♣ TUTSAK♣ {Kabadayı Hikayesi} (ASKIDA)

♣ TUTSAK♣ {Kabadayı Hikayesi}: bölüm 6

"Arya hadi annecim, çıkalım."

Annemin sözlerini duydukça moralim daha da bozuluyordu, gitmek istemiyordum ama zorla götürülüyordum. Ofladım ve kapının önüne geldim. Nereden çıktı bu piknik işi ya! Babam merdivenlerden çıkıyorken göz göze geldik. Moralimin bozuk olduğunu biliyordu, nazlanmak ister gibi

"baba, ben gelmesem?"

Diye sormuştum, bir ihtimal izin verirdi. Babam tam karşıma geldiğinde gülüp eğildi ve yanağımı öptü ardından

"meleğim ailecek bir piknik dedik ama biz, sensiz ne yapalım orada, hm? Hadi ge"

Deyip beni kucakladığında içimden resmen isyan ediyordum. Aşağıya inip arabanın yanına geldiğimizde zaten arka kapısı açıktı, içeriye beni yavaşça bırakıp geri çekildi ve anneme seslendi.

"gülüm, hadi ama bir saattir seni bekliyoruz"

Babamın dedikleri ile güldüm, tipik babaydı. Annem söylenerek inerken elinde ki eşyaları bagaja koydu ve sinirle babama döndü.

"sinir etme beni bey, çık yukarıya kızımın sandalyesini getir."

Annemin babama dedikleri ile gülüşlerim kahkahaya dönüşmüştü. Babam bir bana birde anneme dönüp baktıktan sonra başını iki yana salladı, bu sefer kendisi söylenerek yukarıya çıkmaya başlamıştı. Annem bana dönüp göz kırptı ve ön koltuğa oturdu. Anneme 'iflas olmaz bu hatun' bakışları atıp babamı beklemeye başladık. Babamda elinde ki sandalyemi yan koltuğa bırakıp sürücü koltuğuna geçti. Arabayı çalıştırıp sürmeye başladığında telefonumu çıkardım ve kulaklığa bağladım. Kendime müzik açıp dinlerken bir yandan da haberleri okuyordum.

Varoluş haber SON DAKİKA

Dün gece saat iki sularında silahlı çatışma çıktı. Silahlı çatışmada 27 ölü, 6 ağır yaralı var. Bu konu hakkında emniyet alarma geçti, araştırma başlatıldı. Haberin devamı için tıklayınız...

Okuduklarım ile kaşlarım çatılırken insanlığın nereye gittiğini sorgulamaya başlamıştım. Birilerini öldürmek, o kişinin hayatına son vermek bu kadar kolay olmamalıydı. Moralim tekrardan bozulurken boş vermeye çalışarak kulaklığımda çalan Billie Elish-Xanny şarkısını dinleyerek pencereden bakmaya başladım. Kimisi telaşla bir yerlere yetişmeye çalışırken, bazıları arkadaşları ile gülerek ilerliyordu. Hayat gerçekten de çok tuhaftı...

***

"Arya annem hadi bunu da ye"

Annem önümdeki tabağa yine et köftesi koyduğunda baygınlık geçirecektim resmen

"anne yeter! Baygınlık geçireceğim artık!"

"sus kız! Karşı gelme bana, hadi onları da ye."

Sinirden gülmeye başladığımda artık çıldırmama ramak kalmıştı. Önümde ki yemeği yerken etrafıma bakıyordum. Gözüme küçük çocuklar takıldığında iyice bakmaya başladım, kız çocukları kendi aralarında oyuncakları ile sakin bir şekilde oynarken, az ileride olan erkek çocuklar ise kafalarını kazdıkları kuma sokuyorlardı. Bu duruma gülerken erkek çocukların neden bu şekilde olduklarını düşünmeye başlamıştım. Genden dolayı diyeceğimde aynı gen kız çocuklarında da var.

"efendim, özür dilerim rahatsız ettiğim için ama arabanızı çeker misiniz? Arabamız çıkamıyor da."

Duyduğum yabancı ses ile kafamı çevirdim ve masamızın az bir ilerisinde takım elbiseli adama baktım. Babam ağzında ki lokmayı hızla çiğneyip yuttuktan sonra adama hitaben