hoofdstuk 5

1.6K 52 13
                                    

Pov Ruben

Ik word wakker niet veel herinnerend wat er vorige nacht is gebeurd. Het is nog te vroeg om nuchter te denken. Ik strompel naar de badkamer om m'n gezicht af te spoelen. Ok, denk Ruben. Je bent met Max naar huis gegaan,, je hebt je huiswerk gemaakt. Toen begon het te stormen en dus... Ik wandel mijn kamer in en zie Max in mijn bed liggen. ...heeft Max bij mij in bed geslapen! Max doet rustig zijn ogen open en kijkt verward om zich heen. 'Goedemorgen Ruben.' zegt hij terwijl hij de lakens van zich afslaat. Ik half slapend zegt stil: ' Goedemorgen.' 'Hoe laat is het?' vraagt Max. Ik kijk op de irritante, jammer genoeg nog werkende, veel te luid tikkende klok. 'Het is 7 uur.' zeg ik. 'Oh, nog een uur.' zegt Max. Max geeuwt nog eens en stapt dan naar de badkamer. 'Umm, Ruben ik heb geen verse kleren bij.' roept Max vanuit de badkamer. 'Neem gewoon maar iets van mij.' Max komt uit de badkamer gelopen met een losse zwarte broek dat normaal gezien een skinny jeans moet zijn en een oversized zwarte hoodie. 'Draag je echt elke dag zwart?' 'Ja is daar iets mis mee?' 'Nee maar een beetje variatie zou geen kwaad kunnen.' Een minuut later komt Max terug in precies dezelfde pastelblauwe  hoodie die ik nu aan heb.

'Beter?' 'Al veel beter

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

'Beter?' 'Al veel beter.' 'Waarom heb je twee van deze hoodie?' vraagt Max. 'Als de ene vuil is doe ik gewoon de andere aan.' We gaan naar beneden en gaan aan de ontbijttafel zitten. 'LIZZIE OPSTAAN LUIE ZWAM!' schreeuwt mams onderaan de trap met als gevolg: een half slapende Lizzie die met haar donsdeken rond haar van de trap strompelt. 'Ik zou nu geen just woke up foto nemen.' zeg ik lachend. Iedereen zelfs mams begint te lachen. De enige die niet kan lachen is Lizzie. Als Lizzie net wakker word is ze niet bepaald een Aphrodite. Na heel wat gemopper gaat Lizie weer naar boven om haar make up te doen. 'Ruben heb je je rugzak al gemaakt?' vraagt mams. 'We hebben toch dezelfde vakken als gisteren.' 'Gelukkig hebben we vandaag geen 8ste lesuur.' zegt Max. Wel we hebben het 8ste lesuur niet eens gedaan aangezien Max met blessures de les niet kon meedoen. Ik en Max maken onze rugzak, zeggen mijn moeder gedag en wandelen naar de bushalte. We stappen op de bus en zoeken ergens een plaats om te zitten. Sommige kinderen van onze school zitten naar ons te staren. Ja waarom zou je niet staren? We dragen exact dezelfde hoodie. Zolang er maar geen foto's van ons op POProddels.be komt. POProddel.be is zowat de roddelsite op onze school. Als er iets is gebeurt dan weet je al dat je het niet moet verzwijgen. 'COUPLE GOALSSS!!' Karen komt ineens uit het niets tevoorschijn springen en komt recht voor ons zitten. 'Wat?' zegt Max. 'Jullie zien er zo cute uit in die hoodies.' zegt ze. 'Dit was gewoon puur toeval.' 'Jaja.' zegt ze en knipoogt naar me. 'Anyways, hoe was het groepswerk?' 'Saai en vermoeiend.' 'Met Max naar een romantische film kijken was ook saai zeker.' grinnikt ze. 'Hoe..?' zegt Max maar ik zie dat hij het antwoord niet meer wilt weten. 'Ik heb Lizzie gezien deze morgen.' Natuurlijk. Als de bus stopt stappen we af en wandelen naar de schoolpoort. 'Hey babe.' zegt Arnaud als hij Karen ziet. Karen omhelst hem en geeft hem een tongkus. 'A.u.b. get a room!' zegt Max. Ugh, misselijk word ik van die zoetsappigheid. Max blijkbaar ook niet want ik zie hem bijna inwendig kotsen. 'Hey mensen, het is herfst!' zegt Karen plots. 'Tijd voor warme laarzen, de nieuwe herfs tcollectie en niet te vergeten: Halloween!' Halloween is altijd leuk. Niet leuker dan Kerstmis natuurlijk maar toch. Het is al weer halloween binnen een maand en een week! Ik heb gehoord dat deze school echt extreem gaat op Halloween. TRIIIIIIIIIING! 'Wel, zie jullie tijdens lunch!' zegt Arnaud en wandeld naar blok C. 'Welke les hebben we nu?' 'Umm... Aardrijkskunde in A2.03.' 'Oh nee, die irritante trappen.' mopper ik. We wandelen naar ons lokaal en twee verdiepingen later en nog heel wat gezaag van Karen zijn we eindelijk boven. 'Dag jongens en meisjes, ik ben mevr. De Valckenaere. Mr. Herman is ziek dus hij kan de komende week geen les geven. Daarom ga ik hem vervangen.' zegt ze. Na een aantal lesuren die een eeuwigheid lijken is het dus tijd om naar huis te gaan. 'Hey poolvos!' zeg ik als ik Max naar buiten zie wandelen. 'Tegen wie heb je het?' 'Tegen jou natuurlijk. Wie anders.' 'Waarom noem je me poolvos?' vraagt Max. 'Wel poolvossen zijn zacht, klein, af en toe gevaarlijk en hebben ruifperiodes. Net als jij.' leg ik uit. 'Ik ruif toch niet.' 'Ik heb in mijn bed een aantal haren gevonden.' lach ik met als antwoord een klop op mijn schouder. Voor iemand die een halve kop kleiner is dan mij kan hij nog best hard kloppen. 'Ok ja die had ik verdiend.' We wandelen naar de bushalte als we Karen en Arnaud zien. 'Hey jongens! Mijn ouders zijn vanavond niet thuis dus ik dacht: waarom zou ik Ruben en Max niet uitnodigen om even wat te chillen en netflix te kijken.' zegt Karen. 'Lijkt me tof.' zeg ik.

