💫 P r o m i s e 💫 Yeonbin [TRWA POPRAWA]

💫6💫

-No nie wiedziałem, że nasze spotkanie będzie aż tak szybko. -Usłyszałem głos Soobina.

Obróciłem się w jego stronę i uśmiechnąłem.

-Los? -Zapytałem.

-Możliwe. -Mógłbym przyciąć, że mrugnął do mnie odwzajemniając mój uśmiech. -Idziemy coś zjeść?

-Przed chwilą była pierwsza lekcja.

-No ale jestem już głodny. -Zaśmiał się a ja chwile później do niego dołączyłem.

Ruszyliśmy znaczy bardziej Soo mnie poprowadził do sklepiku szkolnego i kupiliśmy razem ciasteczka czekoladowe.

-Tak właściwie to skąd przyjechałeś? -Zapytał mnie młody. Trochę się zastanawiałem czy powiedzieć mu prawdę czy nie ale może tak się czegoś domyśli.

-Asan* -Spojrzałem się na niego, był zdziwiony.

-O kurde. Ja tez z tamtąd pochodzę, przyjechałem tu kilka lat temu. Miałem nawet tam najlepszego przyjaciela, niestety zerwał nam się kontakt ale mam nadzieje, że jest szczęśliwy. -Dokończył swoje ciastka i podszedł do śmietnika, żeby wyrzucić opakowanie. Kiedy przyszedł zaczęliśmy rozmawiać na różne tematy.

-Soobin.. -Zacząłem.

-Hymm.. -Oderwał swój wzrok od telefonu, gdzie przed chwilą pokazywał mi swój ulubiony zespół i tak, to nadal był ten sam co kiedyś.

-Opowiesz mi coś o twoim przyjacielu z Asan? -Soo lekko się uśmiechnął i wyłączył urządzenie.

-Hymm.. szczerze za dużo nie mogę ci opowiedzieć. Byliśmy wtedy dziećmi, miałem z 7 lat. Nie pamiętam za dużo ale wiem że był niezastąpiony. Zawsze się o mnie troszczył i pomagał, kiedy wyjechałem do Seulu nocami płakałem za nim.. -Spojrzał się przed siebie i przymknął oczy. -Jesteś do niego podobny.

///
*Na potrzeby tego ff razem tam mieszkali.

Sorka, że krótki i taki jakiś dziwny ale wstawię najprawdopodobniej jutro (zależy jak będę się czuła) tez nowy rozdział.