Perfect, totdat... (VOLTOOID)

Hoofdstuk 1

"Dit weekend was geweldig, bedankt Mike." Zeg ik en geef hem nog een laatste zoen. Ik stap op de fiets en fiets naar huis. Gelukkig is het maar vijf minuutjes fietsen. Het scheelt dat het niet meer zo glad is op de weg, anders moest ik wat langzamer fietsen. Wat ben ik blij met hem, als vriendje denk ik bij mezelf. Ik voel me zo thuis bij hem. Veel meer dan bij mij thuis. Waarom moet mijn vader nou zo vaak dronken zijn? Ik hou wel van hem hoor, maar ik vind het zo stom! Ik stap af en gooi mijn fiets in de schuur. Ik wil de deur open doen, maar die zit op slot?! Hmm... Waar gingen mijn ouders ook al weer naar toe? Nou ja, ik pak de huissleutel uit mijn tas en doe de deur open. Er komt een koud gevoel in mijn hart. Ik loop door het huis maar zie niemand?! Mijn drukke broertjes niet, en mijn zus is er ook al niet. Waar zijn ze nou weer heen? Langzaam slenter ik naar mijn kamer en ruim mijn tas op. Daarna ga ik op mijn bed liggen en val, al dromend over dit geweldige weekend in slaap.

Ik wordt wakker van de deur die dicht gesmeten wordt, en ik hoor mijn ouders schreeuwen. Ik hoor mensen de trap op rennen/stampen, dat zullen mijn broertjes Sam en Cas wel zijn. Waarschijnlijk zijn ze weer aan het huilen door de ruzie van onze ouders. Ik loop naar ze toen en ze vallen me in mijn armen, ze beginnen luid te snikken en ik loop naar hun kamer. Ik kalmeer ze een beetje en vraag waar ze waren en waar Sara, mijn zus, is. Ze beginnen gelijk weer hard te huilen. Ik probeer ze weer te kalmeren, maar het werk niet. Dus ik loop naar beneden en wil het aan mijn moeder vragen. Maar die zit ook te huilen. Ik vraag rustig wat er aan de hand is en ze zegt: "Gister avond is je zus zomaar weggegaan na de zoveelste ruzie met je vader, Daarna is ze niet meer terug gekomen. We zijn haar al de hele dag wezen zoeken in groepjes. Je vader alleen en ik met Sam en Cas samen. Maar toen ik je vader belde nam hij dronken op. Ik ben hem gelijk op komen halen, en toen zijn we naar huis gegaan." "M-mam, waar is -papa nu dan?" "Ik weet niet, ik denk op onze kamer, aan het slapen."  Ik  loop eerst naar mijn ouders kamer. Daar ligt papa te slapen. Dan loop ik naar Sam en Cas. "Willen jullie wat eten?" vraag ik. "Ja, ik heb best honger jij ook Sam?" zegt Cas. "Ja ik heb ook wel honger. Skylar, denk je dat we patat mogen?" Vraagt Sam. "Ik zal het vragen aan mama is dat goed? Komen jullie nu naar beneden?" "Ja is goed." Antwoorden ze in koor en samen lopen we naar beneden. "Mam," vraag ik "Mogen we patat maken? Dan ga ik nu de frituurpan aanzetten en patat halen." "Ja hoor, is goed. Vraag je dan even wat iedereen wil? Ik wil graag een kroket." "Sam, Cas. Wat willen jullie?" Eigenlijk hoef ik dat niet meer te vragen een frikandel natuurlijk. "Frikandel" antwoorden ze terug. Ik lach in mezelf: ik wist het. En voor papa gooi ik er ook een frikandel in. Ik zet de frituurpan aan en loop naar de schuur om patat, drie hamburgers, een kroket en vijf kipnuggets  te halen. Ik doe de deur open en gil. Er ligt iemand in een paar dekens te huilen. "Sara?" zeg ik zacht en loop er heen. "Ben jij het Sara?" Ze draait zich om en ik zie dat het Sara is. "Waarom lig jij hier? "Omdat ik weg wilde van papa en mama die altijd ruzie maken. Ik denk dat ze gaan scheiden denk jij dat ook? En jij bent ook altijd weg, dat wil ik helemaal niet. Waarom ben jij altijd weg?" vraagt ze allemaal tegelijk. "Ik denk niet dat papa en mama gaan scheiden alleen loopt het nu niet zo lekker. En ik wil ook wel bij Mike zijn. Zomenteen gaat hij het uitmaken omdat ik zo weinig bij hem ben, dat wil ik natuurlijk ook niet. Maar ik zal vaker proberen thuis te zijn ja? Wil je trouwens ook wat uit de frituurpan?" "Ja, ik wil graag een hamburger." Antwoord ze. Nadat we alles in de frituurpan hebben gedaan lopen we naar binnen. "Sara!! Waar was je? Waarom ben je weggegaan? Dat wil ik toch helemaal niet?!" Roept me moeder uit. Ze vertelt het hele verhaal en mijn vader en moeder beloven om minder ruzie te maken. Als het uiteindelijk elf uur is ga ik naar bed.