Bed friends? (Completed)

Chapter 24: Hush

"Hey, what's wrong?" I ask. "Sorry. Hindi naman kita minura, nabigla lang ako."

Umiling siya.

"A-Akala ko hindi ka na magigising pa. Akala ko, iiwan mo na talaga ako. A-Alam mo bang...sobra akong nag-alala nang mga panahong 'yon? Ikaw naman kasi! Tinakot mo 'ko! Akala ko, mawawala ka na nang tuluyan sa buhay ko," Tuluyan na siyang humagulgol matapos niyang magsalita.

Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya nang mahigpit. Kahit masakit, titiisin ko...mapagaan lang ang loob niya.

"Shh...tahan na. Ayos lang ako, h'wag ka nang mag-alala. Hindi pa naman ako mamamatay. Masamang damo yata 'to," wika ko habang pinapatahan siya.

Hindi yata tumalab ang joke ko kasi patuloy pa rin siya sa pag-iyak. Ni hindi manlang siya natawa.

"Tahan na. Ayos lang ako, okay? Sorry kung pinag-alala kita..." sabi ko habang hinahaplos ang kaniyang buhok.

Mga ilang minuto rin siguro kaming nanatiling magkayakap. Maya-maya'y tumigil na rin siya sa pag-iyak. Saka lang siya bumitaw mula sa pagkakayakap sa 'kin.

Hindi ko alam kung bakit biglang ang awkward o ako lang ba nakararamdam ng ganito. Siguro hindi lang talaga ako sanay na nakikita siyang umiiyak kaya gano'n.

Walang umimik sa 'ming dalawa matapos no'n. Nakayuko lang siya habang ako, malalim ang iniisip at nakatingin sa malayo. Nanatili lang kaming tahimik hanggang sa bigla na namang kumulo ang t'yan ko.

Saka lang ulit siya nagsalita.

"Mukhang gutom ka na. Bababa muna 'ko. Ikukuha lang kita ng makakain," aniya. Tumango lang ako saka muling humiga. Tumayo siya't naglakad palabas ng silid.

Napansin kong iniwan niya pala sa bedside table ang cellphone niya. Nang tuluyan na siyang makalabas, saka ko iyon kinuha at hinalughog ang nilalaman nito. Hindi ko naman ugaling makialam ng gamit ng iba nang walang paalam. May gusto lang talaga akong malaman. May gusto lang akong patunayan.

Nagulat ako kasi iba na 'yong lock screen image at wallpaper niya. Dati, larawan naming dalawang masayang magkasama. Ngayon, picture nalang ng isang sikat na anime character. Bigla akong nakaramdam ng lungkot.

Oo na, ako na ang mababaw.

Binuksan ko ang inbox niya at ni-scan ang laman. Panay group message lang mula sa mga classmate at kaibigan namin. Walang galing kay Mart. Binura niya siguro. Imposible namang hindi pa sila nagkaka-text kahit minsan.

Sunod, gallery niya naman ang binuksan ko. Halos panay anime pictures ang laman. Ang iba'y larawan niya kasama ang mga kabarkada namin.

Nasa'n na ang mga kuha naming dalawa? H'wag mo sabihing binura niya?

Huli kong tiningnan ang history ng calls niya. Ang huling tawag ay galing kay Nica. Walang tawag mula kay Mart, o sa iba pang lalaki. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako o ano dahil dito.