Bir yol vaad ettim bu yanlızlığa kalbimde,
Gönül bahçemde hic durmadan yürür hedefine.
Yanlızlık bahis konusu olmuşken bu denli bende,
Seni ne sevmeye nede sevmemeye şansım elvermez bu gidişle.
Gönlümün bahçesi abluka altına almış bütün hisleri,
Bin mevsim gelse geçsede çıkmaz olmuş bahçemde okyanus mavisi.
Gül perçini, dün gerçeği, bu gün herşeyi görmez oldum penceremde.
Aralıksız düşünür, "sen" döner başım,
Bağımlısı olmuş bu bahise göz yaşım.
Bağımlılık demişken yokluğun bir haşaş taşı,
Sana dair kullandığım her maddede gönül baş aşağı.
Taş,toprak, kaya bastırız bu dizleri,
Yokluğun misali, oturmuş sığmaz içime bir keşiş dağı. Ne gönlün görür nede gözün, içimde yıkıntı saçan bu müptela krizleri,
Sadece sana besledim doymak tükenmek bilmeyen bir keşşş iştahı...
Sana bir ben değilim bağımlı, içimize işlemiş sen tutkusu,
Sağımda bağımlı bir kalem kutusu, solumda ise bağımlı yanlızlık duygusu.
Köşe bucak sen kokan caddelerde buldum ben her suçu,
Ve yine köşe bucak kovaladım ben, içime işledi hayat kurgusu.
Bir hayattı içinde binlerce bagımlı olan, tek ben veya sen değildin bu dengenin suçlusu.
Bir köşe lambasında gizli bu hisler bazen, veya bir kaldırım taşı altında saklı bu maddeler.
Yanlızlık manzaralı hüzün bankında belirir duygu seli, sarhoş derler.
Sen içimde kötü bir örnek olarakta hoş durdun,
Demekki içimde sana çıkar tüm caddler.
Nisanda ekilen bir tohumdun,sen gibiydi özenle hazırladığım şerbetimde,
Sen gibiydi hayat kokardı evimin bahçeside,
Eylülde büyüdü tohum ve sonra Sen gibiydi bu gözlerimde.
Sömek sömek acı biraz buruk ve fazlasiyla kan çanağı.
Ve sen gibiydi, sarıldığımda buldum bir tutam göz yaşı annemin çemberinde.
