Chapter 1 : I am Death

276 22 8
                                    

Sasha Sunflower Dela Torre



"Khael 'wag mo kong hahawakan!" I shouted when he desperately tried to touch me, I stepped backwards for us to have separations, for him not to touch me. "But.. please, let me explain!" hindi ko na napigilan ang sarili ko dahil napupuno na ang ulo ko ng inis at galit.




Inis dahil sa sarili ko.




Galit sa sarili kong kagaguhan.




He tried to catch my eyes using his gaze "Bakit naman ganito, Sun? Ano nanaman ba'ng problema natin?" tanong niya ulit na saking palagay ay isang daang beses na niyang naitanong.




Ewan ko! Ang sakit sakit ng ulo ko, ang daming tumatakbo sa isip ko, ang daming bumabagabag sa'kin at hindi ko na alam kung ano ang dapat unahin, kung anong dapat kong gawin!




But for now, I know this is the right thing. No! The best thing to do. Ang makipag-hiwalay kay Khael, sa taong nagmamahal sa'kin ng totoo.




Sa taong laging nandiyan tuwing kailangan ko nang karamay, tuwa, lungkot, at saya. Makikipaghiwalay na ako sa taong hinding-hindi nagsasawa sa ugali ko, sa lahat ng moodswings ko, kabaliwan at kataasan ng pride ko.




Sa taong tanggap kung sino ako, kung anong meron lang ako, kung ano lang ang kaya ko. Sa taong naiintindihan ako. Sa taong may pangarap sa buhay na kasama ako. Sa taong handang mahalin ako ng buong puso kahit hindi ako nahahawakan, kahit hindi pa natitikman ang tamis ng aking labi at init ng aking bawat yakap.




Makikipag-hiwalay na ako sa isang Khael.




"Khael iwan mo nalang ako, please. A-Ayokong masaktan ka, ayokong umiyak ka ng dahil sa'kin, ayokong umabot sa point na ako ang mang-iwan sa'yo.." nakipagtitigan ako sakaniya, my eyes was teary, car of thoughts keeps running through my head. "I fell inlove with another guy while I'm with you." I said directly in his eyes what I am into, what I was trying to say before.




Nakita ko ang pagpatak ng luha sa mata niya, nababasa ko sa mata niya ang mabagal na pagprocess ng sinabi ko. "I-I don't know why, I don't know how Khael. Hindi ko mapigilan yung feelings ko para sakaniya the moment I saw him, I make fun with him. He gave me different kind of feeling na hindi ko naramdaman sayo—o baka dahil hindi mo pinaramdam sa'kin?" nahihibang na ako.




Tinakpan ko ang bibig ko pagtapos banggitin ang mga salitang namutawi sa bibig ko. Ano ba tong sinasabi ko? Ang sarap murahin ng paulit ulit ang sarili ko dahil sa ginawa ko, sa ginagawa ko ngayon kay Khael.




He's an ideal boyfriend, bakit ko siya kinu-kwestiyon sa mga bagay na naramdaman ko lang sa iba?! Ang bobo mo Sasha, wala kang kwenta.




"Sun are you happy with him? Does he make you smile and laugh more than I do?"






Napakurba ang labi ko pababa kasabay ng pagkirot ng dibdib ko "Y-yes Khael, yes!" I muttered when a pair of tears fall down to my cheeks. “I'm sorry..”




He smiled while his tears are still flowing down. He tried to wipe those liquids inside his eyes but he keeps crying and crying. "Then go with him. All I want for you is to make you happy, I just want to see you laugh everyday. Your happiness is also my happiness even I am not your happy pill anymore." ang sikip sa dibdib, bakit ganito?! Bakit siya nakangiti sakin ngayon habang umiiyak?! "Don't worry you are still my source of happiness kahit hindi na tayo, kahit wala na tayo, kahit pipiliin mo siya instead of me.." ngumiti siya ulit saka ilang beses na humikbi dahil sa patuloy na pag-iyak.




Dear Little LiarsWhere stories live. Discover now