That Day She Find Her Happiness

Chapter 8. Already Back

Callei Jace Francisco POV

(Next Monday)

"Bess!"-sigaw ni Sashini nung mapansin akong papalapit sa kanya.

"Oh anong problema?"-tanong ko sa kanya.

"Hindi mo ba narinig? Hinahamon ng Harry University ang School natin ng basketball!"-sabi ni Sashini sa akin.

"Hinahamon lang pala eh ano— what? Hinamon sila? Tara na! Manonood tayo"-sigaw ko at saka hinatak siya papunta sa basketball gym!

"Wait, may klase pa tayo!"-sigaw nito...

"No, manonood tayo!"-sigaw ko at saka excited na pumunta sa basketball gym... Gosh. This is my first time to see him play basketball...

Pagkarating namin ay ang daming tao.

Woooh!

May nakita akong upuan, sa bench ng mga manlalaro.

Hinatak ko siya at doon pumunta. Sisigawan na sana ako ng coach nang makilala niya ako. Iisa ang coach ng basketball team at archery team.

Nakatingin ako kay Carl na ngayon ay masama ang tingin sa captain rin siguro ng Harry University.

Then the game begin...

"Go!!! Carl!!!!!"-sigaw ko, magfafafan girl na ako dito.

Nagulat naman na napatingin sa akin si Sashini. Ngumiti rin sa kalaunan.

"Kyaaaah" tili ko nung nagshot siya...

"3 points!! Ang galing mo!!!"-sigaw ko habang nagtatalon talon.

Kita ko naman kung paano tumingin sa akin si Carl hehe.

***

Halos mawalan na ako ng boses. Gosh! Ikaw ba naman ang tili ng tili?

"Hoy ikaw babae halika dito"-sabi ni Sashini tsaka ako hinatak palabas.

Pero hindi ko pa na congratulate si Carl? :*

"Anong ibig sabihin ng mga sigaw mong iyon ha?"-taas kilay nitong tanong sa akin.

Napakamot naman ako. Uhmm pano ko ba sasabihin?

"Uhmm. Gusto ko kasi siya"-sabi ko at tumingin sa malayo.

"Kyyaaah!"-sigaw nito at niyugyog ako ng sobra. Geh lang hindi ako nahihilo!

***

Carl Debrick Ragunton POV

Napatingin ako sa kinauupuan niya kanina, wala na ito doon.

Napatingin ako sa pinto ng gym, hindi man lang ba niya ako babatiin man lang?

"Bro sinong hinihintay mo? Si Carmela o si Callei?" - tanong ni Kurt sa akin.

Napatingin ako sa kanya. At saka napailing.

***

Lumipas ang araw na palagi naming kasama sina Callei at Sashini. Hindi mawawala ang pagiging makulit ni Callei sa akin. Ang pagiging sweet nito at malambing.

Napapangiti na lang ako habang naaalala ang mga iyon.

Araw araw may natatanggap akong mga sulat galing sa kanya at Gatorade. Ngunit sa Wednesday at Thursday palagi siyang wala. Hindi na kami nagtanong sa kanya.
Ang maganda ay palagi kaming magkakasama.

"Hi Carl!" -bati nito sa akin at binigyan na naman niya ako ng sulat

"Pang-ilang sulat mo na iyan?"-tanong ko sa kanya, nasa garden kasi kami ngayon!