Η Jess είναι μια 17χρονη. Είναι η χρονιά της να επιλέξει σε ποια φατρία θέλει να ανήκει.
Ο Eric, o Eric όλοι ξέρουμε ποιος είναι. Μιλάμε για το κακό αγόρι που όλοι φοβούνται και τρέμουν στην σκέψη του.
Θα καταφέρει ένα απλό κορίτσι από την ομόνοια...
"Δεν ξέρω αν αυτό θα είναι εφικτό." μου λέει και τα μάτια του παίρνουν ένα θλιμμένο βλέμμα.
"Εε τότε υποσχέσου μου ότι θα έλθεις να με βρεις με την πρώτη ευκαιρία." του λέω και του δίνω ένα γλυκό φιλί.
"Στο υπόσχομαι..." μου λέει κοιτώντας με στα μάτια.
"Τότε σου υπόσχομαι και εγώ ότι όταν μου πεις θα φύγω. Άλλα δεν έχω που να πάω." λέω αμέσως μετανιώνωντας τα προηγούμενα λόγια μου.
"Έχεις. Θα μιλήσω εγώ με την Johanna να βρεις άσυλο πίσω στο σπίτι σου για λίγο."
Δεν είπα τίποτα άλλο. Δεν είχα και κάτι άλλο να πω. Πέρασα τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του και τον φίλησα με πάθος. Ο Eric μετά από λίγο διέκοψε το φιλί μας.
"Πρέπει να πάμε να βρούμε τους άλλους στου Four." είπε και σηκώθηκε.
Έμπλεξε τα δάχτυλα του με τα δικά μου και άνοιξε την πόρτα.
"Τι έτσι θα βγούμε έξω;" ρώτησα και κοίταξα τα χέρια μας.
"Ναι. Είναι αργά. Όλοι θα είναι στους κοιτώνες και στα διαμερίσματα τους. Έλα μην ανησυχείς. Είσαι μαζί μου."
Έκλεισε την πόρτα και κατεβήκαμε τις σκάλες έτσι μέχρι το διαμέρισμα του Four. Ο Eric χτύπησε την πόρτα και αυτή άνοιξε αμέσως.
"Κοιτάξτε ποιοι θυμήθηκαν να έρθουν." είπε ο Four και οι υπόλοιποι γέλασαν.
Ο Eric γύρισε, άνοιξε την πόρτα και έκανε να φύγει.
"Καλά δεν ξανά μιλάω. Κάτσε κάτω." λέει ο Four και ξανά κλίνει την πόρτα.
Ο Eric έκατσε σε μια καρέκλα. Εγώ έκατσα στα πόδια του και αυτός πέρασε τα χέρια του γύρω από την μέση μου.
"Λοιπόν." ξεκίνησε ο Four. "Ξέρουμε ότι η Jeanine κοντεύει να τελειοποιήσει τον όρο που θα ελέγχει το μυαλό των ανθρώπων. Επίσης ξέρουμε πως προμηθεύεται από εμάς τον όρο που χρησιμοποιούμε στα τεστ προσομοίωσης. Πως θα κινηθούμε από εδώ και πέρα."
"Για αρχή θα περιμένουμε να τελειώσει η δεύτερη φάση της προπόνησης." απάντησε ο Eric. "Μετά θα πρέπει να αποφευχθεί η χορήγηση του όρου σε κάποιον από εμάς. Και ξέρω ακριβώς πώς. Μετά το τέλος των προσομοιώσεων ο Max θα ζητήσει από όσους τα κατάφεραν να συνταχθούν ώστε να τους χορηγήσει τον όρο. Αυτό σημαίνει ότι η πίσω έξοδος από την γέφυρα θα είναι άδεια. Από εκεί θα φύγετε και οι πέντε και θα καταφύγετε στην ομόνοια. Εγώ με τον Four δεν θα καταφέρουμε να έρθουμε, αλλά θα σας συναντήσουμε εκεί κάποιες ώρες αργότερα. Είναι σε όλους σαφές το σχέδιο;"
Όλοι γνέφουν θετικά. Εγώ κοιτάω τον Four με απορία.
"Και γιατί να μην έρθετε και εσείς μαζί μας;" ρωτάω.
"Γιατί δεν πρέπει να μας υποψιαστούν. Τουλάχιστον όχι ακόμα." απάντησε ο Four.
"Και γιατί υπάρχουν πολλοί ακόμα που θα χρειαστούν και αυτοί την βοήθεια μας." πρόσθεσε ο Eric.
"Και τώρα αφού το λύσαμε, καλό θα ήταν να πάτε να ξεκουραστείτε. Αύριο θα είναι μια δυσκολη μέρα για εσάς." ξανά είπε ο Four.
"Και να φανταστώ ότι δεν μπορείτε να μας πείτε, περί τίνος πρόκειται;" του απάντησε η Maggie.
"Σωστά φανταστικές." απάντησε ο Eric.
"Το μόνο που μπορούμε να σας πούμε είναι ότι θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε τους χειρότερους σας φόβους." είπε αμέσως μετά ο Four.
"Μόνο μην με βάλετε σε ένα δωμάτιο με τεράστιες αράχνες..." απάντησε ο Matt και γελάσαμε...
"Αυτό μάλλον θα εξαρτηθεί από τις προθέσεις του μυαλού σου." του απάντησε ο Alex. "Αφού από ότι κατάλαβα θα μας χορηγηθεί κάποιος όρος."
"Λοιπόν εγώ την κάνω, γιατί είμαι άυπνος από εχθές το βράδυ." λέει ο Matt και σηκώνεται.
Κάνουμε το ίδιο και οι υπόλοιποι. Εγώ περνάω τα χέρια μου γύρω από το λαιμό του Eric και του δίνω ένα γλυκό φιλί.
"Καληνύχτα, μικρή μου." μου λέει στο αυτί.
"Καληνύχτα μεγάλε.." του ψιθύρισα και ακολούθησα τους υπόλοιπους.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
