Love Has No Rules

hoofdstuk 6

'Moet je je hoodie niet terug hebben?' vraagt Max. 'Hou het maar. Ik heb het toch dubbel.' lach ik.

Als ik thuiskom laat ik me vallen op mijn bed en zet mijn muziek aan. Ik zet mijn muziek op max as always. Ik luister ontspannen naar de musiek tot ik verstoord word door een luide "ping" dat door mijn gehoorbuis galmt. Ik kijk op mijn gsm. Sophie heeft je een vriendschapsverzoek gestuurd.

Sophie
Hey Ruben!

Ruben
Umm, who are you?

Sophie
Ik ben de zus van jouw vriendje😏

Ruben
Max is mijn vriendje niet!

Sophie
Yeah right😏
Ik heb jullie wel zien kussen hoor.

Ruben
Wil ik weten hoe je ons hebt gezien?😑

Sophie
😅😅
Nee

'RUBEN, LIZZIE KOMEN ETEN!' schreeuwt mams onderaan de trap zoals alle moeders doen. Als ik en Lizzie naar beneden strompelen kijken we allebij met een bittere blik naar die ene stoel aan de tafel: de stoel waar mijn vader op zit. Paps zit met een kater van waarschijnlijk gisteren avond aan tafel. Als hij nu nog een kater heeft wilt het zeggen dat hij gisteren extreem veel gedronken heeft. We gaan aan de andere kant van de tafel zitten om zo ver mogelijk van paps zijn adem vandaan te zitten. 'En hoe was het op school?' moppert paps. 'Goed.' antwoord ik kort terwijl ik met mijn eten zit te spelen. 'En jij Lizzie?' 'Niks te melden.' antwoord ze met haar hoofd naar beneden. 'Ik heb genoeg.' 'Ik ook.' kopieerd Lizzie mijn tactiek om weg te blijven van het monster dat ik jammer genoeg 'paps' moet noemen. Als we boven zijn zie ik Lizzie zuur naar mij kijken. Ik kan aan haar gezicht zien wat ze precies wilt zeggen. 'Sorry Liz, ik ga eerst een douche nemen.' zeg ik en ren zo snel als ik kan naar de badkamer en doe de deur op slot. 'Verdomme, Ruben!' schreeuwt Liz. 'Als je klaar bent, maak ik je af!' Lizzie weet dat ik altijd om haar te plagen haar handoek en tandenborstel gebruik. Maar ook al maken we veel ruzie, toch komen we nog goed overeen. Soms toch. Ik voel de lekker warme stralen op mijn hoofd kletteren. Ik gebruik zoals gewoonlijk: een goede laag champoo en conditioner voor mijn haar fris en gezond te houden. Als ik uit de douche stap hoor ik gelukkig geen geïrriteerde Lizzie. Ik droog me af, doe mijn handdoek rond mijn middel en schuifel naar mijn kleerkast. Ik neem een comfortabele trainingsbroek en een effen wit t-shirt. Ik kijk nog een paar uur Netflix met cheetos terwijl ik met Max aan het chatten ben (Dat is pas multitasking😂).

'Ruben kan je van me af gaan want dit begint heel ongemakkelijk te worden.'
'Oh sorry Poolvos.'
'Bedankt om me hier naartoe te nemen, Ruub.' 'Het is hier echt prachtig.'
'Net als jij hé.'
Max begint te blozen terwijl hij zachtjes door mijn haar woelt. Nu herken ik de plek. Het is een groot weiland, volledig verstopt tussen een groot bos waardoor je het alleen door een satelliet kan zien. Het weiland is bedekt met overal verschillend gekleurde bloemen. Op het veld staat er 1 grote eik.
'Max.'
'Hm?'
'Ik hou van je.'
'Ik ook van jou.'

'Opstaan luilak.' roept Lizzie waardoor ik uit de mooiste droom in de geschiedenis van dromen wakker word. 'Lizz het is weekend. Laat mij slapen.' mopper ik. 'Het is al 10 uur!' roept ze maar ik ben een professional in Lizzie negeren. 'Ugh, whatever!' roept Lizzie die er blijkbaar al genoeg van heeft. Hehehe, dit werkt altijd bij Lizz. Zowat 20 minuten later besluit ik toch om uit mijn bed te springen. Ik strompel naar de badkamer om even mijn gezicht te verfrissen en dat verwarde vogelnest op mijn hooft. Ook wel bekend als 'mijn haar'. Na de worstelpartij met mijn kam en föhn ren ik naar beneden want ik heb honger als een paard. Ik neem uit de kast een kom, een lepel, een doos Kellogs en uit de ijskast een fles melk. Naast mij zit Lizzie te videochatten met haar vriendinnen en recht tegenover mij zit paps de krant te lezen. Mams is de zolder aan het opruimen en ik verveel me rot. Ik zet mijn kom op het aanrecht, kuis de tafel af en ren terug naar boven.