bad guy

Proloog

POV Kevin

'Kevin!' roept mijn moeder. 'Jaha!' roep ik geïrriteerd terug, 'Wat is er?' Mijn moeder loopt naar mijn kamer. Ze zegt iets onverstaanbaars tegen mijn vader. Hij mompelt wat terug. Mijn deur wordt opengegooid en mijn moeder staat in de deuropening. 'Mam!' zeg ik, 'Ik heb me nog niet aangekleed! Ik heb geen onderbroek aan, ga weg!' Mama draait zich lachend om en sluit de deur achter zich. 

Ik zucht en kleed me snel aan. In ga onze badkamer in en doe wat gel in mijn haar. Mama vindt dat ik te veel haar producten gebruik, maar ik heb het echt nodig om er een beetje fatsoenlijk uit te zien. 

Dan poets ik snel mijn tanden en was ik mijn gezicht. Ik trek sokken aan en ren de trap af. Het is  raar om te zien dat de woonkamer al leeg is. Alleen de bank staat er nog. Maar die wordt straks weggehaald als ik naar school ga. Het is de laatste dag voor de zomervakantie. 'Kev, neem je straks goed afscheid van je vrienden?' Ik knik, maar zeg niks; de enige vriend die ik heb, had ik vorige zomervakantie ontmoet op de camping en komt uit Spanje. En we hebben geen nummers uitgewisseld, dus hem zie ik nooit meer terug...

Ik gris mijn fietssleuteltje van de tafel en loop naar de schuur, waar mijn fiets al staat te wachten. Ik doe mijn oortjes in en stap op mijn fiets.

Als ik op school aankom en mijn fiets in de rekken zet, doe ik mijn oortjes weer uit. Ik loop naar m'n eerste les, waar ik alleen aan een tafel ga zitten. Niet dat ik dat heel erg vind, want ik heb moeite met concentreren. Maar vandaag is het toch anders. Ik zit hier voor de laatste keer. 

Het is 11:00 uur. Ik heb vandaag maar drie lesuren, dus ik ben nu al uit. Als ik op de fiets naar huis zit, kijk ik nog een keer om naar mijn school. Mijn oude school. Ach ja, misschien zijn er wel aardige mensen op die nieuwe school. Ik moet gewoon zorgen dat ik wat meer met de populaire mensen omga. En dat ik niet zo verlegen lijk. Zo wil ik niet weer door het leven; de verlegen jongen met de aparte kledingstijl. Kan ik er wat aan doen dat mama mijn kleding nog koopt?! Maar vanaf nu eis ik kledinggeld en dan kan ik normaal door het leven. 

Als ik thuis aankom en mijn fiets neersmijt, is de bank weg. Er staat niks meer in de woonkamer. De vrachtwagens met alle meubels die we niet wilden vernieuwen, zijn al onderweg naar het nieuwe huis. Maar die oude bank, die is naar de vuilstort. We krijgen een coole nieuwe bank, ik krijg zelfs een bank op mijn kamer! Maar wat boeit mij het, een bank is een bank toch? Als ik maar kan gamen. 

'Kev!' roept m'n vader, 'Zorg dat al je spullen in dozen staan en dat je ze naar beneden brengt want ik zet ze zo in het busje!' We vertrekken morgenochtend en papa wil dat ik alles al klaar heb staan. Terwijl we nog de hele avond hebben. Dan hoor ik papa weer roepen: 'Kom, Juul en Kev, we gaan eten!' M'n zusje en ik rennen de trap af.

Mama heeft pizza bestelt omdat ze geen tijd heeft om te koken. En alle pannen zijn al uit het huis. Ik vind alles best. En Julia, mijn zusje, lust maar een halve pizza, dus ik heb er altijd anderhalf. Chill! Ze is ook pas 13. En ze zit al de hele dag te janken dat ze weg moet van haar vriendinnen; ze haat papa en mama omdat dat ze haar dit aandoen! En ze heeft het ook nog een moeten uitmaken met haar "vriendje".

Mij boeit het niets want ik vind het beter om naar 'n nieuwe school te gaan. Misschien zit er wel een knap meisje in m'n klas.. En misschien wel wat aardige boys. Dat ik bij een sqaud mag horen, als ze dat hebben. Julia is wel lief hoor, al ben ik soms een beetje jaloers dat ze super veel vriendinnen heeft. En een vriendje, Ben. Maar met hem iz het volgens mij al uit, want ze vind dat afstandrelaties geen zin hebben. Ben vind ik zo'n irritant joch! Hij loopt altijd met een half afgezakte broek en een peuk tussen z'n lippen. En by the way, hij is net zo oud als ik! Dat maakt hem vier jaar ouder dan Juul. Ik snap niet wat hij in haar zit, maar al helemaal niet wat zij in hem ziet! Zo knap is hij volgens mij echt niet. En hij heeft me jaren gepest. Maar dat weet Julia natuurlijk niet.

Ik ga aan de tafel zitten en pak een punt pizza. 'Hoe laat vertrekken we morgen?' vraag ik. 'Rond vijf uur', zegt papa, 'Misschien iets vroeger. Ik zet in ieder geval om vier uur de wekker. Zorg dat jullie er ook om 04:30 uur uit zijn. Allebei.' Hij kijkt Julia streng aan, hij weet dat ze een uitslaper is. Julia knikt en rolt met haar ogen, 'Ja, pa. Ik beloof het.' Ze zucht en neemt weer een hap van haar pizza.