Love Has No Rules

hoofdstuk 9

Ik videochat met Max en Karen want nu heb ik wel iemand nodig om mee te praten. Ik vertel ze alles. Hun enige antwoord is: 'Ruub, we zijn er voor jou.'

Pov Ruben
Een paar seconden nadat Max heeft afgelegd, gaat de bel. Ik loop naar de bel, verwachtend dat er weer een paar kleine kinderen belletje trek hebben gedaan aangezien we geen bezoek verwachten op dit tijdstip maar ik  had het fout. Want voor ik het wist vloog het beste vriendje van de hele wereld, Max, recht in mijn armen. 'Ruby, alles ok? Het komt wel goed. Je moeder vind wel iemand anders. En daarbij, je vader haatte je toch.' 'Thanks Poolvos. Je bent de beste.' 'Ow ja, ik kwam ook nog om te vragen of ik mag blijven slapen vannacht.' 'Mag het van je ouders?' vraagt Mams vanuit de keuken. 'Ja mijn vader heeft het zelf voorgesteld. We beginnen eindelijk een beetje overeen te komen.' zegt hij. 'Rubennnn!' zegt Sophie die recht in mijn armen vliegt. 'Soph je staat te dicht bij mijn Ruby.' zegt Max pissed. 'Oehhh, zijn we jaloers?' 'Wat zou jij vinden als iedereen in Karen haar armen vliegt?' 'D-dat is iets t-totaal anders.' 'Rubbereend!' zegt Karen die ook in mijn armen vliegt. Wie gaat er nog door de deur springen? Arnaud? Victoria? Max, die staat te koken van jaloersheid, komt dan ook bij de groepsknuffel. 'Ik wil ook aandacht!' zegt hij zielig met een pruillip. 'Maxie, je krijgt thuis al genoeg aandacht dus hou je kop.' 'Zegt diegene die altijd naar papa gaat en zegt: 'Papa kijk eens naar dit, kijk eens naar dat.' 'Oh wat zijn we weer vriendelijk voor elkaar.' zeg ik. 'Maar eh, wat komen jullie hier doen?' 'Wel Soph zei dat Max bij jou ging slapen dus zat zij te smeken bij haar vader dat ze ook mee wou en dus stelde ze voor of ik ook mee wou.' zegt Karen. 'Dus, kort uitgelegd: dit word een sleepover party.' Het gezellige, romantische nachtje van mij en Max alleen is in maximum 5 seconden verpest. Bedankt hoor. 'Ruben, heb je Oreo's?' 'Ja, in de kast denk ik.' Ik zei nog maar het woord "kast" en Sophie was al weg. Sophie komt terug met een pakje Oreo's en eet ze allemaal op. Op een na. Die houd ze over voor Karen. 'Ik ga de bedden al klaarleggen.' zegt mams. Ze gaat naar boven, haalt een paar matrassen uit de logeerkamer en legt ze in mijn kamer.  'Mensen, im hungryyyyyy!' zegt Soph. 'Je hebt net een heel pak Oreo's opgegeten.' 'Denk je dat één pakje genoeg is?' 'Ik heb versgebakken brownies.' zegt mams die met een grote plaat goddelijkheid de woonkamer binnnenkomt. 'Ouch!' gilt Max en springt achteruit als hij de goddelijkheid die blijkbaar veel te heet is, vast neemt. 'Alles ok, Poolvos?' Max zijn vingertoppen zijn roodgloeiend. 'Nee, het brandt.' stammelt Max. 'Snel, naar de keuken.' Ik trek Max mee naar de gootsteen en hou zijn hand onder koud water. Het bovenste vel van zijn vingertoppen zijn er wel af maar hij heeft tenminste geen pijn meer. 'Thanks Ruby, wat zou ik nu doen zonder jou?' zegt hij. 'Het spijt me, Max.' verontschuldigd mams. 'Het is ok. Ik had die brownie niet direct moeten vastnemen.' Ik kus Max zijn zachte handen. Dat "helpt" zeggen ze.
'Im bored.' zeurt Karen. 'Zijn wij zo saai dan?' zegt Soph. 'Nee natuurlijk niet, babe. Ruben zijn huis is zo saai.' 'Dan gaan we toch naar buiten.' stel ik voor. We glippen voorbij de keuken. Mams, die weer eens in slaap is gevallen in de zetel, hoort gelukkig niet dat we een 'subtiele' poging doen om naar buiten te glippen.

