ÇELME

-The End-

Uzay oturma odasında volta atıyordu. Çünkü birazdan Yağız gelecekti. Yani öyle umuyordu. Sadece konuşup bu konuyu kapatmak istiyordu. Çünkü onun üzülmesini ya da kırılmasını istemiyordu. Ne kadar Toprak sevmese de ondan önce hayatının belli bir yerinde duran Yağız vardı. Sevgili anlamında olmasa da önemliydi onun için ve bu durum onu ciddi anlamda üzüyordu.

Toprak'ı milyon kez uyarmıştı. Kavga çıkarmasın diye. Evet yaptığı hiç hoş bir şey değildi fakat bunun için dövülmeyi de hak etmiyordu.

Odada volta atarken bir yandan da tırnaklarını yiyordu. Nedensizce içinde bir korku vardı. Sanki kötü şeyler olacak gibi hissediyordu. Alt tarafı Yağız gelecekti yahu. Ne bu endişe.

Toprak ise koltukta aşırı rahat bir şekilde oturup Uzay'ı izliyordu.

"Sevgilim artık odayı tavaf etmeyi bıraksan mı?."

Uzay aniden durup sevgilisine döndü.

"Toprak içim hiç rahat değil benim. Sanki başka bir şeyler olacak."

"Ya sen kahin falan mısın? Önceden olanları hissedeceksin. Bir şey olmayacak. Yağız gelecek , adam akıllı konuşacağız ve o siktir olup gidecek."

Toprak haklıydı. Sakinleşmesi gerekiyordu. Kendini Toprak'ın yanına attı. Daha sonra onu tamamen görebilecek bir şekilde dönüp bakışlarını yüzüne sabitledi. Ellerini uzatıp Toprak'ın ellerini tuttu. Sıkı sıkı , hiç bırakmayacakmış gibi. Bir daha asla tutamayacak ve sanki bu son tutuşu gibi.

Toprak da onun ellerini tuttu ve gözlerine baktı.

"Sen iyi misin?"

Uzay başını olumsuz anlamda salladı.

"Değilim."

"İçini rahatlatmam için ne yapmam lazım."
Sevgilisinin bu haline üzülmüştü. Bir şeyler yapmak istiyordu.

"Hmm bir düşüneyim. Beni öpebilirsin mesela?"

"Bak bu fikri sevdim."

Toprak yavaş yavaş Uzay'a yaklaşıyordu. Önünde duran leziz dudaklara odaklanıp kavrayacakken Uzay durdurdu.

"Şey seni seviyorum biliyorsun değil mi?"

"Tabii ki biliyorum sevgilim ve ben de seni seviyorum sen de bunu biliyorsun değil mi?"

Uzay kafasını salladı ve ellerini Toprak'ın boynuna dolayıp kucağına yerleşti. Otururken biraz zorlanmıştı. Hâlâ acıyordu çünkü.

"Ulan hâlâ götüm acıyor."

Toprak gülümsedi. Ellerini yanaklarına koyup sevgilisine doyasıya baktı. Aşk dolu gözlerle..

"Sevgilim senin romantik anları bozma gibi bir özelliğin var."

"Üzgün..-"

Toprak onun konuşmasını engelledi ve dudaklarına yapıştı. Onun dudaklarına susamış gibiydi. Büyük bir zevkle alt dudağını kavrayıp öpmeye başladı. Uzay kısa ve küçük bir şekilde kıkırdadı. Onu bu şekilde etkilemesi cidden hoşuna gidiyordu.

Toprak hızla onu tutup koltuğa yatırdı ve üzerine eğilip öpüşmeye kaldığı yerden devam etti.
Öpüşürken bir yandan da aletini sürtüyordu. Madem o onu etkiliyordu , Toprak da bir şeyler yapmalıydı.