Bu esnada bir anda hastanenin hopörlerinde başlayan cızırtı hepimizi korkutmuş, oldukça rahatsız etmeye başlamıştı.
Bu da neyin nesiydi böyle?
Sadece benim odamda değil,tüm hastanede yankılanıyordu bu kulak çınlatan iğrenç cızırtı.
"Bu ne ya? Ödüm...
"İnsanların seni en çok sevdiği zaman, onların işine en çok yaradığın andır."
~Charles Bukowski~
Gözümü ağır ağır açtığımda yine hiçbir şey göremedim. Açtığım belli olmuyordu. Çünkü her yer kapkaranlıktı.
Önüme düşen başımı yavaş yavaş yukarı doğru kaldırdığımda enseme giren ağrıyla ağzımdan ufak bir inleme kaçırdım.
Yüzümü buruşturdum. Ne kadar acırsa acırsın başımı bir sağa bir sola sallayarak o ağrının biraz olsun geçmesini sağlamaya çalıştım.
Bu sırada bir şey daha fark ettim.
Tahta bir sandalye üzerinde gibiydim. Ellerim de,ayaklarım da bağlanmıştı.
Ellerimi çekip kurtarmaya çalıştım lâkin ipler o kadar sıkıydı ki gram oynatamadım yerinden.
Bir anda nüfuz eden ağlama isteğinin önüne geçemedim. İçimdeki korkuyla beraber sessiz gözyaşlarımı akıtmaya başladım.
"Uyandınız mı Mi Yeon hanım? Sonunda..."
Onun sesini duyar duymaz çevreme daha dikkatli bakınmaya çalıştım. Ancak o kadar karanlıktı ki, gerçekten hiçbir şey görünmüyordu.
"Ne istiyorsun benden? Söyle artık. Madem yolun sonundayım o hâlde her şeyi bilmem gerek. Neden ben? Neden bana bunları yaşatıyorsun? Neden ölmek istediğim zaman buna engel oluyorsun? Neden lanet olasıca... Neden?!"
Sonlara doğru giderek sesimi yükselttim.
O ise buna her zamanki gibi güldü. Bir ses geldi. Hemen ardından içerideki lambalardan biri yandı.
Gece lambası gibiydi. Çok aydınlatmasa da şu an her şeyi görebilecek derecedeydim.
Biraz çevreme gözlerimi kısarak bakındım. Sonrasında gözlerim alıştı.
Onu gördüm. Yüzü açıktı. Gerçekten yüzünü görünce oldukça afalladım. Böyle bir yüzden kesinlikle böyle bir psikopatlık beklemezdim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Tanıyan var mı?🙈)
O psikopat elinde tahta bir sandalye ile beraber yanıma geldi. Tam karşıma tek eliyle sandalyeyi koydu. Kendisi de sandalyenin üzerine ters oturarak yüzüme baktı.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
