"Onu tutuklamamız gerecek Dedektif Jeon, bir sürü kanıt var..." Dedektif Lucert ile iş görüşmesi için bir akşam yemeği düzenlemiştik, ve bana Taehyung'u tutuklamamı söylüyordu. Soruşturma ortak olduğundan, benim onayım olmadan onu tutuklaması hiç doğru olmazdı.
Taehyung'un suçlu olup olmadığını ispatlamak için hala 3 günümüz vardı. İlerleme kaydedemiyorduk, ama ben Taehyung'un suçlu olmadığını biliyordum.
"Hala vaktimiz var ama, değil mi?"
"Üç günümüz kaldı." Derin bir nefes verdi. "Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?" dedi gözlerini bana çevirip. Anlamadığımı belirtircesine ona baktım.
"Yani suçlu olmadığını nereden biliyorsun?"
"Çok basit.." dedim gözlerimi devirerek. "..çünkü onu tanıyorum."
O akşam, yemek yerken çok zorlandım.
Ertesi gün, yeni bir şeyler bulabilme umuduyla karakola gittim. Taehyung benim masamda oturup eşyalarımla oynuyordu. Yine bir dosya için sorgulatılmaya gelmiş, dedi içimden bir ses.
"Ne işin var burada Taehyung? Yeni bir dosya mı açıldı?" dedim endişeyle. Beni görünce gülümsedi.
Yemin ederim, kalbimin eridiğini hissettim.
"Hayır," dedi derin bir nefes alarak. Göz bandını düzeltti. "Seni görmek istedim."
Bacaklarımın heyecandan titrediğini fark ettiğimde utançla gözlerimi kaçırdım. Elini elime kenetledi ve gülümsemesini genişletti.
"Hadi beni aklamaya gidelim." dedi dudaklarını diliyle ıslatmadan önce. Bu bana öpüştüğümüzü hatırlattığı için birden sıcak bastı. Yüzüne bakmadan başımla onayladım. Karakoldan çıktık.
"Nereye gidiyoruz?" dedim sesimdeki heyecanı bastırmaya çalışarak. Ellerim terlese de elimi tutmayı bırakmıyordu.
Hatta öyle sıkı tutuyordu ki eklemleri beyazlamıştı.
"Hım?" dedi beni yeni fark etmiş gibi. "Ah, şey.. onu sonra ben halledeceğim."
"Taehyung, boş zamanımız yok.. Ya hapise girersen? Dosyayı kapatırlarsa seni kurtarmam çok zor olur.."
Birden bakışları yoğun bir duyguyla kaplandı. Bu kaşlarımı çatmama sebep olsa da buruk bir şekilde gülümsedi. Elimi bırakıp yanaklarımı sıkmaya başladı.
"Beni mi kuytayacakşın çen?" dedi yanaklarımı sıkmaya devam ederek. Acıyla yüzümü buruşturdum.
"Taehyung, uf, yanaklarım kızaracak.." dedim elini iterek yanağımı ovup. Elleri tekrar ellerimi buldu ve neşeyle gülümsedi.
"Zaten kırmızıydı ki. Bak, kulakların da kırmızı.." bu daha çok kızarmama sebep olurken "Kulaklarıma nasıl bakayım, salak çocuk?" Dedim.
"Salak sincap." Gülümsemesi genişlemişti. Nihayet yürümeye devam ettiğimizde sürekli tetikte olması dikkatimden kaçmamıştı. Hareketleri ve adımları o kadar temkinliydi ki, onun gizli ajan falan olduğunu düşünebilirdim.
Beni terk edilmiş bir binanın bodrum katına getirdi. Arka cebinden anahtarı alması için ellerimiz çok kısa bir süre ayrıldı ancak kapıyı açar açmaz yine elimi tuttu. İçeriye girdiğimizde gözlerim şaşkınlıkla aralandı.
Demek Taehyung burada kalıyordu.
Tam karşımdaki duvar benim gülümserkenki bir resmimle boyanmıştı.
"Taehyung," dedim duvara yaklaşarak. "S-sen mi yaptın bunu?"
Onaylar bir mırıltı çıkardı. Odanın geri kalanına daha detaylı bakmak istesem de duvardan gözlerimi alamıyordum.
CITEȘTI
ice cream | taekook
Fanfiction[düzenleniyor] "Bu gördüğümüz yıldızın adını Taekook olarak değiştiriyorum, tamam mı çocuk?"
