My werewolf

κεφάλαιο 23

Ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς αυτή την μάγισσα και από ότι μου είπαν τα παιδιά δεν είναι πολύ μακριά ωστόσο δεν είναι εύκολο να το βρούμε αφού σαν μάγισσα που είναι, έχει κάνει σίγουρα κάποιο ξόρκι προστασίας.

Περπατούσαμε ώρες, ατελείωτες μου φάνηκαν, κάποια στιγμή ένιωθα να μην αντέχω άλλο και απαλό ευχήθηκα να έβγαιναν άλλη μια φορά τα πανέμορφα φτερά μου έτσι ώστε να ξεκουράσω για λίγο τα πόδια μου και να παίξω μαζί τους.

Και μια που το σκέφτηκα μια που εμφανίστηκαν.

Μπέλα: Παιδιά παιδιά κοιτάξετε, είπα ενθουσιασμένη.

Με κοίταξαν και αυτοί το ίδιο ενθουσιασμένη, όμως το βλέμμα του Τομ φανέρωνε και αγάπη και υπερηφάνεια. Ένιωσα τόση αυτοπεποίθηση μετά από αυτό το βλέμμα που χωρίς να το κατάλαβα είχα αρχίσει να χάνω έδαφος και κυριολεκτικά και μεταφορικά (😂).

Γιάννα: Ουαου Μπέλα είσαι πραγματικά ένας πανέμορφος άγγελος?? Ουαουυ.

Κρίστιαν: Συμφωνώ και είμαι σίγουρος πως και τα γκρι φτερά θα σου πηγαίνουν εξίσου.

Μπέλα: Γκρί??

Κρίστιαν:Ναι μόλις ολοκληρώσεις όλες τις μεταμορφώσεις σου θα γίνουν γκρί καθώς θα έχεις πιεί αίμα κάποιου αθώου πλάσματος και έτσι δεν θα είσαι "αγνή" πλέον, για να σου "αξίζουν" τα λευκά φτερά. Κατάλαβες?

Μπέλα: Ναι ναι καταλαβα, είπα σκεπτόμενη καθώς δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να σκοτώνει κάποιο άνθρωπο ή ακόμα και ζώο.

Τομ:Μην ανησυχείς δεν είναι ανάγκη να σκοτώσεις κάποιον απλά να πιεις λίγο από το αίμα του για να τραφεί ο βρυκόλακας σου.

Μπέλα:Μμμ εντάξει καταλαβα, είπα αλλά δεν έφυγε από την σκέψη μου οι εικόνες που είχα δημιουργήσει.

Μπέλα: Τέλος πάντων πολύ καθυστερήσαμε πρέπει να συνεχίσουμε, δεν έχουμε όλο τον χρόνο μπροστά μας.

Κρίστιαν: Έχει δίκιο η Μπέλα πρέπει να βρούμε και ένα καταφύγιο για το βράδυ γιατί δεν προλαβαίνουμε να φτάσουμε στην μάγισσα μέχρι να νυχτώσει.

Γιάννα: Πάμε.

Στην συνέχεια είμασταν όλοι ήσυχοι εγώ πετούσα, δεν ξέρω πως τα κατάφερα αλλά ήταν σαν να ήξερα από πάντα πως γίνεται αυτό.

Μετά από καμιά ώρα βρήκαμε μια καθαρή σπηλιά?? Εεεε δεν την λες και καθαρή συνεχίζει να είναι σπηλιά.

********

Μικρό αλλά επειδή πάλι νιώθω ότι κόλλησα είπα να το ανεβάσω