BREATH | HunHan |

Breath ஜ Final Part-1

|| 13.10.2014 ||

|3 Hafta Sonra...|

Baekhyun etrafındaki karlarla örtülü yamaçlara baktığında gözlerini kısmıştım. Üşüdüğünü belli edercesine kollarını birbirine dolamış ısınmaya çalışıyordu. Ağzından soğuk dumanlar gökyüzüne doğru süzülürken "Neden geldik buraya Chanyeol?" diye sormuştu. Chanyeol karların içine batan botlarını yukarıya kaldırıp tekrar yere ayak basarken ellerini montunun cebine koymuş, omuzlarını kendisine doğru kaldırmıştı.

"Birazdan öğreneceksin Baekkie..." Chanyeol'ün gülümsediğinde kısılıp düz bir çizgi haline gelen gözleri kırmızı şapkasının altına gizlenmeye çalışıyor gibiydi. Chanyeol'ün yüzündeki şapşal gülümseyiş Baek'in de gülümsemesini sağlamıştı. Ardından büyük bir gürültü Baek'in kulaklarına dolmaya başladıı. Baek ileriye baktığında kendilerine doğru bir helikopterin geldiğini görmüştü. Anlamayan gözlerle helikopteri incelerken tek koluyla da gözlerinin önünü kapatıyordu kendini korurcasına.

"Hıhhh... İşte geldi" Chanyeol de tek elini yüzünün önüne siper ederken konuşmuştu. Helikopter yere indiğinde pervanesi hala tüm gürültüsüyle çalışıyordu. Baek neler olduğunu anlamadan bileğini tutan bir el hissetti. Bileğindeki elin sahibine bakarken Chanyeol Baek'i helikoptere doğru çekiştirmeye başlamıştı bile. Baek arkalarında bıraktıkları izlere bakarken az sonra kendisini helikopterin içinde bulmuştu. "Cha-Chanyeol..." Boğazındaki yumruyu yok etmek istercesine yutkunduğunda parıldayan gözleri Chanyeol'ün gözlerine sabitlenmişti.

"Neler oluyor?" Chanyeol ince parmaklarıyla Baek'in donmuş yüzünü ellerinin arasında aldığında alnını Baek'in alnına yaslamıştı.    

"Sadece biraz bekle Baekkie..." Chanyeol'ün sesindeki tını Baek'in ruhunu okşarken birilerinin beline birşeyler taktığını fark etmişti. Beline bağlanan halata baktığında kadın halatın diğer ucunu Chanyeol'ün beline taktığında vücutları birbirine dolanmıştı. Baek irileşen şaşkın gözleriyle Chanyeol'e bakarken, Chanyeol ellerini nazikçe Baek'in kalçalarına yerleştirmişti. Baek ise ellerini nereye koyacağını bilemez gibi havada tutuyordu.

Helikopter yerdeki insanlar bir karınca kadar küçük görünene kadar yükseldiğinde bir yamacın üzerinde durmuştu.

"Size güveniyoruz Bay Chanyeol" Chanyeol yetkili bayana bakarken 32 diş gülümsemişti. Baek de yetkili bayana bakarken az sonra arkalarındaki kapı büyük bir gürültüyle açılmıştı. Kapının açılışıyla içeriye dolan rüzgar Baek'in sersemleşmesini sağladı. Chanyeol sağ ayağını bir adım ileriye attığında Baek de sağ ayağını bir adım geriye doğru atmıştı. Ardından Chanyeol sol ayağını bir adım ileriye attığında Baek de sol ayağını bir adım geriye doğru atmıştı. Baek'in gözlerini korku bürürken adım adım arkasındaki açık kapıya doğru ilerliyordu. Chanyeol'ün elleri hala Baek'in kalçalarındayken Baek ince parmaklarını Chanyeol'ün üzerindeki kazağa geçirmişti. Baek rüzgarı tüm gücüyle arkasında hissedince Chanyeol ilerlemeyi bırakmıştı. Chanyeol sıcacık dudaklarını yavaşça Baek'in alnına bastırdı. Ardından nefesini Baek'in tüm yüzüne üflerken "Korkma..." diye fısıldadı kulağına. "Yanında ben varken hiçbir şeyden korkmak zorunda değilsin"

Baek sadece başını usulca sallamıştı. Vücudumdaki titremeye engel olamıyordu.    

"Hala korkuyorsun..." Chanyeol'ün sıcak nefesi Baek'in yüzünde gezindiğinde konuşmuştu Chanyeol.  Baek, Chanyeol'ün kazağındaki parmaklarını daha da sıktı. ,

"Birazdan düşeceğiz değil mi?" Baek sesindeki titremeye engel olamamıştı. Chanyeol gözlerini usulca kapayınca "Immm..." demişti sadece.