Kızıltepe Karakolu...
Ömrünü vatanına adamış, canı pahasına bayrağını dalgalandırmaya yemin etmiş komutan... Poyraz Ali Demirbaş.
O pes etmez, pes ettirir!
O katil değil, kahraman!
O Türk Askeri!
Ve onun kurak toprağına dökülen birkaç damla deniz u...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Dolunay'ın elbisesi-
Güneş tepeye çıkmış, gün çoktan aydınlanmıştı. Esin bir gündü. Esen tatlı rüzgar at kuyruğu yaptığım saçlarımı uçuşturuyor, bedenimi nazikçe okşuyordu.
Poyraz ilerideydi, askerlerine eğitim vermeyi bitirmiş yere oturmuştu. Soluklanırken bir yandan da bana bakıyordu.
Daha çok bakardı.. İddiayı kazanmak için ondan uzak durmak gerekiyordu, ona yaklaştığım her an dayanılmaz çekiciliğine karşı koyamıyordum, doğrusu o da bu durumdan zevk alıyormuş gibi yanıma yaklaşmak için bahane bile aramıyordu.
Uzak durması hiç hoşuma gitmezken buna karşı yapacak hiçbir şeyimin olmaması da canımı sıkıyordu.
Sevgisi mi bitti diye düşünecek oluyordum, sonra bu düşünceme gülüyordum. Sevgisi hemen bitecek olsaydı asker olmazdı, vatanını da çok seviyordu sonuçta.
Ayağa kalktığında heyecanlandım ve gözlerimi hemen ondan çektim. Onunla son operasyondan sonra hiç konuşmamıştık ve bu nedenle onu çok özlemiştim. Bu arada ciddi ciddi hiç konuşmamıştık, dönerken bile...
Yanıma oturduğunu hissettim ve kafamı ona çevirmemek için kendimle direnmeye başladığımda konuştu.
"Bana bak."
Tamam, o istemişti. Gözlerimi bedenine çevirdim ve terden ıslanan tişörtüne gözlerimi diktim, altında asker pantolonu vardı ve yeni spor yaptığı için pazuları şişmişti.
Bu durum karşısında fazla şey yapmak istiyor ama hiçbir şey yapamıyordum.
"Yüzüme bak Dolunay." dedi kısık bir sesle.
Banktaydık, yan yana oturmuştuk.Bizim klasikleşen mekanımız bu bank olmuştu.
Kafamı kaldırdım, gözlerimi eşsiz kahverengi gözlerine diktim. Çok güzel bakıyor, bakarken seviyordu. Poyraz Ali'm...
"Özledim ulan deniz gözlerini."
Aşıktım, koskocaman bir aşka sahiptim.
"Ya.." dedim bilmişce. Beni böyle tavlamak ise amacı çok doğru yolda. Helal olsun bu adama.
"Ya?" dedi anlamazlığa vererek.
Uyanık herif!
Omuz silktim ve, "Berk'i görmüyorum ve onu özledim." dedim.
Abisiyle aralarında ufak bir tartışma geçtiğinden beri hiç görüşememiştik. Abisine alınıp darılmaz, Poyraz'ın büyüklüğüne hep saygı duyardı. Bu yüzden aralarını tamir etmekte gecikmezdi de.
