namin ni Kim.
Mabuti na lang at nasa pinakalikod kami ng bahay. Walang mga kapitnahay na makakatanaw sa pinaggagawa namin. Unless maki usyoso ang mga tili sa tiling naririnig nila.
Hindi talaga magpapatalo 'tong si Kim. Talagang gagantihan ako. Tabo na rin ang hawak nito.
"Kim stop it im getting wet,"
"Agad," na may ngiti na nanamang kakaiba. "Bilis naman."
"Anong bilis naman ka dyan?" sabay saboy ng tubig dito. "Ikaw kung anu-ano iniisip mo?!"
"Bakit? Ano ba iniisip ko?"
"Ewan ko sa'yo."
"Ui! nagbublush sya..."panunukso pa nito. "tama na nga. ayoko nakikitang napapahiya ang mahal ko."
At ibinalik ni Kim ang tabong hawak sa timbang pinagkunan bago lumapit sa akin.
"Iligo mo na yan," ulit tatawa-tawang dagdag nito.
Green jokes makes me blush easily and she knows it. But she is again doing it again!
"Baka magkasakit ka pa basa na yang damit mo. Lakad na kaya ko na 'to. Prepare ka na lang natin para after ko dito kain na tayo."
Nag alala pa! uutusan lang pala akong maghanda ng launch namin.
Wala si Aunt Hermie. Malamang mamayang hapon pa ang dating. Kung hihintayin ko pang matapos si Kim sa paglalaba ay baka late na kami makapaglaunch. Fine! Since ipinaglaba naman niya ako sige na! ako na ang maghahanda ng launch namin. Hwag lang siyang magrereklamo dahil hindi ako kasing galing niya pagdating sa pagluluto.
Sinunod ko na rin ang payo niyang maligo na muna dahil basa na ang suot kong damit na kagagawan naman niya. Bago ako naghanap ng maaring iluto.
Maraming maaaring iluto ang kaso limitado ang kakayahan ko. Pasensya, pero prito at nilaga lang ang alam kong luto. Mabuti na lang at may rice cooker kung hindi baka malatang sunog ang kanin namin. Habang nagsasaing ay sinabay ay naglaga na rin ako ng talong at nagbate ng itlog.
Hulaan nyo kung ano ang iluluto ko. Nilaga at prito. Oo tortang talong. Kahit naman ano ang iluto ko for sure kakainin pa rin iyon ni Kim regardless kung ano man ang lasa. Minsan ko ng nasubukang ipagluto si Kim at kahit alam ko na hindi gaano maganda ang lasa inubos pa rin ito ni Kim. Thankfull na lang ako at walang masamang nangyari sa tiyan niya after ubusin ang luto ko ):-)
"Bhe, improving na ha," matapos niyang matikman ang niluto ko. Kahit ako proud sa lasa ng luto kong ulam. Lasang tortang talong talaga siya.
"Hwag ka ng mambola. Kumain la na lang ng kumain. Alam ko gutom ka lang. Kaya kahit ano pa ang ihain sa'yo siguaradong kakainin mo."
"Basta ikaw."
"Ano nanamang basta ako?!"
"Kahit anong ipakain mo sa akin kakainin ko. Basta galing sa'yo."
"ikaw, kanina ko pa napapansin. Ang mga chosen words mo double meaning. Whats up with you?"
"Ikaw."
"What?!"
"Wala."
Tumigil nga sa pagsasalita hindi naman inaalis ang kakaibang ngiti na permente na yata sa labi. Sa bawat subo ay tinatapunana ako ng tingin. No idea kung ano ang tumatakbo sa isip nito sa mga oras na ito. Ayoko mang pansinin ang mga tinigin niya pero i cannot resist not look at her. Something is on her mind and i don't wanna know what it is.
Last time she's like this just a year ago, we ended up doing something i never thought we end up doing ,-)
