(Please play the song before reading the chapters para damang-dama nyo yung emotions.)
Luke's POV
Ewan ko kung bakit pero bigla akong tinawagan ni Naomi, pinapapunta ako sa park ng 9 o'clock ng gabi.
**
"Luke, I like you ever since 1st year of highschool. I knew then that no one can ever make me feel something like this except you. Ikaw yung bumubuo ng araw ko, will you date me?" sabi ni Naomi habang hawak-hawak yung kamay ko.
Hazel's POV
Omg, Hazel! Anong ginagawa mo? Bakit ka ba pumunta dito? Masasaktan ka lang sa ginagawa mo eh, alam mo naman na mag-coconfess si Naomi dito kay Luke tapos pumunta-punta ka pa.
Narinig ko lahat ng sinabi ni Naomi kay Luke. Somthing pushed me na pumunta and I couldn't help but look at them.
"I like you, no. I think I already love you, Luke!" sabi ni Naomi kay Luke. Hindi ko talaga alam but I decided to look again.
That was the most stupid decision I made. Pagkatapos sabihin ni Naomi ang lahat na yon, nasaktuhan pa na titingin ako.
She kissed him. My heart was crushed to dust, nag-flash back sakin lahat ng mga nasayang na opportunity na sana sinabi ko na sa kanya na gusto ko siya.
If only...
I like you too, Luke. But I guess, it's too late now. I'm too late now...
I went back home. Hindi ko alam kung anong nangyare sakin pero I went to my dad's office, nilabas ko yung alak niya at uminom ako.
I wasn't myself that day. I didn't eat dinner, I just drank a little and kept it while walking towards my room.
Luke's POV
Nagulat ako ng bigla akong halikan ni Naomi, my instincts told me to push her away, so I did.
"I know na gusto mo si Hazel, but she doesn't like you. Ako ever since highschool, I like you. Please give me a chance." sabi ni Naomi.
She cried, I pitied her. I love her but only as a friend, nothing more. But when she told me na Hazel doesn't like me, I knew na kaibigan lang ang tingin sakin ni Hazel.
Sabi ko sa sarili ko, kapag ba binigyan ko ng chance ni Naomi, makakalimutan ko yung nararamdaman ko para kay Hazel?
Pero paano kung hindi... paano na?
"Luke?" tanong ni Naomi. "Gusto kong tuparin yung promise natin na walang relationship until graduation." yun ang sagot ko kay Naomi.
Hazel's POV
**
Nagising ako ng giniginaw at iba ang suot. "Gising ka na ba? Ano pumasok sa kokote mo at naisipan mong inumin ang alak ng papa mo?" sigaw sakin ni Nanay Helen.
"Nanay Helen, ang sakit po ng ulo ko. Hala, anong oras na po, may pasok pa ako ngayon." bigla akong tumayo when I realize na late na pala ako.
Hinila ako ni Nanay Helen papunta sa kama. "Saan ka naman pupunta sa taas ng lagnat mo?" sabi niya. Pinakita niya sakin yung thermometer...
May lagnat nga ako! Kahit uminom ako kagabi ng alak, why do I still remember what happened last night? It was as if it was recorded in my heart.
Luke's POV
Pumunta ako sa classroom nila Naomi. Kaning umaga, pinuntahan ko si Hazel sa bahay nila pero sabi ni Nanay Helen, hindi raw siya makakapasok.
Why do I feel so down? Why do I feel like she's not ok? May sakit ba si Hazel?
"Hi, Luke! Tara lunch." sabi ni Naomi. Hinawakan niya yung kamay ko at hinila ako papuntang cafeteria.
"Naomi, not today please. I'm not in a good mood." sagot ko kay Naomi, inalis ko sa pagkakahawak ang mga kamay namin.
I don't know what to do, Hazel is the one I like but I don't want to break Naomi's heart as well.
You're such an idiot, Luke! Argh.
BINABASA MO ANG
When Fate Insists
RomanceSa kabila ng lahat ng mga pag-subok sa kanilang dalawa, lagi pa din silang pinagtatagpo ng tadgana. Pero pagkatapos ng lahat-lahat, sa wakas makakamit na kaya nilang dalawa ang pinakahihintay nilang happily ever after? Nagsisimula pa lang ang mga pa...
