Adelaide: Today For Tomorrow

Chapter 11

Mukhang sigurado si Phoenix kaya hindi ko nalang masyadong inisip ang tungkol doon. We brought bent tubes with us and gallons in case we paased by a gasoline station.

Ilang minuto lang ang nakalipas ay may nakita na akong bahay. Uunahin namin ang mga malapit sa amin.

"It seems like no one is in there." Ani Hebrew.

Phoenix parked in front of the house and I think Hebrew's right. Walang nakapaligid na pader sa bahay na ito. Tanging mga kahoy lamang at taniman ang nakapaligid nito. It's not that big though pero konkreto ang ibang parte nito.

"I'll check it inside. You check the barn." Sabi ni Phoenix bago bumaba.

Bumaba na rin si Hebrew at sinamahan ako. Maingat akong pumasok sa kanilang bodega. No one is here. And I wonder if the residents here were one of the changers that we killed.

"The cages are open." Sabi Hebrew. "We're too late. Maybe this place have been looted already."

Tumango-tango ako. I guess he's right. No sign's of chickens and other livestocks here. Ilang sandali lang ay nakita kong papalapit na si Phoenix sa amin.

"The house is clear. Someone had been here already. Let's go." Aniya kaya sumunod na lamang kami.

Nang makapasok na kami sa sasakyan ay naalala ko 'yong sinabi noon ni Phoenix tungkol sa mga armado. Baka sila ang nakauna doon sa napuntahan namin. Buti nalang at hindi sila napadpad sa bahay ni Selena, siguro'y dahil alam nilang may mga buhay pa sa loob.

After five minutes, we stopped in front of a large house.

One changer greeted us. It's a young lady, wearing a floral dress covered with goos. She has several bites in her body. I took her down with my sword and muttered prayers.

May puno ng avocado sa gilid ng malaking bahay at may nakikita akong iilang bunga na hindi ko papalagpasin. It is surrounded with farmlands but there are trees beside the house.

"The house is big. It's better if we'll leave it. Dumiretso nalang tayo likod and see if we can find something." Sabi ko kay Phoenix at tumango naman sya.

Maingat kaming naglakad patungo sa likod ng bahay and we found a barn which I'm sure it's where they keep there livestocks. I heard a growl sa ikalawang palapag ng bahay. As long as hindi kami papasok doon, wala kaming dapat ikabahala.

Hindi pa man kami nakakapasok sa imbakan ay nalanghap na namin ang mabahong amoy ng patay.  Not a good sign. Mukhang wala talaga kaming makukuha ngayon.

Nang makapasok kami ay tumambad sa amin ang nasa sampung manok na wala ng buhay sa loob ng kanilang kulungan. Naawa ako sa kanila. I don't know how they felt when they were desperate for food. There are bags of feeds which I'm sure are for the chickens.

"Ate, they're dying." Ani Hebrew na ngayo'y nasa kabilang sulok ng malaking imbakan.

Naunang lumapit si Phoenix sa kanya, sumunod naman ako. And there I saw two hens and one rooster inside. They are too weak to even stand. Naghanap agad ako ng tubig at mabuti nalang ay may nakita ako. Nilagyan ko ang dalawang pinagkainan ng mga manok at ipinasok sa kulungan.

Sa una ay hindi sila kumilos pero sa huli ay nag-agawan na sila. Ang payat na ng mga ito at mukhang hindi namin ito agad maiihaw.

Kumuha si Phoenix ng pagkain at inilagay ito sa loob ng kulungan. They started making some noise. They're slowly getting some energy.

"We can't bring them home dahil baka mag-ingay sila sa likod. Baka may makarinig at masundan pa tayo." Sabi ko kay Phoenix na ngayon ay nakatingin lang sa mga manok.