Chapter 52

285 14 4
                                    

↭Margaret↭

Nasa hardin kami ngayon ni Angelo. I linked my arms around his arm.

As we were walking, sobrang tahimik lang nitong katabi ko. He seems to be in deep thought. May nakita akong bato sa lupa kaya napagdesisyonan kong dumaan doon.

I purposely walked through it kaya natumba ako.

"Ouch!"

Nabigla sya sa nangyare sa akin kaya agad nya akong inalalayan.

"Are you alright? Can you stand?"sabi nya with those worried face of his.

He tried to help me stand, but I really sprained my ankle. I purposely sprained my ankle.

"Ouch! I-I think I sprained my ankle."

Agad nya akong kinarga at bumalik kami sa loob ng palasyo.

This is so worth it! I always pretended to be weak. Even my father don't know what I'm capable of.

The only ones who knows what I can do are my servant.... and my mother.

Where is that woman anyway?!

I can put all the blame on her. No one will suspect me at all, but first I need to find that woman.

Konting tiis na lang and everything will fall into place to the way it should be.

"Why are you so clumsy?"tanong nya sa akin, tapos ay inutusan nya ang isa sa mga katulong na tawagin ang doctor.

Nang dumating yung doctor, ginawa nito ang dapat nyang gawin. May sinabi sya kay Angelo bago ito umalis.

"Anong sabi?"

"You just need to rest your foot for now. Mom would be able to heal it, we just have to wait for them."

"By the way, I'm sorry that I'm clumsy."sabi ko with teary eyes.

"It's okay."

"So you have to be with me forever."

Hindi sya sumagot. Instead, pumunta sya sa may bintana at tumingin sya sa labas.

I should drug him tonight. I'll make sure na may mangyayare sa aming dalawa.

↭Nathan↭

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. They're both shining so brightly. Black leaves and feathers keeps falling around them as they parted their lips.

"Jackilyn! Jace!"

They hugged each other, and it's as if Jackilyn is thinking about something, and she looked so clingy, habang si Jace naman ay napatingin sa amin.

As I'm looking at them, napansin ko ang pagka possessive ni Jace. He's looking at me as if he's telling me that Jackilyn is his.

Hindi ko naman sya aagawin sa kanya. Hello! Nandito na sa tabi ko ang forever ko.

"Hey you guys! I'm so glad that you're back!"lumapit ako sa kanilang dalawa at niyakap sila.

Pagkahiwalay ko sa kanila, nakadikit pa din silang dalawa pero hindi na magkayakap. Hindi ko alam kung sino ang mas clingy eh, si Jace ba o si Jackilyn.

May binulong si Jace kay Jackilyn that made her blush.

(¯∇¯٥) ano ba? Ba't kayo ganyan?? Be sensitive naman sa surroundings nyo. Kayo na sweet, ako na ang struggling..

Bigla na lamang lumiwanag ang katawan ni Jackilyn at biglang may lumabas na isang malaking raven sa liwanag na yun.

"Finally! Nakalabas ka na din. Hindi na ako magiging parang baliw kapag kinakausap kita."sabi ni Jackilyn sa Raven.

Mukhang silang dalawa lang ang nagkaka-intindihan.

Dahan-dahang lumapit si Elysian kina Jackilyn at Jace. "D-does this mean na may pag-asa pang bumalik ang nanay ko?"

Napatingi sa kanya si Jackilyn at hinawakan ang mga kamay nito, "Yes, don't worry. We'll help you. Right Jace?" Sabi nya at napatingin sya kay Jace with those loving eyes.

Jace's expression suddenly softened, "yes, of course. As long as we're together, we can do anything." Sabi nya while touching her face.

"Okay, stop na. Kailangan talagang mag PDA sa harap ko?"

( ̄ε ̄)'tong dalawang 'to. Hmmmp!

"Nathan! Ano bang pinagsasasabi mk dyan?! Pda ka dyan.."sabi ni Jackilyn na namumula na ang mga tenga nya.

"Che.. Whatever.. tara na sa palasyo. I've always known that you'll be back, that's why I prepared two rooms for you."

Kailangan ko talagang i.emphasize na dalawang rooms.. wala lang, I will tease them until ma satisfy ako. Hahahaha! Baka iniisip nila na sa iisang silid ko lang sila ilalagay. Ako pa malalagot sa kuya at papa nito.

Hindi lang ang mga tenga ni Jackilyn ang namumula ngayon, even her face is as red as a tomato. Hahaha!

Si Jace naman ay napangiti sa reaction ni Jacky. You owe me buddy, I'm helping you right now.

Hinalikan ni Jackilyn ang Raven nya sa ulo nito and it turned into a ring at dala nito ang scythe nya.

Isinama namin si Elysian sa palasyo, at alam na din ni dad ang nangyare kina Jace at Jackilyn. But he promised them that he would not tell anyone. Dumaan nga kami sa secret passage eh para lang walang makakita sa dalawang 'to.

"The one who did that to me would think that Jace and I blew up. Alam kong masasaktan ang pamilya ko, but please keep this as a secret. Lalo ka na Nathan."sabi ni Jackilyn

"Hui! Anong akala mo sa akin? Blabber tale?"

"Jacky, stop bullying him."sabi ni Jace with a soft voice.

"H-ha? I'm nor bullying him!"Jacky

"Talaga ba? I should be the only one na papansinin mo Jacky. I don't like you giving attention to other guys."sabi ni Jace at nilapit nya ang mukha nya kay Jackilyn.

"S-stop it Jace. Lumayo ka nga."sabi ni Jackilyn while avoiding Jace's face.

Come on guys.. Bakit ba kayo ganyan? Iniinggit nyo naman ako eh! Kaibigan ko ba talaga kayo?

ε(┬┬﹏┬┬)3

"E-excuse me.. May tanong lang sana ako."sabi ni Elysian.

"Ano yun?"Jace

"Paano kayo nakawala sa sumpa?"Elysian

Jace was about to say something pero biglang tinakpan ni Jackilyn ang bibig nya, nagsalita si Jacky at namumula ang mukha nito.

"Ahahahaha! N-next time. I'll tell you next time. P-pero kailangan nating madakip yung gumawa sa amin nito. That person will be paying a high price. But this will be difficult, may masasaktan sa mangyayare."

(*´・д・)? What's wrong with her? Mas lalo akong nacucurious. Ano kaya ang sinabi ni Jace kay Jacky kanina? At ba't di nya nalang sabihin ngayon kung paano sila nakawala sa sumpa?

"So here's what we got to do..."Jackilyn

Black Wings: Raven Heart (Book 3)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें