Jhing: Can't they just fucking wait? Can't they just give me time? Imbis kasi na stress reliever ang pagsusulat, nagiging stressful na rin dahil sa mga demanding. It's nice and all that I feel like a needed person pero fuck. Fuck talaga.

Rico: Galit na galit ka :(

Jhing: Cause I'm fuming mad!

Rico: ( ' _ ' )

Jhing: I hate it. I hate it. I hate it!

11:29pm

Rico: Hindi ko alam sasabihin ko.

Rico: Gusto mo hug?

Rico: (っ˘̩╭╮˘̩)っ

Jhing: Hug yourself *

Rico: Ayaw mo ng hug ko? ლ(́◉◞౪◟◉‵ლ)

Jhing: Mukhang manyak.

11:30pm

Rico: Akala ko ba galit ka? Bakit ako na naman nakikita mo?

Jhing: Ikaw kausap ko e!

Rico: Ako lang? :">

Jhing: Bwisit.

Rico: Hahaha. Ano sabi mo dun sa reader mo?

Jhing: Is she even my reader?

11:31pm

Rico: Di ba nag aantay siya ng update mo?

Jhing: I don't consider that person as a reader. If she's my reader, she'll understand na hindi ko tinatae ang updates.

Rico: Ang baho nga naman kung itatae mo yung updates.

Jhing: ._.

Rico: Ano na naman?????

Jhing: Bwisit ka.

Jhing: You and your weird comebacks.

Rico: Gusto mo naman :">

11:32pm

Jhing: Whatever.

Rico: Bakit di ka nagstatus tungkol dyan 

Jhing: Para saan pa?

Rico: Para mapahiya siya щ(ಠ益ಠщ)

Jhing: Gusto ko. Gustong gusto ko magmura. Gusto ko ipahiya siya. Ipakita na kaya ko siyang patumbahin in just one click.

Jhing: But nah.

11:32pm

Rico: Bakit naman?

Rico: Pagod ka na?

Jhing: Oo. Sarili lang kasi nila iniisip nila. Not minding what the hell we writers are thinking and feeling. Tao lang naman kami pare-parehas.

11:33pm

Jhing: Tapos once na pinatos ko, marami nang magagalit. *They keep on giving us the 'treatment' where in fact, we, writers, want readers who can appreciate our work. Not some paparazzi in a reader disguise. *

23:11Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon