I-m fine with U || KOOKU (Completed)

💙Chapter 37💙

We were currently going to caloocan, medyo natagalan kami dahil naubusan ng gas ang kotseng dala namin ni justine, its look we lucky dahil kaya ng kotse nyang bumyahe sa malalayong lugar at inabot na kami ng gabi much better siguro kung mag hotel muna kami para makapag pahinga,

"Ako na magchcheck in" volunteer  ni justine na sinang ayunan ko naman sandali akong naupo sa lobby para mag hintay, habang naghihintay ako Napansin ko ang isang babae na nakabelo at sa tingin ko kaedad ng step mom ko habang may tinitignan malapit sa may stairs kung saan may nakasabit na paintings na larawan ng isang ina habang kayakap ang isang batang lalaki, wala na sana akong pakealam pa dahil pagod na rin ako,

Pero nang humarap sya bigla akong nabuhayan ng loob, sya yung tanging hinahanap ko, at kung hindi ako nagkakamali, hawig na hawig nya yung babaeng nasa picture  na dala namin ni justine,

Sya na kaya ang nanay ko?

Tumayo ako para sana puntahan ng bigla akong tawagin ni justine "bro let's go" tawag nya at ipinakita ang key card na para sa room, I ignored him and look back to woman I saw, kaso lang bigla rin syang nawala sa paningin ko hindi ko na sya makita sa harap ng paintings

Kaya sinubukan kong habulin at hanapin sya baka sakaling hindi pa sya nakakalayo "hey bro whe're you going?" Dinig kong sigaw ni Justine but still hinahanap ko pa rin ang taong importante sakin,

Kung saan saan ako naghanap at nagtanong, "miss have you seen this woman but she have a scarf on her head?" Tanong ko sa mga taong posibleng nakita sya, pero "no I'm sorry" lang abg sagot nila tinanong ko rin ung guard na nagbabantay pero ang sabi hindi raw nila napansin

Ano bang klaseng guard sila, ni hindi nila kinikilala ang mga taong naglalabas pasok sa hotel  na to!, napahawak ako sa waist  ko at may humawak sa balikat ko "what the hell are you doing? Bigla bigla ka na lang tumatakbo baliw ka ba?" Inis na sabi nya habang hinihingal

My reaction was till the same "I think I saw her" sambit ko kumu ot ang noo nya "her? Who's her your talking about?" Inosente nyang tanong "my mom......my real mom" nanghihinayang kong sabi, biglang nawala ang kaninang kunot noo nya at lumapit pa sakin

"Are you sure? Baka naman namamalikmata ka lang or hawig nya lang" hindi makapaniwala nyang sabi, umiling ako "I know her face so I think she is" naniniwala kong sabi, dahil kamukang kamuka nya

He furrowed his brows "kung sya nga yun nasaan sya?" Tanong nya and looking around "I don't  know, I don't see her anymore" sambit ko "tingin ko pagod lang yan bro tara na magpahinga na tayo maaga pa tayo bukas" sambit nya, and That's why I have no choice just to nodded and followed him upstairs

Pero bago ako tuluyang umakyat naagaw ng atensyon ko ang paintings na kaninang tinitiyigan ng babaeng hawig ng nanay ko, hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kakaiba sa paintings,

Anong meron ang paintings na to at bakit nya tinititigan na para bang may halaga sa kanya?

"Bro let's go I'm tired" sambit nya at nagpatuloy sa pag akyat, Ganon pa man hindi ko na inintindi pa kung ano man ang paintings na to siguro nga tama si justine na namamalikmata lang ako kaya sumunod na ako sa taas para magpahinga...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Third person POV;

Habang tinititigan ko ang larawang to mas lalo lang akong nalulungkot dahil sa tuwing makaakakita ako ng ganitong paintings, bumabalik sakin lahat ng ala alang masasakit, mga panahong nawalay sakin ang isa pa sa pinakamamahal kong anak,

Walang oras at panahon na hindi ko sya naiisip at hinanap, kung hindi lang dahil kay joseph hinding hindi mawawalay ang anak ko sakin, kasalanan nyang lahat to pati ng kabit nya, konting panahon na lang anak at mahahanap rin kita kung saang lupalop ka man itinatago ng hayop mong ama,