L.S. | STONY

17

"Düşündüğün gibi değil."
Tony kıkırdadı. Samimiyetten uzak bir kıkırdamaydı bu.

"Düşündüğüm gibi değil... Değil mi Rogers ? Yanlış falan anlamışımdır ben, doğru."

Steve'in eli ayağına dolaşmıştı. Kendini açıklamak için tutuşuyordu ama Tony ona izin vermemişti.

"Seni görmek istemiyorum."

"Tony- LÜTFEN DİNLE !"

Tony sinirle gözlerini kapattı. Tam olarak sağ tarafında bulunan sehpaya bir tekme atarak sehpanın devrilmesini sağladı.

"DEFOL GİT EVİMDEN."

"NE OLUR-"

Tony Steve'in yakasına yapışırken sinirle tısladı. "Sana defol git dedim. Senden nefret ediyorum."

Steve'in yapabileceği bir şey yoktu. Karşısındaki adam onu dinleyemeyecek kadar sarhoştu.
Kafasını sağa sola sallayarak çıkış kapısına yöneldi. Geceyi geçirecek bir yer bulmalıydı.

***

Kulağı sağır eden zil sesi.
Kapı mı çalıyordu ?

"Sanırım kapı çalıyor Bucky."

"Umurumda değil gitmek istemiyorum."

Kızıl saçlı kadın gülümsedi. James'in kulağına doğru eğilirken "Ben hep buradayım. Uyan."diye fısıldadı.

Sonrası bir uçurum.
James uykusundan sıçrayarak uyandığında küfretti. Çok ama çok güzel bir rüyanın ortasındaydı. Homurdanarak elini komidine attı ve telefonunu gözleri hala yarı kapalıyken aldı.

Saat gecenin üçüydü. Harika, diye düşündü James.
Bu saatte Steve'den başkası çalmazdı kapısını. Bütün evi zil sesi doldurmaya devam ederken "Ebeni belleyeceğim Steve."diye homurdanarak üzerine bir tişört geçirdi ve sıcak odasından dışarıya çıktı.

"Kim bilir yine ne bok yedi."diye mırıldanmadan edememişti.
Kapıyı açtığında şaşırmasının sebebi karşısında duranın Steve'in olması değil, gözleri kan çanağına dönmüş Steve'in olmasıydı.

"Gir içeri."derken gözlerini ovuşturdu James. Uzun bir gece olacaktı.

**

"Yapmadım"

James anlayışla kafasını salladı. "Sen askersin Steve. Ahlaklı bir askersin. Bu ihtimali düşünmen gerekti ve düşündün. Ama insani yönün ağır bastı ve yapmadın, anladım."

Steve kafasını elleri arasına alırken "Hayır... James, öyle değil. Bunun yanlış olduğunu biliyordum ve- ve ben- Peggy benim dostum biliyorsun- ona danışmak istedim- zaten yapmayacak-"

"Şşhh sakin ol Steven. Yapmadığını biliyorum."

"Ben ona ihanet ettim, tanrım !"

Steve titremeye başladığında James dostunun omzuna elini atmıştı ve "Sakinleş Steven, bu yanlış anlaşılmayı düzelteceğiz. Hem bir yanlış anlama yüzünden Lily'nin eğitimini kesmeyecektir."diye fısıldamıştı.

"O Lily'e sonsuza kadar yardım eder James..."derken gözleri yaşla dolu adam kafasını kaldırarak dostuna baktı.
"Sorun- sorun-"