Bir masal anlatır mısın?
Bulutsuz gecelerde bana yaklaşan, bir gökkuşağı olabilir mi?
Karanlıklar ülkesinin rengarenk çiçekleri gibisin. Bana anlatır mısın?Sensizlikten gelen çikolata kokulu o duyguları. Bir çocuk gibiyim sanki şu an, avuç içim terler seni düşününce. Göz kapaklarım titrer gibi olur bazen, kaşlarımdaki o ağrılar utancımdan mı desem, yoksa heyecanımın beni ürkütmesinin etkileri mi başlıyor yavaş yavaş. Küçük bir çocuk gibiyim hâla, sen yokken buruk olan yanımın izlerini saklıyor, dizlerimdeki o bisikletten düşülmüş çizikler. Annemi arayan gözlerim var etrafımda, acımı dindiren bir şefkat büyüttü beni, ama senin yokluğun, güçlendiriyor biraz biraz, sanki büyüyor gibi oluyorum. Boşver şimdi bunları.
Bir masal anlatır mısın bana. Hemde şu an ihtiyacım olan masallardan. Kır çiçeklerinin üstüne konan kelebeklerin kanatları gibi, rengarenk masallar. İhtiyacım oluyor bazen, sen okuyamasanda yazıyorum kendim için, beynimin içindeki o sesin, anlatıyor yazdıklarımı, Sanki masallarımı sen anlatırmışsın gibi oluyor... Uyanmak istemediğim rüyalarımda oluyorsun, uzaklarda! Her zamanki gibi uzun uzun dalıyorum, ne kadar uzak olsada. Ufuk çizgisinde yarışan kuşlar gibi hissediyorum. Sonsuzluğa uçar gibi, sonu olmayan bir yarışta çırpınan kanatlarım. Bir gün konarsam o güzel ilk baharımın çiçek açmış dallarına, her yer sen kokarken gelir misin? Çiçeklerin renkleri ilham alır senden, ne dersin? Ruhuma saklanmış bir küçük kız gibi oluyorsun bazen, ürkek bir ceylan bakışı titretir kalbimi. Söyler misin masalların güzelliği, yüzünden mi? Yüzünün güzelliği kimden? Heyecanlı olmasın, biraz hüzünlü olsun diyorum, yüzün geliyor aklıma af edersin...
Sıkıntılı bir gece yaşıyorum, yıldızlar dertleşiyor kendi aralarında.
Ezberlemiş olduğum sözleri fısıldıyorlar bir birlerine.
Sessiz sessiz ağlar gibiler, ateşten kopan göz yaşları ısıtıyor geceyi.
Sonsuz bir boşluğun içinde o kadar doluyuz ki hepimiz.
İzini kaybettirmek isteyenler kayıp gidiyor gözden uzak yalnızlığa.
Zamanı tükenenler daha çok parlıyor, son demlerinde son umut.
Canım yanıyor izledikçe onları, dert ortakları nede güzel duruyor oysa gök yüzümde.
Eziliyorum bazen onların altında, ağır geliyor yükleri. Çok ısınıyor bulutlar ruhum yandıkça.
Güzel yüzlü kız, bir masal anlatır mısın bu gece hepimize, acımıza ortak olmasanda iyi gelir o sesin. Sen mutlusun en azından tesellimiz olur.
Ellerini tutamasamda dokunur musun bana? Ruhumun ateşi diner biraz olsun, seni yakar mı sanıyorsun sıcaklığım. Kıyabilir mi?
Lâle tenlim, bize bir masal anlatır mısın kanatlarının altında? Gök yüzünden yağan ateşten göz yaşları, gül yaprakları olur konar kanatlarına.
Sessizce gel bu gece yanıma bana bir masal anlat. Hemde şu an ihtiyacım olan masallardan...
