#Zawgyi
"အမ... ကိုရိႉင္းမင္းခန္႔ရိွလား"
"မင္းခန္႔ ဒီညမကဘူး ေမာင္ေလး...
အမက သူ႔အမတစ္ဝမ္းကဲြပါ...
ဘာေျပာေပးရမလဲ"
ထိုအခါ ဘုန္းမိုးမ်က္ႏွာညိဳွးသြားၿပီး
"ဪ ဟုတ္လား...ရတယ္အမ ေက်းဇူးပါေနာ္..."
"ဒါနဲ႔ ေမာင္ေလးက ဘုန္းမိုးသြင္မ်ားလား..."
တစ္ဖက္မွ ေမးလာသံေၾကာင့္ ဘုန္းမိုးအံ့ျသစြာေျဖလိုက္သည္...
"ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်..."
"သူ႔ကိုေတြ႔ခ်င္ရင္ ဆိုင္ကိုသြားလိုက္ေလ...
သူ အဲ့မွာ ကူလုပ္ေနတယ္...
အမကေတာ့ ခဏေန ကရဦးမွာမို႔လို႔...
ေမာင္ေလးကို လိ္ုက္ပို႔မေပးႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနလို႔ပါ"
"အာ....ရတယ္အမ ဆိုင္လိပ္စာသာေျပာပါ...
ကြၽန္ေတာ္သြားလုိက္ပါ့မယ္..."
မင္းခန္႔တို႔ ေကာ္ဖီဆိုင္မွာ သိပ္ၿပီးမက်ယ္လွေသာ္လည္း
အျပင္အဆင္ေကာင္းေကာင္း ေရႊေရာင္မီးလံုးမ်ားျဖင့္ အလင္းေရာင္ကိုစနစ္တက် ျပင္ဆင္ထားသည္မွာ ဂႏၱာဝင္ဆန္လွသည္
အညိဳေရာင္ရင့္ရင့္ နံရံမ်ားေပၚတြင္ ေဆးေရာင္စံုျဖင့္ လွပေနေသာပန္းခ်ီကားမ်ားက ေနရာယူ၍ထားသည္...
ေကာင္တာတြင္မူ ႏွင္းဆီပန္းအနီရင့္ သံုးေလးပြင့္ထိုးထားေသာ ပန္းအိုးတစ္လံုးႏွင့္ menu စာအုပ္မ်ားသာရိွသည္...
အေနာက္တိုင္း သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို အသံတိုးကာ ဖြင့္ထားသည္
ဘုန္းမိုးအျပင္ဘက္ မွန္တံခါးအမည္းေရာင္ကို ဆဲြဖြင့္လိုက္ေသာအခါေကာင္တာတြင္ ငိုင္ငိုင္ႏွင့္ေခါင္းစိုက္ကာထိုင္ေနေသာ မင္းခန္႔ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္
ဆိုင္ထဲတြင္ လူမရိွသည္ကိုလည္းေတြ႔ရသည္
"ဒီမွာ...."
မင္းခန္႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ သူအရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနေသာ ဘုန္းမိုးသည္ ေကာင္တာအေ႐ွ႕တြင္ သူ႔ကိုစူးစိုက္စြာၾကည့္ေနသည္
"ညီ...ဒီကိုဘယ္လိုလုပ္ၿပီး"
"အက်င့္မေကာင္းတဲ့လူ...
ကြၽန္ေတာ့္ကို စာေလးတစ္ေစာင္မပို႔
ဖုန္းေလးတစ္ခ်က္ မဆက္ႏိုင္ရေလာက္ေအာင္ ခင္ဗ်ားကဘာျဖစ္ေနတာလဲ...
ေနႏိုင္လိုက္တာဗ်ာ..."
မင္းခန္႔စကားမဆံုးေသးခင္ ျဖတ္၍ေျပာေသာဘုန္းမိုး၏စကားသံမ်ားမွာ တုန္ယင္ေနသည္ကို မင္းခန္႔သတိထားမိသည္
မင္းခန္႔မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး ေကာင္တာအေ႐ွ႕ ဘုန္းမိုးေဘးနားသို႔လာရပ္လိုက္သည္...
![သူသိစေ🍁[Completed]](https://img.wattpad.com/cover/193884938-64-k976911.jpg)