What now? ||Austin Mahone||Justin Bieber||

hfd 4

28 jan 2014

Ik word wakker en kijk op de klok naast me hoe laat het is. 10 uur, mooie tijd denk ik bij mezelf. Ik blijf nog een paar minuten liggen totdat ik besluit mijn bed uit te gaan. Ik kleed me om, poets mn tanden en was me gezicht en daarna loop ik naar beneden. Ik loop naar de keuken om mn ontbijt te gaan eten. Ik maak twee boterhammen met pindakaas klaar en ga aan de tafel zitten. Als ik alles op heb zie ik een brief aan de andere kant van de tafel liggen met mijn naam erop.

Goedemorgen, of middag misschien al Lexi,

Ik ben weer weg, maar ik kom thuis aan het eind van de middag, vergeet niet om aan je school te werken. En als je de deur uitgaat achterom he!

liefs van je vader

'en als je de deur uitgaat achterom he' Ik snap gewoon niet wat het probleem met de voordeur is. En wat school betreft, dat heb ik gisteravond nog gedaan. Ik ga weer terug naar mijn kamer en pak mijn laptop erbij. Ik bekijk mijn planning van school werk en zie dat ik wel een paar dagen, misschien wel een week achterloop. Ik zucht een paar keer diep en pak dan toch mijn boeken erbij.

Wiskunde, engels, geschiedenis, frans, m&o en aardrijkskunde. Uren ga ik door van elf tot 4. Dan ben ik er weer klaar mee. Ik ben al bijna helemaal bijgewerkt alleen frans en geschiedenis nog niet helemaal. Ik loop weg van mn bureua en val neer op mijn bed. Ik zou hier wel naar school kunnen gaan, een nieuwe start niemand die mij kent. Hier moet ik het vanavond maar eens met papa overhebben.

Ik kleed me om in een kort sport broekje van hollister en een rood hempje en ga dan weer naar buiten voor mijn dagelijkse rondje hardlopen. Noem me sportief maar dit is de enige beweging die ik dagelijks krijg, de rest zit ik thuis niks te doen.

Ik loop een ander rondje dan gister, ik zie een paar hotte boys in het parkje hardlopen waar ik van plan was na toen te lopen. Ik ren ze voorbij en nog geen tien seconde later lopen ze al naast me. "Sportief bezig jij" Zegt de jongen met de blonde haren en de zonbruine huid. "De enige beweging die ik dagelijks krijg, dus dat valt wel mee. Maar jullie zijn ook sportief bezig" "Zeker, we moeten in vorm blijven he, we zien er niet voor niks zo uit. Altijd op zoek naar andere sprotieven hotte meiden zoals jij" Zegt de andere knappe. Dit zijn dus niet mijn type boys, helemaal vol van zichzelf en denkend dat ze ieder meisje kunnen krijgen. Ik verhoog mijn tempo iets. "Veel succes ermee dan, want deze hotte meid gaat er van door" De jongens verlagen hun tempo en ik krijg een lach op mijn gezicht. Zo doen we dat denk ik bijmezelf.

Ik ga weer richting huis en doe de poort deur open en sluit hem weer achter mij en draai hem met de sluetel weer op slot, nog voordat ik twee stappen kan zetten, tilt iemand me over zijn schouder heen op en begin ik te schreeuwen. "ZET ME NEER JONGE GEK" Voordat ik verder kan schreeuwen zie ik ze staan, eerst geschokt en daarna lachend, maar wel starend naar mij, of naar mijn kont die je nu lekker goed ziet aangezien ik over iemands schouder heen hang. "Hebben jullie een leuk uitzicht jongens? En ik weet niet we me vast heeft maar je mag me best even neerzetten." De jongens stoppen meteen met lachen en krijgen er een rood hoofd van. "Sorry, uuh sorry." "Dankje" zeg ik als hij me weer neer zet op de grond. "Ik ben Lexi en jullie zijn?" Ik steek me hand uit naar de wat getinte jongen met donker kort haar. "Ik ben Robert" dan naar de jongen naast hem de langste van de vier "Ik ben Zach" De jongen naast hem met wat langer haar, weer een stuk kleiner dan Zach. "Ik ben Alex" Dan steek ik me hand uit naar de jongen die naast hem staat, "En jij bent?" "Ik ben Austin" Dan draai ik me en steek me hand uit naar degene die me net zo leuk optilde "Ik ben Joe, sorry voor net, ik had jouw gewoon niet verwacht." "Het is al goed." Zeg ik.

Ik pak de basket bal die naast me ligt op en gooi hem naar Alex die nog net optijd kan reageren op mijn onverwachte acite. "Laat maar eens zien wat jullie kunnen" De jongens kijken me nog even aan en lopen dan weer terug naar de basket. Dat is het moment dat alles tot me door dringt. Mijn vader werkt voor Austin Mahone, is nu ook zijn manager, dit is dus waarom Rocco en Michael mij zo bekend voor kwamen. Ik voel mijn hardkloppen, dit is dus wat ik niet zag aankomen. Hierdoor mocht ik niet door de voordeur naar buiten. Waarom zei mijn vader niks. Zoveel vragen gaan door mijn hoofd. Ik snap het niet meer, hoe gaat mijn leven er nu uitzien, ga ik mee reizen met hem. Ik staar naar de jongens en kan nog steeds niet geloven dat ik ze heb ontmoet. De meest awkward manier om iemand, of te wel hun te ontmoeten, maar ik heb ze ontmoet. Mijn innerlijke fangirl komt naar boven, maar dat laat ik niet merken. Ik heb net gedaan alsof ik ze niet ken, terwijl ik ze overduidelijk allemaal wel ken.