Farkına varmadan farkettim bu ayın hislerini,
Soluk almak varolmak gibi birşeydi,
Evet zaten öyle olması gerekli.
Farkettimde bu ayda aklım başımdan gitti.
Bir kaç kırık kanepede buldum dizlerimi,
Üstünü göremedim arda kalan dizlerimdi,
Hislerimdi birazda dişlerimdi,
Ayakta kalamayacak kadar üstüme yük bindi.
Aklımın başımdan gitmesi,
İçinde sen olan maddelerin pisliğiydi.
Pislikler sen dolu güzellikler sen dolu,
Hayatım dedigim bir sen vardın,
Oysa hayat da hep temiz kalmadıki.
Nisanda varolmak başkadır sende,
Yağmurları başkadır,
Yazıldığında sen kokar her hece.
Her güzelin bir çirikini vardır,
Yağmur tanelerinin bahtıdır,Tepkisi çamura bulanmasıdır.
Bir çocuk misali severim ben yine,
Nasıl olsa çamurdan yürek olmuş benimkiside.
Nisan ertesi taşlaştırır bu yüreği cemre.
Nisanda kar yağmadığına şaştım,
Bu sezon mevsimler seni aratmadı.
Sabahım yazdı öğlenim bahar,
Akşamımsa hudut misali yorganları aratdı.
Sen gibiydiler" geldi geçti şimdi ardına bakar,
Sel gibiydin be nisanda içime doldun taştın.
