Πιάσε με αν μπορείς

18. Τίποτα παραπάνω

Μόλις ένιωσε να ιδρώνει πέταξε την μπλούζα από πάνω του και συνέχισε με νέα ορμή. Χτυπούσε διαδοχικά το σκληρό δέρμα, μα ήταν λες και τίποτα δεν μπορούσε να εκτονώσει ικανοποιητικά το γκρίζο σύννεφο μέσα του. Η ανάσα του είχε βαρύνει και μερικές τούφες από τα καστανά μαλλιά του κολλούσαν στην κορυφή του μετώπου του και στην βάση του αυχένα του.

Η Βανέσα είχε μείνει να κοιτάζει τους μύες να πάλλονται κάτω από το δέρμα του κάθε φορά που χτυπούσε τον σάκο με μανία. Δεν την είχε αντιληφθεί να στέκεται στην είσοδο του γυμναστηρίου και να τον παρατηρεί. Η πλάτη του, γυμνασμένη και υπέροχη την προκαλούσε να τον αγγίξει και να τυλίξει τα χέρια της γύρω από το κορμί του. Πλησίασε κάνοντας θόρυβο καθώς βάδιζε πάνω στο ξύλινο παρκέ και έκανε τον Άλεξ να γυρίσει προς το μέρος της.

Το ύφος του σχεδόν κατσούφιασε όταν την είδε. Ήταν θυμωμένος μαζί της και με τον εαυτό του, το ήξερε ότι δεν μπορεί να είναι κάτι παραπάνω για αυτόν κι όμως επέτρεψε στον εαυτό του να νιώσει κοντά της.

<<Που ήξερες ότι είμαι εδώ;>>την ρώτησε και κράτησε στιγμιαία τον σάκο για να σταματήσει την κίνηση του.

<<Ρώτησα τον Σάσα>>

Ο Άλεξ ξεκίνησε να λύνει τις γάζες από τα χέρια του και κούνησε το κεφάλι του με αποδοκιμασία<<Σε περίπτωση που δεν έχουμε καρφωθεί αρκετά ε;>>

Η Βανέσα στριφογύρισε τα μάτια της<<Ηρέμησε, είπα ότι σε χρειαζόταν ο πατέρας μου, δεν είμαι χαζή>>

Ο Άλεξ δεν σχολίασε κάτι, δίπλωσε τις γάζες στο πάτωμα και βάλθηκε να σκουπίζεται με την πετσέτα.

Η Βανέσα βημάτισε περισσότερο προς το μέρος του και στάθηκε μπροστά του. Μπορούσε σχεδόν να νιώσει την θέρμη που εξέπεμπε το κορμί του και αυτό τραβούσε το δικό της σαν τον πιο δυνατό μαγνήτη. Δεν είχε σηκώσει το βλέμμα του στα μάτια της ακόμη.

<<Αν δεν θες κάτι, καλύτερα να φύγεις γιατί μπορεί να έρθει κανένας>>της είπε απότομα και ψυχρά.

<<Στη μία το βράδυ για γυμναστική; Δεν νομίζω>>

Ο Άλεξ πέταξε την πετσέτα του άτσαλα στο πάτωμα και της γύρισε την πλάτη<<Ήταν ο Μάικ εδώ πριν λίγο>>έπιασε το μπουκάλι με το νερό και ήπιε μια γουλιά.

Η Βανέσα ταξίδεψε το βλέμμα της στη γκρι, μακό βερμούδα που στεκόταν χαλαρά, χαμηλά στην μέση του και δάγκωσε το κάτω χείλος της. Δεν μπορούσε να μην κοιτάζει το κολασμένο σώμα του.