bad guy

4.

Ik ga vandaag logeren met mijn crew. "Mijn crew" herhaal ik in mezelf. Ik heb dat nog nooit mogen zeggen. Maar het voelt alsof ik ze al maanden ken! Het was de eerste week op deze school leuker dan al die jaren op mijn andere middelbare. En dit jaar ga ik al examens doen..

Het is 18:00 en wij eten altijd op vrijdag patat. We gaan aan tafel zitten. Ik schep wat patat op. 'Heb je er zin in, Kevin?' vraagt mama. Ik knik want ik heb mijn mond vol. 'Goedzo, morgenmiddag ben je weer thuis', zegt papa streng. 'Pa, ik ben zeventien', ik rol met mijn ogen. 'Dat zou ik ook wel kunnen zeggen, ik ben dertien! Ik moet altijd precies optijd zijn, hoor, anders krijg ik dikke vette straf', zeurt Julia. 'Zeventien is toch wel anders dan dertien, Juul!' zegt mama. Julia zucht.

Ik sta bij het opgeschreven adres met mijn tas. Ik bel aan. 'Hey, kom binnen, Kelvin!' zegt een vrouw die ik niet ken. Ik steek mijn hand uit: 'Hoi, het is Kevin.' Ze pakt mijn hand vast: 'Sorry Kevin, ik ben de moeder van Eva, Josephine.' Ik knik vriendelijk naar haar.

Ik loop de woonkamer binnen. Ik zie niemand. 'Ze zijn boven', zegt Josephine. 'Oké, welke kamer?' vraag ik. 'Je ziet 't vanzelf wel', zegt ze. Ik loop de trap op. Op één kamerdeur staat groot: EVA. Ik klop aan. 'Ja?' klinkt Cody's stem. Ik loop binnen.

Iedereen is er al. 'Groepsknuffel!' schreeuwt Monica. We gaan bij elkaar staan. Ik gooi mijn arm over die van Anne en Lewis. 'Ik hou echt van jullie!  Maar we moeten wat bespreken', zegt Amy. We gaan op de 3 opgeblazen luchtbedden liggen. 3 tweepersoons bedden.

'Jullie weten die knappe populaire James wel, toch?' vraagt Amy. Ik haal m'n schouders op. 'Die ene die keihard tegen je aanbotste', zegt Eva. Ik wist natuurlijk wel over wie ze het hadden. 'Oh, die', zeg ik terwijl ik weer bloos. Ik doe net alsof ik in mijn gezicht wrijf. Ze mogen niet zien dat ik rood wordt. 'Hij wil bij de groep', zegt Amy. 'Oh mijn God!' roept Monica. ' Ja, ja, ja!' roept Eva vrolijk. Cody, Lewis en ik kijken elkaar aan met grote ogen. 'Ik vind het prima', schiet het uit m'n mond. Zei ik dat nou echt? Ik wordt weer rood. 'Oké dan komt hij vanavond ook, als hij bij de groep mag?' zegt Amy. Alle meiden knikken instemmend.

Monica is al aan het bellen met hem. Het is ondertussen al 19:45. 'Hij is er om 20:15', zegt ze blij. 'Ik heb zo'n grote crush op hem, oh my!' Het voelt alsof ik jaloers wordt. Ik móet het uit m'n hoofd zetten! Ik ben het niet! NEE! 'Gaat het wel?' vraagt Anne. Ik knik. Ik ga even zitten. 'Zullen we wat gaan drinken?' vraagt Eva. We knikken en lopen de trap af.

Als we in de keuken zitten, hebben we allemaal een beker limonade en een gevulde koek. 'Lief dat je moeder net naar de bakker is geweest voor ons!' zegt Lewis. 'Ze gaat altijd de stad in op koopavond', zegt Eva. Ik neem een hap van mijn gevulde koek. 'Beter eten we hem snel op, ik heb er niet nog een voor James', lacht Eva. We lachen.

Het is precies 20:15 en de deurbel gaat. 'Ik doe wel open', zegt Amy. Ze loopt naar de voordeur. We horen een klein gilletje. 'Help!' horen we vanuit de voordeur. We rennen naar haar toe. Er staat een man met een bivakmuts op.

'Mam!' roept Eva. Haar moeder komt eraan gerend. Ze weet niet wat ze moet doen. 'Geef me je geld, snel', zegt de gemaskerde man. 'Ja ehm.. wacht', je hoort de trilling in haar stem. 'Weg bij die deur jongens', fluistert Josephine. 'BLIJVEN STAAN!' zegt de man met een zware stem. Ineens valt de man om. We kijken elkaar aan. James staat achter de gemaskerde man met een deobus in z'n hand. Hij heeft de man met de bus deodorant tegen zijn hoofd geslagen. Josephine belt de politie. Monica is zo blij dat ze hem knuffelt. De man is al weggerend. Ze drukt hem een zoen op zijn wang, maar haar lippen komen heel dicht bij zijn mond... James trekt terug en veegt zijn mond af. Dus ze heeft wel zijn lippen geraakt... Je ziet hem walgen. Monica kijkt verdrietig als ze dat ziet.

Even later horen we mama met de politie praten. Ze willen James spreken. Hij legt uit dat hij niks zag omdat hij een bivakmuts ophad. En dat hij uit zelfverdediging en voor de anderen zijn deodorant uit zijn tas heeft gehaald en hem een tik op zijn hoofd heeft  gegeven en een trap tussen zijn benen. De politie zegt dat ze hem gaan proberen op te sporen. Zodra ze hem hebben bellen ze.

'Dankjewel James', zucht ik. 'We waren zo bang.' Hij wordt ook rood. Hij zucht. 'Als ik bij jullie groep Fast Fly's mag horen, vind ik dat jullie mijn geheim mogen weten..' zegt James zacht. Hij is veel rustiger en kwetsbaarder dan dat hij op school lijkt. 'De rede dat ik hierbij wilde horen is omdat jullie er super aardig uitzien en me er niet mee pesten, hoop ik', zegt hij. 'Waarmee pesten?' vraagt Lewis met een opgetrokken wenkbrauw. 'Dat ik op jongens val..' zegt hij zacht. We kijken elkaar aan. Ik wordt rood. Ik ben niet homo. Ik ben het niet! Denk ik in mezelf. Ik probeer het uit mijn hoofd te zetten.

'Dat is niet erg hoor, we zullen je steunen', zegt Cody.

POV JAMES
Ik zeg het gewoon. Ik doe het gewoon. Haha. 'Dat ik op jongens val', zeg ik. Ik moet ze uithoren. Ik zie dat Kevins hoofd rood wordt. Ha! Ze geloven me!