'Omg, ik ruik wafels.' zegt Max. 'Ohmygallyjesus, ik ook!' roept Karen. Van waar haalt zij eigenlijk het woord: Ohmygallyjesus? Max en Karen rennen naar het wafelkraampje en voor we het wisten kwamen ze terug met twee heerlijke, verse, knapperige, met slagroom bedekte, hemelse, versgebakken ... ja je snapt het wel ...wafels. 'Delen?' vraagt Max. Max en ik eten allebei van de wafel. Aan Max zijn neus hangt er een beetje slagroom wat hem zo schattig maakt. 'Kijk eens wie we daar hebben: de twee flikkers en de lesbiennes.' giecheld Victoria. Als zij voor Halloween verkleed gaat zijn als een heks zal het me dus totaal niet verbazen. 'Vi, laat ons met rust ok?' zegt Max. 'De naam is Victoria voor jou, vieze nicht.' 'Hoe noemde je Max?' Ik begin te koken van woede. Ik zou haar nu zo graag een dreun op haar "mooie" gezicht maar dat lijkt me niet de beste optie aangezien er 2 kleerkasten naast haar staan. 'Oh hey Ruben, waarom heb je niet voor mij gekozen. Ik ben toch veel beter dan die sukkel.' zegt ze flirterig. 'Die "sukkel" is de beste persoon die ik ooit in mijn leven heb ontmoed. Ik zou niet weten wat ik zonder hem zou moeten. Hij is van karakter én van uiterlijk, 3 keer zo mooi als jij. Max die heeft alles wat jij niet hebt.' 'Geen smaak dus.' zegt ze. 'Ik zei wat jij NIET hebt.' 'Ugh, whatever. Ga nu maar weg, straks word ik ook nog lesbisch.' zegt ze. 'Wel, wij blijven hier. Als je zelf niet lesbisch wilt worden moet je maar weg gaan.' Victoria loopt kwaad weg en wij besluiten om nog wat rond te hangen voor we terug naar huis gaan.
Het is al 11 uur als we thuis komen dus besluiten we om te gaan slapen. 'Oh Max, wat een mooie vleeskleurig slaap t-shirt. Waar heb je die gekocht?' lacht karen. Max staat in de deuropening met alleen maar een zwarte boxershort aan. 'Ja sorry, ik ben mijn slaapkleren weer vergeten en Ruby zijn kleren zijn veel te groot.' zegt hij. Ik, die mijn ogen niet van Max zijn mooie, slanke lichaam kan afhouden. 'Geen probleem Max, ik zal je wel verwarmen.' Die woorden kwamen uit mijn mond voor ik het wist. Max springt bij mij in bed, kruipt heel dicht tegen me aan en mijn lichaamswarmte doet de rest. Max zijn lichaam tegen het mijne is voor mij het beste gevoel dat er is.
'Slaapwel Ruby.' 'Slaapwel Poolvos.'
'Slaapwel Sunshine.' 'Slaapwel Karentje.' 'Wacht!' Karen slaat de dekens van haar af. 'Wat is er kitty?' 'Morgen is het die Halloween fuif.' 'Moest je me daarom wakker maken? Ik lag net zo comfortabel in Ruben zijn armen.' 'Kom dan terug in mijn armen liggen hé.' Max kruipt terug onder de dekens en valt in slaam.

Het is de voormiddag van de Halloween fuif. Ik, die nog altijd geen kostuum heeft, heeft 20 verkleedwinkels afgezocht en 0 kostuums gevonden. 'Er is nog een winkel op het lijstje. Hopelijk vind ik daar wel iets.' 'Waarom kan je nu toch niet kiezen? Het is toch maar een fuif.' zegt Max. 'Ik zoek wel iets dat confortabel, niet te zwaar en vooral niet te duur is.'
Als we de winkel binnen gaan voel ik hoe iemand aan mijn arm trekt en mij mee sleurt in een kleedhokje. 'Hey Ruben, je weet niet hoe lang ik dit heb willen doen.' zegt de persoon die me heeft meegesleurd. Het is Victoria. Natuurlijk moet zij ook altijd krijgen wat ze wilt. 'Victoria, wat doe je? Ik weet dat je me leuk vind maar ik ben samen met Max. Deal with it.' 'Oh Rubentje toch.' Victoria doet mijn t-shirt omhoog. Die bitch heeft echt geen schaamte. 'Jouw sixpack is zo opwindend.' 'Victoria laat me-' Voor ik mijn zin kon afmaken zat haar tong al in mijn mond. De vieze smaak van haar lip gloss overwelmt mijn smaakpapillen. Ik hap naar adem en probeer Max te roepen. 'Max, help me!' Noch geen 3 seconden later stond Max voor mijn kleedhokje. Victoria schrikt van de extra hoeveelheid licht. 'Max gelukkig. Die bitch had mij bijna aangerand.' 'Ze is toch niet...?' 'Wat? Nee nee gelukkig niet.' 'Nee maar het zou niet lang meer geduurt hebben als jij niet binnen viel.' Max stapt naar Victoria toe, trekt haar bij haar haren en sleurt haar naar buiten. 'Zo, daar hebben we ook geen last meer van.' zegt hij. 'Poolvos, wat dacht je van matching costumes?' Ik toon Max de iedentiek dezelfde kostuums. Het is een kostuum uit de film Avatar. De kostuums zien er enorm gedetailleerd en super confortabel uit. 'We nemen ze.'

'Max, schiet op! Anders komen we nog te laat.' Over een uur begint de fuif. 'Ik ben klaar!' Max komt van de trap gewandeld in zijn Avatar kostuum. We stappen in de auto en stappen uit voor de schoolpoort. 'Boe!' Achter ons springen Karen en Sophie, verkleed als duivels, onverwachts in onze nek. 'Hebben jullie ook matching costumes?' vraag ik. 'Yep, twee kleine duivels.' We wandelen naar binnen, betalen de tickets en beginnen te dansen op de dansvloeg. Het is soms lastig om Max te vinden in de drukte maar als ik hem even niet zie betekend het dat hij achter drinken is. Na een paar stukken Pumpkin Spice en een aantal glaasjes Fruit Punch slaat de kerktoren 12 uur. Tijd om naar huis te gaan dus. Onderweg naar huis gaan we nog even Trick or Treaten langs sommige deuren. Met een zak vol snoep gaan we welgezind naar huis.

Hey Mysticsquad! Happy Halloween everyone!!! Ik wou het normaal gezien gisteren uploaden maar ik had niet veel tijd. Dus dan zie ik jullie de volgende keer. Byee🖐🖐

31-10-19
Aantal woorden 1576