Beloved Bastard
Rafael Certeza
San Isidro Hotel
Tahimik akong nakasandal ngayon sa nakareclined na upuan ng sasakyan ko. Nakatitig ako sa labas ng bintana habang patuloy na bumubuhos ang napakalakas na ulan na sinasabayan pa rin ng malalakas na pagkulog at pagkidlat.
Umayos ako ng pagkakaupo saka ko sinulyapan ang silid na inookupa ngayon ni Ivan sa itaas ng hotel na ito.
Kanina habang naghuhubad ako ng damit ko dahil basang basa na ako ng ulan ay nakita ko siya na nakasilip sa bintana ngunit mabilis din naman siyang lumayo doon nang makita niya ang pag-angat ko ng tingin.
Napangiti ako sa kaisipang iyon dahil napatunayan ko na hindi pa rin siya nagbabago mula pagkabata hanggang sa magbinata na siya.
He always have this habit na pagmasdan ako mula sa bintana ng silid niya. Binabantayan niya ang bawat kilos ko na para bang isa akong kriminal na kailangan subaybayan dahil anumang sandali ay maaari akong gumawa ng krimen.
Noong una ay naiinis ako sa ginagawang iyon ni Ivan. Ngunit sa katagalan ay nasanay na rin ako at hindi ko alam kung bakit sa nakalipas na limang taon ay hinahap-hanap ko ang pakiramdam na ito.
Sa villa ay hindi ko pa rin naiiwasan minsan ang tumingala sa silid niya at inaalala ko ang mga araw na kahit gabi na ako umuwi galing sa mga handaan na dinadaluhan ko ay nahuhuli ko pa rin siya na nakabantay sa bintana ng silid na iyon.
Nakikita ko siya kahit pa magtago siya sa kadiliman ng silid dahil sa liwanag ng buwan na tumatama sa bintana.
Kung ibang tao siguro ang gagawa ng mga bagay na iyon sa akin ay maaaring mainis at magalit ako pero iba si Ivan.
Hindi pa rin nawawala sa isipan ko ang cute na anyo ng musmos at salbaheng bata na minsan nang nakapagpalayas sa akin sa hacienda.
Sa kabila ng lahat ng hindi magagandang bagay na ginawa niya sa akin noon ay hindi ko pa rin maiwasan na hanap-hanapin ang presensiya niya sa nakalipas na limang taon na wala siya sa hacienda.
Nagpakawala ako ng malalim na paghinga saka ako muling tumingin sa bintana ng silid ni Ivan. Para akong tanga na nakatitig lamang doon.
Halos isang oras na rin ang lumipas mula nang iwanan ko siya sa loob ng silid na iyon nang inis na inis siya sa akin.
Hindi ko alam pero sa tuwing nakikita ko siya na naaasar sa akin at pinagtutuunan niya ako ng kanyang pansin ay nakakadama ako ng tuwa.
Bahagya akong umayos ng upo nang maramdaman ko ang pagkahulog sa lapag ng isang maliit na bagay.
Bumangon ako saka ko sinilip kung ano iyon. Saka lang ako napailing nang makita ko na susi pala iyon ng silid ni Ivan na hindi ko na naiabot sa kanya kanina dahil pinalayas niya ako sa silid na inookupa niya.
Napangiti ako saka ko dinampot ang jacket ko. Sumulyap ako sa oras. Past midnight na.
Dahil hindi pa rin ako dalawin ng antok ay nagpasya ako na silipin si Ivan sa itaas.
Isinuot ko ang jacket ko saka ako mabilis na lumabas ng sasakyan. Patakbo kong tinungo ang lobby saka ko pinasuyo sa guwardiya na kilala na rin ako ang basang jacket ko.
Nagsimula akong naglakad paakyat sa ikalawang palapag at tinungo ko kaagad ang silid na okupado ni Ivan.
Kumatok ako ng mahina ngunit walang sumagot mula sa loob. Kaya kinuha ko sa bulsa ko ang susi saka ko ipinasok sa keyhole.
Bumukas ang pinto saka ako maingat na sumilip sa loob. Kumunot ang noo ko nang makita kong walang tao sa loob.
Dumako ang tingin ko sa nakabukas na pintuan ng banyo. Sinilip ko siya doon ngunit wala siya.
YOU ARE READING
Beloved Bastard (Completed)
RomanceNine years old si Ivan nang una niyang makilala si Rafael, ang binatilyong ampon ng lola niya. Kinaiinisan niya ang pagiging malapit nito sa mga magulang niya lalo na sa kanyang ina. He was seventeen nang makita niya sina Aurelia at Rafael na may g...