'Ok wat zullen we eerst doen?' vraagt Arnaud. 'Laten we eerst Never Have I Ever doen maar dan met Doritos in de plaats van shotjes.' zegt Karen alsof ze dit al jaren had gepland. We gaan allemaal aan tafel zitten met een grote zak Doritos in het midden. 'Umm, ik heb eigenlijk nog nooit never have i ever gedaan.' mompeld Max. 'Kijk het werkt zo, iemand zegt Never Have I Ever en dan bijvoorbeeld: gekust. Dan als dat zo is steek je je hand op en neem je een Dorito. En om het wat erger te maken zijn het de pikantste chips die je kunt vinden.' legt Karen uit. Oh no, ik ben echt een watje als het om pikant gaat. Maar goed. 'Ik begin. Never Have I Ever getongzoent.' Ik en Max steken onze hand in de lucht. Oh no here we go. Ik en Max pakken allebei een Dorito. 'Op drie. Een. Twee. Drie.' We steken de Dorito in onze mond en beginnen er langzaam op te kauwen. Mijn gezicht is zo rood als de kruiden op de chips. Ik en Max rennen snel naar de ijskast en halen snel de melk uit de zijdeur. 'De eerste is altijd de ergste. Het komt wel goed.' grinnikt Arnaud. 'Ok mijn beurt. Never Have I Ever NOOIT iets gestolen.' zegt Karen. Max en Arnaud steken hun hand op. 'Wat heb je dan gestolen!?' zegt Karen boos. 'Ehhh een pakje kauwgum.' zegt Arnaud. 'En jij Max? Wat heb jij gestolen?' 'Umm, nieuwe eyeshadow.' 'Waarom draag je eyeshadow?' vraag ik. 'Waarom ook niet? Ik moest naar een Emo meeting.' 'Ok mijn beurt.' zeg ik. 'Never Have I Ever heb ik ooit meer dan 1 relatie gehad.' Max, Karen en ik steken onze handen in de lucht. 'Arnaud is mijn eerste relatie.' 'Ik heb nog nooit echt een relatie gehad.' zegt Max. 'Ik ook niet.' Als de chips op zijn en gelukig maar want ik heb het gevoel dat mijn maag bijna verschroeid is. 'Ok nu Spin The Bottle!' roept Arnaud. 'Ik begin!' gilt Karen. Karen draait en de fles belandt bij mij. 'Ok Ruben, kus Max.' zegt ze. Wat!? Ok dit zag ik eigenlijk wel aankomen. Dit was waarschijnlijk de reden waarom we naar hier moesten komen. 'Oh kijk, Max word helemaal rood.' grinnikt Arnaud. Ik kom recht voor Max zitten. Ik pak hem vast bij zijn middel en druk mijn lippen op de zijne. Zijn lippen zijn als rode zijden opgerolde lapjes stof met een lichte aardbei smaak. Max die ook zijn armen rond mijn middel houdt lijkt ook van de kus te genieten. En op dat moment wist ik het: ik ben verliefd tot over mijn oren. Karen en Arnaud zitten hand in hand naar ons te kijken. 'Dat was zo cute.' onderbreekt Karen ons. 'Doe het nog eens. Ik heb het niet gezien want Arnaud zijn kop zat in de weg.' 'Ok, mijn beurt.' zeg ik snel. Ik draai en hij land bij Karen. 'Ok Karen Truth Or Dare?' 'Truth!' 'Heb je dit alleen georganiseerd zodat je mij en Max wou zien kussen?' zeg ik lachend. 'Umm... ik ehh...' is het enige wat ze kan zeggen. 'Oh kijk mijn ouders komen zo meteen dus het is beter als jullie gaan.' zegt ze om van onderwerp te veranderen. Karen duwt ons uit het huis en nemen afscheid van Arnaud. We wandelen naar huis. Het is niet veel verder van Karen haar huis. Zij woont dus in het rijke gedeelte van de straat. 'Hey Ruub.' zegt Max als we aan het wandelen zijn.  'Hm? Wat is er Poolvos?' vraag ik. 'Ik vond de kus echt lekker.' 'Echt.' 'Ja, ik meen het. Jij bent mijn eerste kus.' Ik sla mijn arm om hem heen terwijl we aan het stappen zijn. 'Zo tot morgen dan.' zeg ik alsik thuis aankom. 'Moet je je hoodie niet terug hebben?' vraagt Max. 'Hou het maar. Ik heb het toch dubbel.' lach ik.

Hey Mysticsquad! Eindelijk weer een nieuw hoofdstuk. Ik heb echt niets te doen in mijn leven dus daarom upload ik om 00:20. Ik hoop dat jullie het een goed deel vonden. Niet te lang, niet te kort. Als je graag verder wilt lezen, klik dan eventjes op dat sterretje hier beneden. Love y'all en byee!

22/09/19
Aantal woorden: 1603

Love Has No RulesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin