Crazy Little Thing Called Love

CLTCL - 32

"Bakit di mo maintindihan? Umamin ka na kasi na mahal mo pa rin siya. Hindi mo lang masabi ng diretso." Teka?? Bat may boses ng lalaki? Eh puro babae kami dito.

"Kayo ba yung nag-salita?" Tanong ko sa kanila.

"Nope. Siya." Sabay turo ni Julia sa may likuran ko.

Lumingon ako agad.........

Si Daniel Padilla ang nag salita.

Narinig niya ang sinabi ko.

Hindi ako makagalaw dahil sa kaba.

"Did you plan this?" Tanong ko sa kanilang lahat.

"Uhmm.. Yeah." Yen.

"Sorry Kathryn pero mas maganda kasing umamin na kayo sa isa't isa. Masyado kayong torpeng dalawa. Hindi ganyan ang tinuro ko sa inyo may gaaaadd!" Kiray.

"Alis muna kami ah. Byeeee." Aria.

"Enjoy the night!" Jane.

"Sabihin niyo lahat lahat ng nararamdaman niyo ha?! Byeee!" Yen.

Umalis na sila at kami na lang ni Daniel ang nandito.

"Kathryn/Daniel" Sabay pa kaming nag salita.

"Sige ikaw na nga mauna." Sabi ko naman.

"Tara sa playground."

Habang naglalakad kami. "Daniel bakit mo ginagawa toh?" Tanong ko sa kanya.

"Ha?"

"Sabi ko bakit mo ginagawa toh? Sasaktan mo ba ulit ako? Daniel ayoko ng maulit pa 'yun 'di ko na kaya." Diniretso ko na siya agad ayoko ng masaktan pa ulit.

"Hindi Kathryn. Kaya ko ito gingawa kasi mahal din kita."

"Mahal?? Bakit Daniel?"

"Mahal na kita noon pa. Bago mo ako mahalin. Mas minahal na kita."

"Ako ba pinagloloko mo Daniel ha??? Mas minahal? Eh kakakilala pa lang natin nun. Ako pa niloko mo? Ano akala mo sa'kin tanga?"

"Kathryn first day mo school noon napansin na kita agad. Sinusundan kita noon hanggang mahanap mo yung classroom mo. Sabi ko nga sa sarili ko 'Na-love at first ba ako?'. Dahil sa sobra mong kagandahan araw araw na kitang tinitingnan sa malayo."

Wala akong masabi.

"Di ka makapag salita diba? Kasi totoo lahat ng sinasabi ko Kathryn kahit mamatay pa ako ngayon o bukas. Nagsasabi ako ng totoo."