AYICIK

22- Bütün yıldızlarım sönmüştü...

OY VE YORUM ATARSANIZ SEVİNİRİM 💙💙

Silah sesi...

Benim için zaman durmuştu.

Allah'ım ne olur ona bir şey olmamış olsun.

Yavaşça başımı kaldırdım.

Onlara baktığımda Kaan'ın kanlar içinde olduğunu gördüm. Mert ise dizlerinin üzerine çökmüş şaşkın şaşkın Kaan'a bakıyordu.

Koşarak Kaan'ın yanına gittim. Mert'i onun yanından ittirerek kafasını kucağıma koydum. Bir yandan da yarasını kapatıyordum. Her şey benim yüzümdendi. Her şey...

O sırada polisler gelmişti.

"Kaan bana bak. Kaan kalk hadi. Kaan !!"diye bağırdım.

Gözlerini hafifçe araladı. Şu durumda hala daha gülümseyebiliyordu.

"Ben de seni seviyorum ayıcık." dedikten sonra yavaşça gözlerini kapandı.

Daha fazla ağlamaya başladım. Akan yaşlarım yüzüne damlıyordu.

Ambulansın gelmesiyle Kaan'ı götürdüler. Mert'i ise tutuklamış, polis arabasına bindiriyorlardı.

Ellerimdeki kana baktım. Benim kana karşı fobim vardı. Kanı üzerime siliyordum ama geçmiyordu.

Bir polis beni yerden kaldırarak dışarıya götürdü.

Annemgil, Kaan'ın ailesi, bizimkiler hepsi de depo çıkışında duruyorlardı. Annem beni gördüğü gibi hemen koşturdu.

Kollarını açarak kocaman sarıldı. Ardından babam geldi.

"Bir şey oldu mu sana ?" Annem gözleri yaşlar içinde bana bakıyordu.

"Ha ha-yır ama Kaan."dedim titrek bir sesle.

"Merak etme iyi olacak arkadaşın."

Bu sırada Kaan'ı ambulansa bindirmişlerdi, yanında annesi ve babası gitti.

Kader ve Ceren de yanıma gelip sarıldılar.

"Seni çok merak ettik."diyerek onlar da ağlamaya başladı.

"Ya ağlamayın."

Birbirimize sarılıp ağlaştık.

Bir yerden ses geliyordu. Bir kız ağlıyordu galiba. Sesin geldiği yere baktığımda görüş açıma Ozan girdi.

Gerçekten kız gibi ağlıyordu. Bir de elleriyle yüzünü kapatmış.

Allah'ım ya.

"Ben de sarılıyım mı ?"-Ozan

"Gel şapşal."diyerek kollarımı açtım.

"Küçük danam benim."-rüya

"Killa Rüyam."

Küçükte olsa beni güldürmeyi başarmıştı.

"Şimdi Kaan'ın bize ihtiyacı var."-serkan

"Umarım hemen iyileşir."-ozan

Hala daha başım sızlıyordu. Bu olayları daha fazla kaldıramayacaktım.

"Çok kötü başım dönüyor."

Etraf karardı...

---------

Gözlerimi açtığımda hastanede yatıyordum. Yüzümü elimle ovuşturdum. Başım çok ağrıyordu.

Kaan ne durumdaydı ?

Hızlıca yatağımdan kalktım. Kahretsin ki başım hala daha dönüyordu.Odamdan çıktığımda bir personelle karşılaştım.