မင္းခန္႔ မထူးဇာတ္လမ္းခင္းကာ
သူ႔ေဘာင္းဘီေရာ ဘုန္းမိုးေဘာင္းဘီကိုပါ တစ္ခါတည္းဆဲြခြၽတ္လိုက္ေတာ့သည္....

"ကိုယ့္ကို ခြင့္ေပးတယ္မလားကေလး..."
ဘုန္းမိုး မတ္တပ္ရပ္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ အဝတ္မပါဘဲ လဲေလ်ာင္းၿပီး ေခါင္းမထူႏိုင္ေသာ ဘုန္းမိုးအားေမးလိုက္သည္

"ဟား..ဟား... ကြၽန္ေတာ့္ကို ကုိကိုပိုင္ပါတယ္"
ဘုန္းမိုးမ်က္လံုးမဖြင့္ဘဲ ယမကာ၏သတိၱမ်ားေၾကာင့္ ရယ္ကာေမာကာျဖင့္ေျပာဆိုလိုက္ေသးသည္

ထို႔ေနာက္ ဘုန္းမိုး၏ ေပါင္တံသြယ္သြယ္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔ပုခံုးႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ မ တင္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုအား နီးကပ္စြာရိွေနေစရန္ အစေလးတင္ထည့္လိုက္သည္ႏွင့္
ဘုန္းမိုးထံမွ 'အ'ခနဲ အသံထြက္လာသည္...

"ကေလး အရမ္းနာေနလား"

"ဟင့္အင္း.......ရတယ္....."

မင္းခန္႔ ဆက္လက္ႀကိဳးစားၿပီး ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုစလံုး နီးကပ္ေသာအထိအေတြ႔မ်ား ရမၼက္ဆန္ေသာ ၾကင္နာမႈမ်ားႏွင့္အတူစည္းခ်က္ ခပ္သြက္သြက္တို႔ကပါ အတူတူလိုက္ပါလာသည္...

နီးကပ္ေနခ်ိန္တြင္ ဘုန္းမိုးကိုဆဲြမလိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကိုစုပ္ယူလိုက္သည္ႏွင့္ ရင္ထဲအသည္းထဲအထိ လိႈက္ဖိုသြားေသာ ခံစားခ်က္တို႔မွာ ႏွစ္ဦးလံုးအတြက္ အရသာထူးလွသည္.....
ဘုန္းမိုး မင္းခန္႔၏ ပုခံုးကို ဆဲြကုတ္မိလိုက္ၿပီး
ခ်စ္ျခင္းတရား၏ အရသာကို အျပည့္အဝခံစားမိေနေတာ့သည္...

လုပ္ရပ္ တစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုတို႔သည္ အေႏွးကြက္ျပထားသကဲ့သို႔ အေသးစိတ္က အစ ဆဲြေဆာင္မႈအျပည့္ရိွေနေတာ့သည္...
အဝါေရာင္မီးလံုးေလးမ်ား ေအာက္မွ လူသားႏွစ္ဦးတို႔၏ ခ်စ္ျခင္းတရားတို႔မွာ အခ်က္က်က်စည္းခ်က္တို႔ၾကားတြင္ ရင္ဖိုလိႈက္ေမာဖြယ္ရိွေနေတာ့သည္....
ေနာက္ဆံုး၌ ဘုန္းမိုး၏ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း အေသြးအသားထဲထိသို႔
မင္းခန္႔၏ အခ်စ္ရည္တို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္သြားေစေတာ့သည္....

....................................................

အခ်စ္တို႔၏ စြမ္းအားျဖင့္ လႊမ္းျခံဳထားေသာ ေဆာင္းရာသီမနက္ခင္းသည္ ခါတိုင္းထက္ပို၍ လွပေနေတာ့သည္...

သူသိစေ🍁[Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon