Chapter 29: 𝗟𝗲𝘁 𝗛𝗘𝗥 𝗚𝗼

Start from the beginning
                                    

Sa haba ng pinag-usapan namin Hindi ko namamalayan na nandito na pala kami sa labas.
Kaya dali-dali kung kinuha ang susi ng kotse ko.

At sinimulan ko ng mag-drive
Dahil nakasakay narin Naman si
Jade

Jade POV:

Aish, ano na bang nangyayari sa'kin kapag andyan sya parang nag kakarera na itong puso ko sa bilis ng tibok.

May nagawa ba akong mali dahil kitang-kita ko ang pag-didilim ng muka nya hanggang ngayon.

Kaya ito ako binging-bingi na sa katahimikan alangang ako ang mag-salita.

Ayaw ko nga baka mamaya nyan
sigawan pa ako edi sisigawan ko rin at magsisigawan kami, ayaw ko ng gulo.

Para sinabi ko lang na may lakad kami ni Luke.

Wala nag-ka ganyon na parang nag-ka dalaw na naman.
Kahit kailan ang sungit sungit talaga nya hindi na nagbago.

Salamat nakarating din buti nalang at walang misyon ngayon. Kaya
magagawa ko ang gusto kung gawin ngayong araw.

"Jake salamat sa paghati sa'kin ah!"
naka-ngiting sabi ko pero tango lang ang isinagot nya.

At dali-dali ng pinaharurot ang sasakyan nya.

Tingnan mo yan dinaanan na naman ng saltik. Hindi man lang sumagot ng you're welcome tsk.

Dali-dali na akong pumasok sa unit ko
hindi pa ako naliligo baka mamaya andyan na si Luke kakahiya.

Pumasok na ako sa cr at naligo lang ng sandali saka lumabas na.

Hindi ko pa nahanda yung susuotin ko tuloy maghahalwat pa ako ng mga damit ko kainis.

"Jade, Jade!"
dinig kong sigaw sa labas.

Alam kong si Luke na ito kaya dali-dali na akong nag-bihis.

Isang black shirt lang ang suot ko at ripped jeans saka pinartneran ng white shoes.

"Palabas na ako Luke!" at lumabas na nga ako.

Napanga-nga ako sa suot ni Luke, nag-usap ba kami?

Bakit pareho kami ng damit? pareho ring naka pantalon.
Hindi naman kami nag-usap ah.

"Mukang ginaya mo ang suot ko ah?"
pang-aasar sa'kin ni Luke.

"Ikaw ang nang-gaya siguro
pinapanood mo ako habang nag-bibihis tapos nung makita mo
umuwi ka at nag-palit ka para mapag-kamalan na jowa kita."

"Ako gagayahin ka? never! nakalimutan mo bang bumili tayo ng parehas na damit dati dahil nagpabasa tayong pareho ng ulan! tyaka ako magkaka-gusto sayo? babaeng may malaking b**bs ang gusto ko hindi kagaya mo flat parang pader."

"At binubully mo na naman ako baby, tingnan mo tinawag lang kitang baby eh hindi kana mapa-kali siguro talagang gusto mo ako nag-bu-blush ka oh! halatang-halata dyan sa pisnge mo."

"Ako magba-blush hindi yon mangyayari pader!"

"Baby"

"Pader"

"Baby"

"Pader"

"Baby!"

"Pader!"

At sabay kaming natawa dahil sa asaran naming parang musmos na bata.

Jake POV:

Hindi agad ako umuwi at palihim kong sinundan sina Jade.

"Baby!" teka si Jade yon ah, sino yong tina-tawag nung baby!? si Luke kaya?

Medyo lumapit ako para silipin at tama si Luke nga.

Ang sweet sweet nilang tingnan,
akala ko kaibigan lang ang tingin ni Jade kay Luke.

Sabagay maraming namamatay sa maling akala.

Sinundan ko pa sila ng palihim ngayon sakay na sila sa sasakyan ni Luke saan kaya pupunta 'tong dalawang 'to.

Siguro papunta ito sa isang romantic date.

Na alam kong si Luke ang gumawa talagang naka couple shirt pa.
Parehas ng damit parehas ng pantalon.

Tumigil sila sa isang park lumapit sila dun sa matanda at bumili ng tig-isang ice cream.

"Ang ganda naman ng girlfriend mo hijo, at ang gwapo rin nitong iyong boyfriend hija."

"Excuse me po tatay pero magkaibigan lang po kami ng lalaking ito."
sabi ni Jade sabay turo pa kay Luke.

"Opo nga po tatay, wala kaming relasyon ng babaeng ito sadyang nagkataon lamang na magkapareho kami ng nasuot na damit, baka nga po ginaya nya ako."
sabi naman ni Luke sabay tawa pa.

Edi kayo na ang destiny walang pinag-uusapan pero magkapareho.

Paano naman yung tawagan nilang baby? paano nila yon ipapaliwanag.

Kung ako dito kay tatay hindi ako maniniwalang wala silang relasyo.

Baka aman nga wala. Baka rin meron hindi lang nagsa-sabi.

But I just want to let her go, pero hindi ko magawa.

Look at them they are having a good moments together so why would I bother them?

They look so good with each other, they both happy.
So who I am to interrupt them, who I am to be jealous? I'm not her boyfriend to feel this f*cking jealousy.

I miss her so much but I will let her go for the sake of their own relationship.

It's the time for me to accept that she's never be mine.

I'm In Love With My Boss Where stories live. Discover now