Benimle Evlenir Miyim?

0.8 "Kıskançlık..."

"Şey, ben bıraksaydım." Kimya Seçiler, bileğini kendine doğru çekti ve başını olumsuz bir şekilde salladı.

"Yok, gerek yok. Taksiyle giderim." Laçin daha fazla üstelemedi ve gitmesine izin verdi. Ama bu saatte ne işi çıktığını da merak ediyordu. Ayrıca Kimya ona yeni ev aldığını da söylememişti. Böyle şeyleri sahte de olsa nişanlısına bahsetmesi gerekmiyor muydu?

Aslında gecenin böyle biteceğini ummamıştı. Kimya Seçiler ona bu gece sonunda aşık olmalıydı ve batırdığı işlerini kurtarmalıydı!

Yanına gelen Ömer ile başını kaldırdı. Ömer samimi gülümsemesiyle ona bir kokteyl uzattı. Laçin de teşekkür edercesine mırıldandı. Bu adam kesinlikle iyi biriydi. Kimya'nın ömrünün yarısından fazlası Ömer'le geçmişti. Ayrıca sağlık problemleriyle de birebir ilgileniyordu.

"Selam, bu tür ortamlar çok sıkıcı değil mi?" Konuşmayı başlatan Ömer oldu. Kravatını hafiften gevşetti çünkü bu gibi davetlerde sıkılıyordu. Laçin de tebessüm ederek onayladı.

"Kaçmak için bir bahanem olsaydı bir dakika bile durmazdım..." diyerek mırıldandı. Oysaki o Kimya gibi değildi ve canı isteyince istediği her şeyi yapamıyordu. Kendini bazen paralı bir asker gibi hissediyordu. Ya da Kimya Seçiler'in kuklası.

"Canının sıkkın olduğunu anlıyorum ama davet yüzünden olduğunu pek zannetmiyorum." Laçin, Ömer'e baktı ve ne demek istediğini anlamaya çalıştı. Canı hiçbir şeye sıkkın değildi. Sadece hafif bir gerginlik vardı.

"Sanırım seni sıktım, üzgünüm." Ömer yanlış bir hareket yaptığını düşününce Laçin cevap verdi.

"Hayır, hayır, aksine pek benlik insanlar yok. Sohbet etsek iyi olurdu." dediğinde Ömer başıyla onayladı ve şampanyasından bir yudum aldı.

"Kimya hep böyleydi Laçin, inan bana canını sıkmana değecek hiçbir şey yok." dediğinde Laçin anlamadığını belli edercesine kaşlarını yukarı kaldırdı. Artık önüne gelen herkes onu Kimya hakkında bilgilendiriyordu. "Demek istediğim... En baştan başlamak gerekirse teşekkür ederim. Kimya'nın sana ihtiyacı vardı ve sen ona yardım ettin. Fakat görüyorum ki kendini rolüne fazla kaptırmışsın." dediğinde Laçin alayla güldü. Tam olarak ne imâ ettiğini anlamamıştı. Az çok tahmin edebiliyordu.

"Yanlış anlama lütfen. Sadece senin için söylüyorum. O birine bağlanacak birisi değil. Kimya kimseye güvenmez. Bu yüzden onun sana olan davranışları seni üzmesin. Bebek doğduktan sonra Kimya senin bu ülkeden gitmeni isteyecek ve ailene en iyi şekilde bakacak, bundan eminim. Ama sen Kimya'yla bu anlaşmayı yaptın Laçin, bu nedenle sakın sen de Kimya'ya bağlanma." Laçin artık her şeyi daha iyi kavradığında gülümsedi. Zoraki bir gülümsemeydi ama Ömer'in inanabileceği türdendi.

"Endişelerini anlıyorum. Ama merak etmeyin. Kimya sadece resmî olarak eşim olacak." dediğinde Ömer başıyla onayladı.

Konuşma devam edecek gibi görünürken Eda, Ömer'in koluna girdi. Cidden davet başladığından beri enerjisi hiç tükenmemişti. Kimya onda en çok bu huyu seviyordu. İnsanları mutlu etmeyi ve mutlu olmayı biliyordu. Eda detaylı bir şekilde Laçin'i süzdü. Daha sonra da Ömer'e baktı. Samimi bir şekilde Laçin'e elini uzattı.

"Selam! Eda ben, Kimya'nın arkadaşıyım." dediğinde Laçin de ona aynı sıcaklıkla elini uzattı ve kendini tanıttı.

"Ah, ayrıca kartımı da vereyim. Küçük bir organizasyon şirketim var. Düğün hakkında değiştirmek istediğin şeyleri arayıp haber verebilirsin. Her şeyle yakından ilgileneceğim." dedi ve yeniden Ömer'in koluna girip o masadan ayrıldılar.

Laçin cidden artık ne düşünmesi gerektiğini bilmiyordu.

**

Kimya Seçiler saatine baktığında on saniye erken işe koyulduğunu fark etti. Bugün bir senedir beklediği defile için hazırlıklarını kontrol ediyordu. Dün gece defilenin olacağı yer hakkında bir sıkıntı çıkmıştı ve bu onu çileden çıkarmıştı.