Chapter 15

26 3 4
                                    

Maxene Axe's POV

June 25, Wednesday

This is it.

This is the day that we've all been waiting for. The day of the school play. Maaga akong pumasok as usual, kailangan ko pa kasing i-check ang mga props since doon ako naka-assign. Pagdating ko sa room namin, almost half na pala ng mga kaklase ay nandoon. Mostly mga kasali kong naka-assign sa props. Nag asikaso muna ako ng attendance bago ko sinimulang i-check ang mga props. Nasa kamay ko ang lista ng lahat ng props, nanghingi na din ako sa treasurer (Jessica) namin ng pambili ng sign pen since parte naman ng school play ang gagamitan ko ng ballpen. Hindi ko gagamitin ang ballpen ko. Magsasayang lang ako ng ink at pera, gagamitin ko pa iyon sa klase.

Kakatapos ko lang gawin ang assigned task ko at napagdesisyonan kong  magpahinga muna saglit sa isang upuan. Hindi lang rin naman ang pag-checheck ang ginawa ko noong una pang mga araw. Kailangan ko kasi ng distraksiyon para mawala muna saglit sa utak ko yung mga nangyayari. Tsaka malapit na ang school play sa oras na yun, at talagang kakailanganin ako sa paggawa ng props. I also realized, lately, I've been into this stuff. I mean, I really hated responsibilities in school since it tires my brain out. But then I also thought, 'I can't use my brain doing nothing'. So when I thought my brain would drain from extracting too much information, it had fun instead. Of course, reading, listening to music, being just in the house, and observing people is so much fun. 'This is a different kind of fun' I added.

Yeah, difinitely different.

It's reality. The cruel reality. And I'm kinda accepting this cruel reality bit by bit. I don't know if I can fully accept it though. This reality still have a lot going on and the most dark side of reality might kill me. So might as well avoid it while I still can. It's really harsh and cruel and running away from it is something I can do. But, a strange being is pulling me back, I still don't know what it is and I'm planning on figuring it out after this. That's why instead of putting too much effort on holding back, saving myself and my mom, I need to figure something out that will make me and mom free and happy. So that's why I said I'm accepting this BIT.BY.BIT.

*sigh*

Makakatulog na sana ako nang may biglang yumugyog sa akin, sa balikat ko nakahawak ang yumuyugyog kaya hinawakan ko ang magkabilang kamay nito para huminto bago ko binuka ang mga mata ko. I glared at the person making him step back while scratching his nape. Guilt and fear was obviously shown in his face and large drops of sweat were running from his forehead down to his face to his neck. One of the things I hate when falling asleep is being disturbed. Ayaw ko sa mga taong nang-iistorbo sa akin habang natutulog ako o patulog pa lang ako. It takes the sanity out of my soul. Not body but SOUL. So if you come into my life, be prepared for this. Don't ever disturb me while sleeping because sleeping is my most sacred hobby. Yeah it's my hobby, so what? Tsk.

"Um--ano-kasi--pinatawagkanipresidentsaofficeasap." Naintindihan ko naman ang sinabi niya kaya tinanong ko siya para malaman kung sinong president and tinutukoy niya at kung saang office.

"Sino? Tsaka saan?" Tanong ko.

"*sigh* Sorry kung naistorbo kita Max ah? Napag-utusan lang kasi ako ng vp (vice president) ng SSTUCO A-S-A-P." Nakakamot nitong sabi, parang nahihiya talaga. Ginaya niya pa ata ang tunog ng a-s-a-p ng vp. Teka, akala ko ba ang president ang nagpatawag sa'kin? Ba't naging vp?

"Sagutin mo nalang ang tanong ko Ashton." Yeah. Si Jamil nga yung yumugyog sa'kin. Wala naman sigurong ibang taong maglalakas loob na istorbohin ako dito maliban kay Jessica at sa lokong 'to.

Introvert (Under Major Revision)Where stories live. Discover now