MINE? [✓]

Chapter 9

Το κουδούνι χτυπάει, και αφήνω το πιάτο μου μέσα στον νεροχύτη.
Βάζω την τσάντα μου στην πλάτη μου και αφού βάλω στο πλαστικό ποτήρι τον φυσικό χυμό μου παίρνω το κινητο μου και βγαίνω έξω.

Κλειδώνω και πάω δίπλα στην Εύα.
«Μέρα» Λέω βαριεστημενα και με κοιτάζει πονηρά.

«Καλημέρα, τι άλλο είπατε με τον Στέφανο;» Δεν χάνει ευκαιρία να ρωτήσει, και σκουνταει τους ώμους μας.

Δεν θεωρείται πολύ weird όταν ο άλλος περιμένει να του πείτε κάτι που δεν έγινε ποτέ;

Θα σας φέρω ένα παράδειγμα.
Στην περίπτωση μου η Εύα περιμένει να μάθει τι άλλο είπαμε με τον Στέφανο.

Και μαντεψτε,

δεν είπαμε κάτι άλλο.

«Δεν μιλήσαμε άλλο»
Της λέω απλά, και πίνω λίγο από τον χυμό μου.

Ωραίο τον έκανα η άτιμη.
*Η sad κατάσταση που απλά εστηψα πέντε πορτοκάλια και νιώθω περήφανη*

Και ξεφύγαμε από το θέμα μας.

«Τι εννοείς;
Τι του είπες όταν σου είπε έλα;»
Ρωτάει και την τραβάω από την τσάντα και την φέρνω πιο κοντά στο πεζοδρόμιο.

Διαφορετικά τα αυτοκίνητα θα την κάνουν χυμό ντομάτας σε λίγο.

«Του απάντησα ένα μπα»
Λέω απλά.

«Τι του απάντησες;»
Σταματάει να περπατάει και με κοιτάζει.

«Πες μου ποιο κομμάτι δεν κατάλαβες, να στο εξηγήσω»
Χαμογελάω ξέροντας πως η απάντηση μου δεν της άρεσε, αλλά κρίμα δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.

Κρίμα πάντως, εγώ ας πούμε θα ήθελα να αρέσω σε κάνα δυο αγόρια του άλλου τμήματος.

«Και δεν σου απάντησε μετα από αυτό;»

«Όχι ο βλάκας.
Και είναι ειρωνία να με αφήσει ο Στέφανος στο σνομπ. Ούτε καν στο διαβάστηκε. Ποιός;
Ο Στέφανος.
Που έχει φάει άκυρο από τις μισές κοπέλες που την πέφτει»
Φωνάζω εγώ.

«Το πιστεύεις αλήθεια αυτό;»

«Όχι, αλλά κουβέντα να γίνεται»

Ρολαρει τα μάτια της στο άκουσμα της απάντησης μου.
«Εγώ αν ήμουν στην θέση του όχι απλά θα σε σνομπαρα, θα είχες φάει unfollow και μπλοκ μαζί.
Και μετά σπιτάκι σου»
Λέει εκείνη περνοντας το μέρος του Στέφανου.

Υπερβολές.

«Έλα μου; Γιατί αυτό;»

Φτάνουμε στο προαύλιο του σχολείου και καθόμαστε στο συνηθισμένο παγκάκι ώσπου να έρθουν οι υπόλοιποι.