ben izmir park bornovada girdim filme, önce size filme giren insanlardan bahsetmek istiyorum acımı paylaşabilmek adına
tamam arada vkook çıkınca yanımdaki arkadaşımı kolumu sürekli sarstım fangirllük yaptım o anlamda ama jikook, vkook, yoonmin, namjin moment çıktığı an çığlıklar mı dersiniz yok efendim köpeğin olayım sev beni demeler mi.. yapmayın la o kadar uyardık demi
filmde iki gariban koreli vardı bakıyorlar bunlar napıyo diye tjğafkğsfmwpdm
neyse zaten biliyordum yaşanacağını illa ki yapacak bir şey yok kaderimizde bunu görmek de varmış
filme gelecek olursak *spoi vermicem okuyabilirsiniz*
benim beklentimi karşılamadı, tabii ki güzeldi ama gerçekten ağlamadım ki ben yay burcuyum
bilenler bilir 1d'nin this is us filmini. bu film hayatımdaki en iyi ilk on filmde olabilir çünkü hem duyguyu hissediyorsunuz hem de yani ne bileyim işte bişiler oluyor
bu filmde ise başta gerçekten böyle güzel olacak diye inanıyorsunuz ama aradan 20,30,40 dakika geçiyor ve sadece konser, yemek yeme sahneleri arası konuşmalar var.. açıkçası sıkıldım izlerken yalan yok
elbette yaşadığı zorlukları anlatacaklardı ama ben bu kadar az konuşulmasını beklemiyordum, en çok namjoon konuştu arka fonda onun sesi vardı ki bu insanlar aralarında ayrımcılık olmasın diye ig hesabı açmayan insanlar ve ben her şeyde namjoon'un çok fazla öne çıkmasıdan bıktım açıkçası
filmde bir iki sakatlık kısmı vardı ve bunların fazla uzatıldığını düşünüyorum bunun yerine biraz daha kendilerinden bir şeyler katabilirdi diğer altı üye de
son olarak ses sistemi bizimkinde mi sıkıntılıydı bilmiyorum ama böyle tam patlaması gereken yerlerde kısıktı hep ses, büyük ihtimalle filmin kendisiyle alakalı çünkü görevli kadına sorduğumda standart dedi ses seviyesine
neyse yani arkiler, kankiler, kardeşler, gidin görün izleyin
daha iyisi net olurdu, ama bts sonuçta yani izletiyor kendini
linç yemem umarım,,,,
