Κεφάλαιο 2

237 23 2
                                    

Άργησα να σηκωθώ σήμερα.Η ώρα είχε πάει ήδη 10.20.Συνήθως σηκώνομαι 6.30 για να πάω στη δουλειά.Όμως,σήμερα είναι Κυριακή.

Κατέβηκα γρήγορα τα σκαλιά του σπιτιού και μπήκα στη κουζίνα.
《Καλημέρα αγάπη μου》
《Καλημέρα》,απάντησα και τη φίλησα στο μάγουλο.
《Θες καφέ;》,με ρώτησε.
《Αν μπορείς βάλε μου λίγο》

Κάθισα στο καναπέ και πήρα να διαβάσω τη κυριακάτικη εφημερίδα.Τίποτα καινούριο.Όλο τα ίδια και τα ίδια στις ειδήσεις.
《Ορίστε ο καφές σου》

Μου άφησε τη κούπα με το καφέ και κάθισε δίπλα μου.Φαινόταν στο βλέμμα της ότι κάτι ήθελε να μου πει.
《Τζέραλντ,μήπως να προσπαθούσαμε άλλη μια φορά;》

Κάθε μέρα η ίδια ερώτηση.Τόσο καιρό προσπαθούμε να κάνουμε ένα παιδί.Μάταιη όμως η προσπάθεια.
《Το έχουμε ξανασυζητήσει》
《Μα θέλω ένα παιδί》

Χαμήλωσα το βλέμμα μου.
《Και εγώ.Αλλά δεν είναι ακόμα η ώρα》

Ήπια μια γουλιά καφέ και τότε κατευθύνθηκα προς το σαλόνι,κρατώντας στο χέρι τη κούπα με τον καφέ.Κάθισα στον καναπέ και άνοιξα τη τηλεόραση.
《Άλλη μια πτώση είχαμε στο δείκτη της εταιρίας Blackburn》

Γέλασα.Η Blackburn ήταν η μεγάλη μου αντίπαλος.Ο μεγάλος ανταγωνιστής.Όμως,η Neon ήταν πρώτη σε πωλήσεις.Και εξακολουθεί να είναι.
《Η Blackburn από το κακό στο χειρότερο πάει》

Πάντως,εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα πως ξεκίνησαν όλα.Πως ξεκίνησε η εταιρία.

Όλα ξεκίνησαν,θυμάμαι,πριν 10 χρόνια.33 χρονών εγώ τότε.Ο πατέρας μου εφοπλιστής.Τότε,εμένα στη Queens.

Ένα απόγευμα,καθόμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού και χάζευα τα πουλιά που μου κάνανε παρέα.Ξαφνικά,εμφανίστηκε ο πατέρας μου.
《Αγόρι μου.Σου χω νέο》
《Για πες》

Ήρθε και κάθισε δίπλα μου.
《Θέλω να έρθεις μαζί μου σήμερα σε μια βίλλα》

Γέλασα.Ο πατέρας μου δε με πήγαινε ποτέ σε βίλλες.Πίστευε ότι δεν ήμουν έτοιμος για τέτοιες επισκέψεις.
《Και τι θα κάνουμε εκεί;》

Χαμογέλασε.
《Συζητώ με έναν εφοπλιστή για τη δημιουργία μιας εταιρίας κινητής τηλεφωνίας》

Ξανά γέλασα.
《Πάλι θες να μπλέξεις με τις επιχειρήσεις;》

Μου χαμογέλασε.Με ακούμπησε στον ώμο και μου πε:
《Αγόρι μου,ήρθε η ώρα να ασχοληθείς εσύ με τις επιχειρήσεις》

Έμεινα άφωνος.
《Ορίστε;》
《Θέλω να σε κάνω πρόεδρο της καινούριας εταιρίας》

Δεν είχα λόγια να του απαντήσω.Τον αγκάλιασα και τον φίλησα.Έτσι,το ίδιο απόγευμα επισκεφθήκαμε τη βίλλα του κυρίου Γκρέι.Και αυτός ένας μεγάλος επιχειρηματίας.Με τον πατέρα μου ξεκίνησαν μαζί.

