Smile Again For Me [BOOK 2]

|19| Smile Again For Me

Zoe's POV

Το επόμενο πρωί το ξυπνητήρι χτυπάει ασταμάτητα και εγώ προσπαθώ να το κλείσω στα τυφλά, χωρίς να σηκώσω το κεφάλι μου από το μαξιλάρι.

Χθες πέρασα τόσο όμορφα και σήμερα έχω σχολ--

Μισό λεπτό. Σήμερα είναι Σάββατο, οπότε σχολείο δεν έχω... Αφού δεν έχω, γιατί έβαλα ξυπνητήρι;

Μα τι είναι σήμερα;

Τρίβω το κεφάλι μου και σηκώνομαι από το κρεβάτι, πετώντας το σεντόνι από πάνω μου.

Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ξύνω ένα κουνούπι, που εμφανίστηκε ξαφνικά στον αγκώνα μου.

Μα τι στο καλό ξεχνάω, τέλος πάντων;

Πηγαίνω στο μπάνιο, κάνω ένα ντους και πλένω τα δόντια μου.

Ξεμπερδεύω τα μαλλιά μου και τα πιάνω ένα ψηλό κότσο, ενώ τρέχω πίσω στο δωμάτιό μου.

Σήμερα έχει πάρα πολύ ζέστη για την εποχή και ανοίγω την ντουλάπα μου για να ντυθώ.

Φοράω ένα ροζουλί jumpsuit με μικρά λουλουδάκια και έξω τους ώμους, ενώ για παπούτσια βάζω τα άσπρα μου snikers.

Βάζω λίγη mascara στις βλεφαρίδες μου και κατεβαίνω κάτω για να φάω πρωινό.

"Μαμά, τι είναι σήμερα; Κάτι νομίζω πως ξεχνάω..."

Μουρμουρίζω πριν δαγκώσω το κρουασανάκι μου και εκείνη με κοιτά ανασηκώνοντας τους ώμους της.

"Δεν ξέρω αγάπη μου... Για να μην το θυμάσαι, δεν θα είναι κάτι σημαντικό. Μην ανησυχείς!"

Λέει και πίνει μία γουλιά από τον καφέ της, κοιτώντας το πιάτο της.

Κοιτάω το δικό μου και τρώω σιγανά, ενώ σκέφτομαι όλες τις γιορτές των κοντινών προσώπων μου.

Τα γενέθλια της Αγγελικής έχουν περάσει, το ίδιο και των γονιών μου. Ο Ιωσήφ έχει γενέθλια σε δύο μήνες και εγώ έχω σε τέσσερις. Τα γενέθλια του Νικόλα έχουν περάσει, όπως και της Αλίκης και της Πηγής. Εορταστική γιορτή δεν νομίζω να έχει κανένας...