Κατέβηκα από το αμάξι και πήγα να μπω στο σπίτι όταν με σταμάτησε ο πατέρας μου.
《Θέλω να συμμετέχεις και συ στη συζήτηση.Όλοι μαζί θα συνάψουμε τη συμφωνία》
《Μην ανησυχείς》,του απάντησα ενώ τον ακούμπησα στον ώμο.

Προχωρήσαμε προς τον κήπο όπου μας περίμενε εδώ και ώρα ο κύριος Γκρέι.
《Καλώς τους.Καθίστε》

Κάθισα σε μια ξύλινη καρέκλα.Να πω την αλήθεια δε με βόλευε πολύ,αλλά δεν έδωσα πολύ σημασία.

Γύρισα και είδα τον πατέρα μου να ακουμπά στο τραπέζι κάποιους φακέλους.
《Ρίτσαρντ,μας μένει μόνο να βρούμε το όνομα της εταιρίας και είμαστε έτοιμοι》

Ο κύριος Γκρέι έβγαλε από το κεφάλι του το τεράστιο,ψάθινο καπέλο και το ακούμπησε στο τραπέζι.Γέλασε.Με κοίταξε και μου είπε:
《Τζέραλντ αγόρι μου,σε νιώθω σαν το παιδί που δεν είχα ποτέ.Είσαι έτοιμος για την ευκαιρία που σου παρουσιάζεται;》

Άργησα να απαντήσω.Ο κύριος Γκρέι ήθελε πάντα ένα παιδί.Όμως,στάθηκε άτυχος στη ζωή του.Μια αρρώστια δε του έδωσε τη δυνατότητα να μπορέσει να γίνει πατέρας.Γι'αυτό,με έβλεπε πάντα σαν παιδί του.

Του απάντησα.Τελικά.
《Ήρθε η ώρα κύριε Γκρέι》

Ο πατέρας μου με κοίταξε χαμογελαστός.
《Ντέιβις,πρέπει να βρούμε το όνομα της εταιρίας》

Τους κοίταξα.Τελικά,βρήκα εγώ το όνομα.
《Neon》,απάντησα με ένα πλατύ χαμόγελο.
《Μας κάνει》,απάντησε ο κύριος Γκρέι.
《Μπράβο γιε μου》

Ύστερα,βάλαμε τις υπογραφές.Από εκείνη την ώρα,ήμουν ο νέος πρόεδρος.Όμως,έγινε κάτι αναπάντεχο.
《Έχουμε θέμα》,φώναξε ένας φύλακας.Ξαφνικά,ακούστηκαν πυροβολισμοί.
《Τρέξτε.Γρήγορα μέσα》

Τρέξαμε γρήγορα μέσα στο σπίτι.Ανέβηκα γρήγορα τα σκαλιά του σπιτιού.
《Μπαμπά,είσαι καλά;》

Αναστέναξε.
《Ζω ακόμα ευτυχώς》

Λίγα λεπτά αργότερα,εμφανίστηκε και ο κύριος Γκρέι.
《Κύριε Γκρει,ζείτε》
《Ρίτσαρντ,όλα καλά;》
《Τους σκοτώσαμε όλους》

Ανακουφίστηκα.Έβγαλα από τη τσέπη μου ένα μαντήλι και σκούπισα τον ιδρώτα μου.Ρώτησα ποιοι ήταν αυτοί.Η απάντηση;Σαφής:
《Άνθρωποι της Blackburn》

Από τότε ήταν εχθροί μας.Ακόμα είναι.
《Αγάπη μου,θα ετοιμαστείς;Έχεις ραντεβού》,άκουσα τη γυναίκα μου να φωνάζει.
《Τώρα πάω》

Έτσι,πήγα πάνω να ετοιμαστώ.Είχα ένα σημαντικό ραντεβού σε λίγη ώρα.

Mr RobertsΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα